Znamiona czasów

"A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i JAKI BĘDZIE ZNAK twego przyjścia i końca świata [wieku]?  A Jezus odpowiadając, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł." Mat. 24:3-4

Znamiona czasów

”Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak, gdy to wszystko będzie się spełniać?” 

Ewangelia Marka 13:4

„A On, odpowiadając, rzekł im: Gdy nastanie wieczór, mówicie: Będzie pogoda, bo się niebo czerwieni;   a rano: Dziś będzie niepogoda, bo się niebo czerwieni i jest zachmurzone. Oblicze nieba umiecie rozpoznawać, a znamion czasów nie potraficie?” Ewangelia Mateusza 16:3

”Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.” Ewangelia Łukasza 21:26

„I sprawię dziwy na górze – na niebie, i znaki na dole – na ziemi. Krew i ogień, i kłęby dymu, słońce zamieni się w ciemności, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pański, wielki i wspaniały. Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.” Dzieje Apostolskie 2:20

"A gdy [Jezus] się przybliżył, ujrzawszy miasto, zapłakał nad nim,  mówiąc: Gdybyś i ty poznało w tym to dniu, co służy ku pokojowi. Lecz teraz zakryte to jest przed oczyma twymi.  Gdyż przyjdą na ciebie dni, że twoi nieprzyjaciele usypią wał wokół ciebie i otoczą, i ścisną cię zewsząd.  I zrównają cię z ziemią i dzieci twoje w murach twoich wytępią, i nie pozostawią z ciebie kamienia na kamieniu, dlatego żeś nie poznało czasu nawiedzenia swego." Ewangelia Łukasza 19: 41-44

"A Jezus odpowiadając, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł....  Potem usłyszycie o wojnach i wieści wojenne. Baczcie, abyście się nie trwożyli, bo musi się to stać, ale to jeszcze nie koniec." Ewangelia Mateusza 24:4

1J 5:19: "Wiemy, że jesteśmy z Boga, a cały świat tkwi [jest pogrążony] w niegodziwości [w złym]."

Obecnie widzimy jak wielu chrześcijan "pogubiło" się w interpretacji wydarzeń i w rozeznaniu czasów w których żyjemy.  Pan Jezus nie podał nam czasu, daty swojego powrotu, ale zwrócił uwagę, że czasy ostateczne będą obfitowały w pewne wyraźne znaki. Są pewne strategiczne obszary które powinniśmy monitorować w czasach końca. Robił to Dave Hunt i zespół TBC, Bert Clendennen w książce „Upadek cywilizacji” a także Chuck Missler.

Na jakie znamiona czasów powinniśmy zwracać uwagę i je monitorować?

1. Masowe ruchy zmierzające w kierunku globalizacji, jednego rządu, jednej uniwersalnej religii. Działalność ONZ, WHO, UE. Statolatria.

2. Odrodzenie się Islamu

3. Konflikt o Jerozolimę i sytuacja w Izraelu. Inwazja  koalicji Goga z ziemi Magog, ruchy wojsk z "najdalszej północy"

4. Wzrost politycznego i gospodarczego znaczenia i roli Chin, Iranu i Turcji

5. Sytuacja w USA, upadek moralny, być może i gospodarczy. Wpływ Ameryki na świat.

6. Okultyzm pod płaszczykiem nauki.

7. Dążenie do totalnej inwigilacji. Manipulacja i dezinformacja w mediach. Przyśpieszenie cyfryzacji.

8. Rozwój naukowej magii, psychoterapia, NLP programowanie neurolingwistyczne, biochemia, biotechnologia wsparta nanotechnologią.

9. Zachowanie ludzi; „Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni,  bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre, zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga”. Zauważalny wzrost 'skandali', zgorszeń w kościele.

10. Zwiedzenia w kościele i masowe odstępstwo od wiary. Wzrost liczby osób tzw. Nones and Dones

11. Znaki na niebie i na ziemi. Rozbłyski na słońcu, częste trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, powodzie, susze, plaga szarańczy.

12. Produkcja broni masowego rażenia, w tym broni biologicznej. Idea depopulacji. Aborcja, neokanibalizm.

13. Wojny i wieści o wojnach. Powstanie naród przeciwko narodowi.

14. Ekumenizm

15. Wzmożona działalność kontrreformacji, specjalnych służb KRK specjalizujących się w dzieleniu, wprowadzaniu dezinformacji teologicznej i zamieszania w kościołach ewangelicznych. We wspólnotach pojawiają się ludzie, nie wiadomo "skąd", dobrze przygotowani teologiczne pod kątem danej wspólnoty, szybko osiągają wysoką pozycję przy czym ich działania najczęściej polaryzują środowisko.

16. Wojna parapsychologiczna, temat UFO i ETI

17. Renesans religii pogańskiej i dziwna, agresywna rola ruchów pro ekologicznych.

18. Strach i niepewność. "Ludzie będą mdleć ze strachu w oczekiwaniu klęsk nadciągających na mieszkańców świata, gdyż moce nieba nawiedzi wstrząs."

19. Prześmiewczy i lekceważący stosunek do doktryny o drugim przyjściu Jezusa i pochwyceniu Kościoła. Rozmydlenie, rozmycie ostrości przekazu i  próby zdewaluowania przesłania Księgi Objawienia, zwłaszcza znamienia Bestii i liczby 666.

1Tes 5:1-6: 

"A o czasach i porach, bracia, nie ma potrzeby wam pisać. Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy będą mówić: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy — niczym bóle na rodzącą kobietę — przyjdzie na nich nagła zguba i nie umkną. Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby ten dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wy wszyscy jesteście synami światła i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności. Nie śpijmy więc jak pozostali, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi."

2P 3:3-4: 

"Przede wszystkim wiedzcie, że w dniach ostatecznych pojawią się szydercy, zainteresowani zaspokajaniem własnych zachcianek. Będą oni drwić: No i co z obietnicą Jego przyjścia?! Jakoś, odkąd zasnęli ojcowie, wszystko trwa tak, jak od początku stworzenia."

******

W komentarzu do księgi Objawienia m.in H. Turkanika mamy zapisane bardzo interesujące i dość trafne zestawianie siedmiu pieczęci z proroctwem Pana Jezusa dotyczącym czasów ostatecznych z Ew. Mateusza 24 r.

	wizje siedmiu pieczęci	znaki "końca świata" Ew. Mateusza 24	wizja
1	I widziałem, a oto biały koń, ten zaś, który siedział na nim, miał łuk, a dano mu koronę, i wyruszył jako zwycięzca, aby dalej zwyciężać. Obj. 6:2	A Jezus odpowiadając, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł. Albowiem wielu przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Jam jest Chrystus, i wielu zwiodą. Mat. 24:4-5	Imitacja, antychryst, inny Jezus, inna Ewangelia
2	I wyszedł drugi koń, barwy ognistej, a temu, który siedział na nim, dano moc zakłócić pokój na ziemi, tak by mieszkańcy jej zabijali się nawzajem; i dano mu wielki miecz. Obj. 6:4	Potem usłyszycie o wojnach i wieści wojenne. Baczcie, abyście się nie trwożyli, bo musi się to stać, ale to jeszcze nie koniec. Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu. Mat. 24:6-7	Wojna
3	I usłyszałem, jakby głos pośród czterech postaci mówił: Miarka pszenicy za denara i trzy miarki jęczmienia za denara; a oliwy i wina nie tykaj. Obj. 6:6	i będzie głód… Mat. 24:7	Głód
4	I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a piekło szło za nim; i dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, by zabijali mieczem i głodem, i morem, i przez dzikie zwierzęta ziemi. Obj. 6:8	i mór… Mat. 24:7	Śmierć, pomór
5	A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli. I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi? Obj. 6:9-11	Wtedy wydawać was będą na udrękę i zabijać was będą, i wszystkie narody pałać będą nienawiścią do was dla imienia mego. I wówczas wielu się zgorszy i nawzajem wydawać się będą, i nawzajem nienawidzić. I powstanie wielu fałszywych proroków, i zwiodą wielu, Mat. 24:9-11	Męczeństwo dla Słowa Bożego i dla świadectwa, cierpienia ze strony fałszywych proroków
6	I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew,. I gwiazdy niebieskie spadły na ziemię, podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje, gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie; I niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich. Obj. 6:12-14	…a miejscami trzęsienia ziemi. Mat. 24:7 A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone. Mat. 24:29	Kataklizmy, trzęsienia ziemi, zakłócenia we wszechświecie
7	Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach.  I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka.   .. I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. Obj. 7:9-10,14 Wizja siedmiu trąb Objawienie 8 – 11 rozdziału. A anioł wziął kadzielnicę i napełnił ją ogniem z ołtarza, i rzucił ją na ziemię. I nastąpiły grzmoty donośne i błyskawice, i trzęsienie ziemi. A owych siedmiu aniołów, mających siedem trąb, sposobiło się do tego, by zatrąbić. I zatrąbił pierwszy. I powstał grad i ogień przemieszane z krwią, i zostały rzucone na ziemię; i spłonęła jedna trzecia ziemi, spłonęła też jedna trzecia drzew, i spłonęła wszystka zielona trawa.(…) Obj. 8:5-9 A z ust jego wychodzi ostry miecz, którym miał pobić narody, i będzie nimi rządził laską żelazną. On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Boga, Wszechmogącego. Obj. 19:15	I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec. Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel - kto czyta, niech uważa  ...    . Wtedy bowiem nastanie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, i nie będzie. A gdyby nie były skrócone owe dni, nie ocalałaby żadna istota, lecz ze względu na wybranych będą skrócone owe dni. Mat. 24:14-15,21-24 A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone. I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą, I pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi. Mat. 24:29-31	Czas Bożego sądu, wylanie zapalczywego Gniewu Bożego

Rozdział 21:8

8. Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga. BW

A dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelakich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga. BT

Co do tchórzy zaś i niewiernych, skalanych i zabójców, nierządnych i czarowników, bałwochwalców i wszystkich kłamców — ich działem będzie jezioro płonące ogniem i siarką; to jest śmierć druga. NP

Lecz bojaźliwym i niewiernym, i obmierzłym, i mężobójcom, i wszetecznikom, i czarownikom, i bałwochwalcom, i wszystkim kłamcom część ich dana będzie w jeziorze gorejącem ogniem i siarką: Tać jest śmierć wtóra. BG

Przeczytajmy jeszcze dwa bardzo ważne fragmenty z Nowego Testamentu;  „Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi Królestwa Bożego nie odziedziczą? Nie łudźcie się! Ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozpustnicy, ani mężołożnicy, Ani złodzieje, zaś chciwcy, ani pijacy, zaś oszczercy, ani zdziercy Królestwa Bożego nie odziedziczą.” 1 Kor. 6:9-10

„Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, Bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą,” Gal. 5:19-21.

Dzisiaj mamy bardzo ważne przesłanie skierowane do kościoła czasów ostatecznych. Musimy otwarcie przyznać, że mamy problem z tymi wszystkimi rzeczami, zwłaszcza z kłamstwem, ze zniewieścieniem mężczyzn i z tchórzostwem. Mamy problem z bałwochwalstwem, okultyzmem, mistycyzmem, filozofią new age i z innymi czarami. W społecznościach chrześcijańskich coraz więcej jest ludzi imitujących wiarę, przybierających pozór pobożności, pseudo wierzących. Mamy coraz więcej wszelakiej nieczystości, rozwiązłości i wszeteczeństwa. Do kościoła musi wrócić zdecydowane nauczanie o tych rzeczach.

1. Udziałem δειλοις (deilois), tchórzliwych, bojaźliwych będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To są ludzie, którzy ze strachu nie wyznali Chrystusa, kiedy znaleźli się w obliczu groźby prześladowania, którzy, ze względu na konsekwencje, z obawy przed niebezpieczeństwem nie wyznali Chrystusa przed innymi. Dzisiaj w wielu sytuacjach brak odwagi powoduje, że dla świętego spokoju nie odzywamy się gdy w jawny sposób przekręcane jest Słowo Boże lub widzimy postawę niegodną ucznia Jezusa. Brak odwagi przejawia się w tzw. poprawności politycznej.

Jakiś czas temu na czele jednego z największych przedsiębiorstw na świecie jakim jest General Motors stanęła, po raz pierwszy w historii koncernu kobieta. Jedna z gazeta zamieściła taki, dający wiele do myślenia, nagłówek. „Faceci są zbyt miękcy: na czele GM stanie kobieta!” Chciałbym zwrócić uwagę na fragment z 1 listu do Koryntian 6:9-10 Mamy tam napisane; „Albo czy nie wiecie, że … rozpustnicy …, Królestwa Bożego nie odziedziczą.” W oryginale użyty jest wyraz μαλακοι (malakoi) zniewieściali, miękcy. Podobnie oddaje Biblia Gdańska, „ani pieszczotliwi”. Nie obrażając dzielnych kobiet, dzisiejsi mężczyźni we wspólnotach są coraz bardziej bojaźliwi i miękcy. Dla świętego spokoju, dla wygody, dla zachowania pozycji, dla jakieś choćby najmniejszej korzyści, aby się innym nie narazić znajdą tysiące powodów, aby z odwagą nie zareagować na niewłaściwe, niezgodne ze Słowem Bożym rzeczy i postawy innych ludzi. Panowie bracia, to jest niebezpieczna postawa i dzisiejszy fragment z księgi Objawienia przestrzega przed tym. To nie jest postawa zwycięzców.

2. Udziałem απιστοις (apistois) niewierzących, niegodnych zaufania będzie jezioro płonące ogniem i siarką. Tu nie jest mowa tylko o ateistach. Tu jest mowa o ludziach, którzy wiele wiedzą o Bogu, znają Bożą wolę, ale świadomie odrzucają Boże prowadzenie i Jego Słowo. To ludzie którzy są pseudowierzącymi, przybierają pozór pobożności. chodzą do kościoła, ale nie są kościołem. Odrzucili prawdę Ewangelii a przyjęli kłamstwo. W tej grupie są ci którzy pokłonili się Bestii i przyjęli jej znamię, stając się jej własnością. Niewierzący to także ludzie, którzy przeczą swojej wierze swoim zachowaniem i postępowaniem. Mamy coraz częściej do czynienia z sytuacjami, w których duchowni oświadczają, że są ludźmi niewierzącymi. Takim przykładem jest duński pastor Thorkild Grosbøll , który publicznie poddał pod wątpliwość Zmartwychwstanie, a przede wszystkim istnienie samego Boga. Innym przykładem jest 60-letni Klaas Hendrikse, duchowny Protestanckiego Kościoła Niderlandów. Pan Klaas jest pastorem od ponad 20 lat, nie wiadomo dokładnie kiedy stracił wiarę. Ale kilka lat temu postanowił ogłosić to światu. Swoje duchowe rozterki opisał w książce "Wierzyć w Boga, który nie istnieje - Manifest ateistycznego pastora".

„Baczcie, bracia, żeby nie było czasem w kimś z was złego niewierzącego serca, które by odpadło od Boga żywego, Hebr. 3:12; A sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie; Lecz jeśli się cofnie, nie będzie dusza moja miała w nim upodobania. Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się cofają i giną, lecz z tych, którzy wierzą i zachowują duszę.” Hebr. 10:38-39

„Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.” Jan. 3:18; „Utrzymują, że znają Boga, ale uczynkami swymi zapierają się go, bo to ludzie obrzydliwi i nieposłuszni, i do żadnego dobrego uczynku nieskłonni.” Tyt. 1:16

3. Udziałem εβδελυγμενοις (ebdelygmenois) czyniących obrzydliwości, skalanych, nieczystych, bezwstydnych, plugawych będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To przede wszystkim ci, którzy zanieczyszczają się rzeczami, które są w świecie. Poprzez duchowe wszeteczeństwo z innymi wierzeniami, inną duchowością. To nie jest tylko seksualna fizyczna nieczystość, ale też moralna i duchowa. O tym czytamy w wyżej zacytowanym wierszu z listu do Tytusa. To są też ci, którzy zaglądali do kielicha Wielkiej Nierządnicy.

„A kobieta była przyodziana w purpurę i w szkarłat, i przyozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami; a miała w ręce swej złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości jej nierządu. A na czole jej wypisane było imię o tajemniczym znaczeniu: Wielki Babilon, matka wszetecznic i obrzydliwości ziemi.” Obj. 17:4-5

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat.” Jak. 1:27

"Lecz masz w Sardes kilka osób, które nie skalały swoich szat, więc chodzić będą ze mną w szatach białych, dlatego, że są godni" .Obj. 3:4

4. Udziałem φονευσιν (foneusin) morderców, zabójców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. Bóg zabronił przelewać krew niewinną i dał przykazanie; „Nie będziesz zabijał”. Wydaje mi się, że morderstwo jest cięższe gatunkowo od zabijania. W pierwszej kolejności jest to słowo do tych wszystkich którzy zabijają chrześcijan. W Księdze Objawienia widzimy wiele razy takie osoby. Jan w swoim liście zalicza do grona zabójców tych co nienawidzą swoich braci.

„My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do żywota, bo miłujemy braci; kto nie miłuje, pozostaje w śmierci. Każdy, kto nienawidzi brata swego, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie ma w sobie żywota wiecznego.” 1 Jan. 3:14-15

5. Udziałem πορνοις (pornos) rozpustników, wszeteczników będzie jezioro płonące ogniem i siarką. Samo słowo pornos nasuwa nam skojarzenia z pornografią i nieczystością seksualną. Tak, to jest problem wielu osób we wspólnotach. Ale pornos to coś więcej niż pożądliwe oglądanie nagich ciał i niemoralność seksualna. Pornos to wszeteczeństwo, niewierność małżeńska, bunt przeciw Bożemu przykazaniu, „co Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza”. Obecnie wśród chrześcijan lawinowo narasta liczba rozwodów, a małżeństwo nie jest we czci. Biblia w wielu miejscach podkreśla, że cudzołożnicy i wszetecznicy Królestwa Bożego nie odziedziczą i trafią do jeziora ognistego. Wszeteczeństwo ma w Biblii również wymiar duchowy. Widzimy to u proroków Starego Testamentu. Więcej na ten temat pisałem w komentarzu - Objawienie 2:21

„Mój lud radzi się swojego drewna, a jego kij daje mu wyrocznię, gdyż duch wszeteczeństwa ich omamił, a cudzołożąc odstąpili od swojego Boga, Na szczytach gór składają ofiary, a na pagórkach spalają kadzidła, pod dębem, pod białą topolą i pod terebintem, bo ich cień jest przyjemny. Dlatego wasze córki oddają się nierządowi, a wasze młode kobiety cudzołożą.” Oz. 4:12-13

„Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże nieskalane; rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg.” Hebr. 13:4

6. Udziałem φαρμακευσιν (farmakeusin) czarowników będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest bardzo ciekawa grupa ludzi. Pierwsza myśl jest taka, że przecież nie ma teraz tak wielu czarowników, że czary to coś odległego od nas. Użyte jest tutaj słowo farmakeia, co dokładnie oznacza uprawianie magii, wywoływanie duchów pod wpływem narkotycznych mieszanin. Narkotyki i czary zmieniają myślenie. Wiele na ten temat pisałem w opisie Babilonu i w komentarzu - Objawienie 9:21

Wyrazem spinającym w Babilonie religię, politykę, ekonomię i przemysł rozrywkowy jest słowo φαρμακεια (farmakeia) czary, gusła, środki zmieniające myślenie, trujące, odurzające i otumaniające. Tu nie chodzi o aspirynę czy o witaminę C. Farmakeia to coś więcej niż lekarstwo, to są środki i działania wpływające na umysł człowieka, przejmujące kontrolę nad nim i sprawiające, że człowiek jest kimś innym niż jest. Więcej w komentarzu – Objawienie 18:22,23 Bardzo gorąco namawiam do przeczytania tych komentarzy, ponieważ pomogą one lepiej zrozumieć istotę wymienionych tutaj „czarowników”.

W ostatnim czasie nasila się zainteresowanie okultyzmem we wspólnotach ewangelicznych. Pojawiają się wyssane z grobu Zygmunta Freuda i Carla Gustava Junga praktyki terapeutyczne SOZO, kwestia złotego pyłu i Grave Sucking. Polecam uwadze artykuł w tej kwestii: Bethel Church: Bill Johnson, Jesus Culture i Sozo Prayer

7. Udziałem ειδωλολατραις (eidōlolatrais) bałwochwalców, oddających cześć i hołd bożkom i idolom będzie jezioro płonące ogniem i siarką. Bałwochwalstwo to oddawanie czci stworzeniu, dziełom ludzkim zamiast Bogu. Bałwochwalcy są to ludzie, którzy stawiają jakąś rzecz, jakąś ideę, osobiste pragnienia i marzenia, grupę ludzi albo człowieka w miejscu przewidzianym tylko dla Boga. Oddają im chwałę, poświęcają im całą swoją uwagę, czas, pieniądze, a często swoje zdrowie a nawet życie.

„Nie wytępili ludów Tak, jak Pan im nakazał, Ale zmieszali się z poganami I nauczyli się ich czynów. Oddawali cześć ich bałwanom, Które stały się dla nich pułapką. Ofiarowali demonom Synów swych i córki swoje. Wylewali krew niewinną, Krew synów i córek swoich, Które ofiarowali bałwanom Kanaanu, I skalana była ziemia krwią. Splugawili się czynami swoimi I cudzołożyli postępkami swymi. Przeto Pan zapłonął gniewem na lud swój I obrzydził sobie dziedzictwo swoje.” Ps. 106:34-40

„Dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą, Ponieważ zamienili Boga prawdziwego na fałszywego i oddawali cześć, i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.” Rzym. 1:24-25

Ludzie wytworzyli wiele dzieł, zrealizowali wiele projektów i pomysłów. Powstało wiele różnych wynalazków, idei i systemów politycznych, które służyły i nadal służą, oddawaniu czci człowiekowi i demonom. A przede wszystkim nadal kłaniają się, całują, oddają cześć, ειδωλα (eidola), idolom, bożkom, fałszywym bogom. Bałwochwalstwo to czczenie przedmiotów, idei i osób, było, jest i będzie najcięższym przewinieniem przeciwko Bogu. Tak jak Bóg jest niezmienny, tak i Jego stosunek do bałwochwalstwa nie uległ zmianie. Widzimy, że i ludzie są niezmienni, w chęci oddawania czci demonom i bożkom, idolom, rzeźbom i obrazom. Czytaliśmy w Objawieniu 9:20, że pomimo plag, które zdziesiątkowały ludzkość pozostali przy życiu ludzie nadal byli zbuntowani przeciwko Bogu i uprawiali bałwochwalstwo. „Pozostali ludzie, którzy nie zginęli od tych plag, nie odwrócili się od uczynków rąk swoich, nie przestając oddawać czci demonom oraz bałwanom złotym i srebrnym, i spiżowym, i kamiennym, i drewnianym, które nie mogą ani widzieć, ani słyszeć, ani chodzić, I nie odwrócili się od zabójstw swoich ani od swoich czarów, ani od wszeteczeństwa swego, ani od kradzieży swoich.” Obj. 9:20,21

Bałwochwalstwo występuje w pozostałych dwóch, na początku wymienionych, spisach. W liście apostoła Pawła do Koryntian i do Galicjan. Słowo Boże sugeruje również, że miłość pieniądza, konsumpcjonizm i chciwość są odmianą bałwochwalstwa; „Gdyż to wiedzcie na pewno, iż żaden rozpustnik albo nieczysty, lub chciwiec, to znaczy bałwochwalca, nie ma udziału w Królestwie Chrystusowym i Bożym.” Efez. 5:5; „Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem,” Kol. 3:5

8. Udziałem πασιν τοις ψευδεσιν (pasin tois pseudesin) wszelkich kłamców, wszystkich fałszywych będzie jezioro płonące ogniem i siarką.

Kłamiemy, a jakże. Podobno kłamstwo jest drugą naturą człowieka. Ludzie kłamią z bardzo wielu powodów: dla zysku, ze strachu, dla przyjemności, a nawet z przyzwyczajenia. Są ludzie, którzy potrafią kłamać jak z nut, bez zmrużenia oka. Kłamstwo niszczy relacje w małżeństwie, w rodzinie i we wspólnocie. Niszczy przede wszystkim samego kłamcę.

Pewnej nocy z niedzieli na poniedziałek na ulice Budapesztu wyszło kilka tysięcy ludzi. Zebrali się przed gmachem parlamentu, domagając się dymisji lewicowego szefa rządu Ferenca Gyurcsánya. Awantura wybuchła w niedzielę wieczorem po tym jak radio publiczne opublikowało zapis z zamkniętego spotkania premiera z członkami partii socjalistycznej. Gyurcsány powiedział, że rząd nie ma wyboru i musi po wielu miesiącach kłamstw, przeprowadzić głębokie reformy. "Kłamaliśmy przez ostatnie półtora roku. (...) Nie znajdziecie ani jednego znaczącego posunięcia rządu, z którego moglibyśmy być dumni" - mówił premier. "Kłamaliśmy rano i wieczorem”.

Znana pani psycholog w jednym z artykułów napisała, „z badań wynika, że kłamiemy średnio dwa razy dziennie, jednocześnie domagając się od innych prawdy i szczerości.” Jedno kłamstwo zmienia bieg historii, doprowadza do rozwodów, zerwanych związków, bezpowrotnie zburzonych relacji w rodzinie, bankructwa, załamania się gospodarki i śmierci wielu ludzi. Pewna dziewczyna po utracie ukochanej osoby żaliła się, - „Kiedy się wydało, że nie powiedziałam prawdy, po prostu odszedł” Kiedy przeczytałem wyznanie tej kobiety skojarzyłem jej wypowiedź z księgą Pieśni nad Pieśniami. Oblubieniec i Oblubienica, Jezus i Jego umiłowany Kościół. Zadałem sobie pytanie, - czy On nie odchodzi, z naszego życia z powodu kłamstwa. Zapytałem siebie, - czy ja kłamię dwa razy dziennie ?? Nawet jak kłamię raz dziennie, raz na tydzień, to staję się osobą niewiarygodną, niegodną zaufania, bo nigdy nie wiadomo, czy ten jeden raz nie nastąpił właśnie teraz, gdy rozmawiamy ze sobą.

Apostoł Paweł apeluje „Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, i nie okłamujcie się nawzajem, skoro zwlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego, Efezjan 4:25 i Kolosan 3:9,

Nie tak dawno, sam byłem świadkiem sytuacji gdzie pastor okłamywał starszych zboru, a starsi zboru okłamywali pastora. I nikt nie zobaczył w tym nic złego. Potem zabrakło odwagi, aby się z tym zmierzyć, pokutować. Silni mężczyźni zachowują się jak zniewieściałe lekkoduchy. Bez kręgosłupa moralnego, bez zwykłego honoru. W niedziele przy obiedzie mają tyle do powiedzenia, że we wspólnocie jest to czy owo, że brat lub siostra powiedziała to i tamto, a już w następną sobotę jadą z tą osobą na wspólną wycieczkę, idą do kina, siądą przy stole jak dobrzy przyjaciele. Wszyscy, dobrze się bawią, udają wspólnotę, społeczność chrześcijańską. Obłuda i nieszczerość też są formą kłamstwa.  Kłamstwo to także mówienie półprawdy, wybór mniejszego zła, manipulowanie innymi. Słowo Boże wyraźnie przestrzega nas, że kłamstwo i brak odwagi to prosta droga do jeziora ognistego.

W Księdze Objawienia widzimy zwiedzenie jako odmianę kłamstwa. Smok, diabeł i całe jego towarzystwo specjalizują się w zwodzeniu ludzi, całych narodów. Objawienie demaskuje mechanizmy zwiedzenia i pokazuje jak groźne jest to kłamstwo. Nie dziwi nas, że WSZYSCY kłamcy zostali umieszczeni na tej czarnej liście.

Kłamstwo bierze swój początek w piekle, Biblia mówi, że „Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.” Jan. 8:44

„Jeśli kto mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi brata swego, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.” 1 List Jana 4:20

W internecie pani Anna Ordoczyńska pisze, że „Kłamstwo u dziecka jest dosyć powszechne. Dzieci kłamią, by ukryć prawdę i tym samym oddalić karę. Zapewne pragną zaskarbić sobie miłość. Równie często kłamiemy o sobie, tzn. broniąc własnej twarzy, podwyższając swoją samoocenę, koloryzując i wymyślając jakieś niesamowite przeżycia. Kłamstwo jest - pisze dalej - czarodziejską receptą na sukces. Na kursach marketingu uczą, jak umiejętnie manipulować aby podpisać kontrakt, zdobyć nową pracę, zdobyć głosy elektoratu.”

Kłamstwo polityczne. Pełno ich w kampaniach wyborczych. Wydaje się, że kłamstwo, aż przelewa się, aż kipi z ekranów TV, z gazet, z mównicy sejmowej. Wyborcy lubią być okłamywani. Kandydaci lubią okłamywać i nie chodzi tu o dwa kłamstwa dziennie. Z mojej obserwacji wynika, że wyborcy najchętniej głosują na osoby które wciskają im obietnice, których nigdy nie zrealizują. Głosują na osoby, które mówią nieprawdę, na osoby, które kłamią.

„A ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów, i wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić. I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu, aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie” 2 List do Tesaloniczan 2:9-12,

Wspólnikiem kłamstwa jest fałsz. Mamy fałszywych proroków i nauczycieli, Paweł pisze o fałszywych braciach, że cierpienia z ich strony są najbardziej dotkliwe. Mamy fałszywe doktryny i teologie. Często też z różnych powodów wspieramy kłamcę, bierzemy udział w jakimś fałszu, w jakieś imitacji. Słowo kłamać pochodzi od gr. słówka pseudo. Ten temat daje wiele do myślenia.

Pan Jezus powiedział o sobie "Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie."Jan. 14:6

"I w ustach ich nie znaleziono kłamstwa; są bez skazy." Obj. 14:5

"I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie, tylko ci, którzy są zapisani w księdze żywota Baranka." Obj. 21:27

 "Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta. Na zewnątrz są psy i czarownicy, i wszetecznicy, i zabójcy, i bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i czynią je," Obj. 22:14-15

„Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemność w światłość, a światłość w ciemność, zamieniają gorycz w słodycz, a słodycz w gorycz.” Izajasza 5.20

"Ty więc, który uczysz drugiego, siebie samego nie pouczasz? Który głosisz, żeby nie kradziono, kradniesz? Który mówisz, żeby nie cudzołożono, cudzołożysz? Który wstręt czujesz do bałwanów, dopuszczasz się świętokradztwa? Który się chlubisz zakonem, przez przekraczanie zakonu bezcześcisz Boga? Albowiem z waszej winy, jak napisano, poganie bluźnią imieniu Bożemu." Rzym. 2:21-24

" Lecz do bezbożnego rzecze Bóg: Po co wyliczasz ustawy moje I masz na ustach przymierze moje? Wszak nienawidzisz karności i lekceważysz słowa moje. Gdy widzisz złodzieja, bratasz się z nim, A z cudzołożnikami zadajesz się. Ustom swoim pozwalasz mówić źle, A język twój knuje zdradę." Ps. 50:16-19

Rozdział 21:7

7. Zwycięzca odziedziczy to wszystko, i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem. BW

Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on dla mnie będzie synem. BT

Zwycięzca to odziedziczy i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem. NP

Zwycięzca odziedziczy to wszystko.

W poprzednim wierszu czytaliśmy jak Ten, który siedział na tronie powiedział: "Oto wszystko nowym czynię." Dzisiaj czytamy, że wszystko to co nowe, udział w tym wszystkim co nowe, otrzyma, odziedziczy zwycięzca.

„Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym.” Obj. 2:7; „Zwycięzca nie dozna szkody od drugiej śmierci.” Obj. 2:11; „Zwycięzcy dam nieco z manny ukrytej i kamyk dam mu biały, a na kamyku tym wypisane nowe imię, którego nikt nie zna, jak tylko ten, który je otrzymuje.” Obj. 2:17; „Zwycięzcy i temu, kto pełni aż do końca uczynki moje, dam władzę nad poganami, I będzie rządził nimi laską żelazną, i będą jak skruszone naczynia gliniane. Taką władzę i Ja otrzymałem od Ojca mojego; dam mu też gwiazdę poranną.” Obj. 2:26-28; „Zwycięzca zostanie przyobleczony w szaty białe, i nie wymażę imienia jego z księgi żywota, i wyznam imię jego przed moim Ojcem i przed jego aniołami.” Obj. 3:5; „Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe imię.” Obj. 3:12; „Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie.” Obj. 3:21; „A oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swojego, i nie umiłowali życia swojego tak, by raczej je obrać niż śmierć.” Obj. 12:10-11

„I widziałem jakby morze szkliste zmieszane z ogniem, i tych, którzy odnieśli zwycięstwo nad zwierzęciem i jego posągiem, i nad liczbą imienia jego; ci stali nad morzem szklistym, trzymając harfy Boże.” Obj. 15:2

Księga Objawienia była dla pierwszego kościoła, za czasów Jana, zachęceniem i wsparciem duchowym, którego prześladowany i bojujący o prawdę kościół tak bardzo potrzebował. Tę funkcję Księga Objawienia pełni do dzisiaj. Słowa o zwycięstwie, o dziedzictwie, o przynależności do rodziny Bożej wzmacniają męstwo i odwagę toczącego bój, kościoła Pana Jezusa. Musimy pamiętać, że to nie jest jeszcze czas Wesela Baranka, nadal jesteśmy na pierwszej linii totalnego duchowego konfliktu, po drugiej stronie są diabelskie zwierzchności, których celem jest zniszczenie wszystkiego co jest z Chrystusa, co jest Jemu podobne i ma z Nim związek.

Zwycięzca odziedziczy to wszystko. Gdy czytamy tekst, czasami zbyt prędko, przechodzimy mimo obok ważnych informacji, traktując je jak slogan. Ale naprawdę zwycięzca odziedziczy to wszystko. Nie tylko odziedziczy w przyszłości, ale każdy kto jest nowym człowiekiem, narodził się na nowo już ma prawo przez Ducha Świętego i dzięki Chrystusowi nazywać Boga, Abbą. Co za przywilej!

Słowo greckie κληρονομησει (klēronomēsei) znaczy odziedziczyć, dostać w udziale. O dziedzictwie, o naszej ojcowiźnie jaką mamy w Bogu przez Jezusa Chrystusa czytamy w innych fragmentach Nowego Testamentu.

„A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga.” Gal. 4:6-7

„Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego, I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego, I jak nadzwyczajna jest wielkość mocy jego wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego,” Efez. 1:17-19

„Abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga, Utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości, z radością dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości, Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna swego umiłowanego,” Kol. 1:10-13

„O ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu. I dlatego jest On pośrednikiem nowego przymierza, ażby gdy poniesiona została śmierć dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są powołani, otrzymali obiecane dziedzictwo wieczne.” Hebr. 9:14-15

„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, Ku dziedzictwu nieznikomemu i nieskalanemu, i niezwiędłemu, jakie zachowane jest w niebie dla was,” 1 Piotr. 1:3-4

Również o tym wielkim przywileju jakim jest godność zostania dzieckiem Bożym, synem, członkiem Bożej rodziny czytamy w kilku kolejnych wierszach.

„Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,” Jan. 1:12

„Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał. Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.” 1 Jan. 3:1-2

„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios; W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości Przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej, Ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym.” Efez. 1:3-6

„Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga,” Efez. 2:19

„Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa,” Gal. 3:26-27

Udziałem zaś pokonanych będzie...

Oto wszystko czynię nowym

Duch Święty w cudowny sposób maluje przepiękny obraz szczęścia i wspaniałości wiecznego życia przez ukazanie najpierw wielu rzeczy, które przeminęły: stare niebo (21,1), stara ziemia (21,1), morze (21,1), i których już nie będzie: śmierci, smutku, krzyku, boleści (21,4), świątyni (21,22), słońca (21,23; 22,5), księżyca (21,23), nocy już nie będzie (21,25; 22,5), ani światła lampy 22,5), nie będzie więcej grzechu (21,27; por.21,8), nie będzie nic nieczystego (21,27) ani przeklętego (22,3),

Następnie Duch Święty przytacza słowa Tego, który siedzi na tronie: „Oto wszystko nowym czynię" (w. 5). W nowym, doskonałym świecie wszystko będzie nowe: nowe niebo i nowa ziemia (21,1), Nowe Jeruzalem (21,2), rzeka żywota (22,1), drzewo żywota (22,2), ale będzie mógł się tam dostać jedynie nowy człowiek (Ef. 2,15; 4,24. Kol. 3,10), a więc nowo-zrodzony (Jan. 3,3. 1 Ptr. 1,23; 2,2), który stał się nowym stworzeniem (2 Kor. 5,17. Gal.6,15), z przemienionym i odkupionym ciałem (Fil. 3,21. Rz. 8,23), mający nowe serce (Ez. 18,31; 36,26) i nowego ducha (Ez. 11,19), mający nowe imię (Obj. 2,17) i nową pieśń (Obj. 5,9.10), idący nową drogą (Hebr. 10,19), która prowadzi do Nowego Jeruzalem (Obj. 3,12).

Nowy Testament grecki w cytowanych przed chwilą tekstach dla określenia .nowy" używa terminu: „KAINOS", tzn. nowy - w całkowitym przeciwieństwie do starego. Warto przy tej okazji zaznaczyć, że Nowy Testament w oryginale greckim używa jeszcze innego terminu: „nowy" - gr. „NEOS", w odniesieniu do czasu, do poprzednich rzeczy, np. nowe przymierze w porównaniu ze starym przymierzem (Mojżeszowym - por. Hebr. 12,24), nowe wino, tzn. ostatnio, niedawno produkowane (Mat. 9,17), ale .nowe wino w Królestwie" (Mat. 26,29. Mar. 14,25) tekst grecki nazywa terminem „KAINOS", ponieważ będzie ono zupełnie innego charakteru, niż wino spotykane na ziemi.

Henryk Turkanik
Fragment z książki „Księga Objawienia”

Rozdział 21:5,6

5,6. I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe, I rzekł do mnie: Stało się. Jam jest alfa i omega, początek i koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywota. BW

I rzekł Zasiadający na tronie: Oto czynię wszystko nowe. I mówi: Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe. I rzekł mi: Stało się. Jam Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia. BT

I powiedział Ten, który siedzi na tronie: Oto wszystko czynię nowym. I mówi: Napisz: słowa te są wierne i prawdziwe. I powiedział do mnie: Stało się. Ja jestem alfa i omega, początek i koniec. Ja dam pragnącemu darmo ze źródła wody życia. NP

Oto wszystko czynię nowym.

Rozlega się głos Zasiadającego na Tronie. Bóg czyni wszystko nowym od podstaw. To nie jest odnowienie, remont kapitalny, lifting. Wszystko, od początku do końca, będzie nowe. To jest bardzo ważna proklamacja, dlatego Bóg mówi do Jana, koniecznie to zapisz. Słowa te są wiarygodne i prawdziwe. Stało się ! (Obj. 16:17)

„Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo wierny jest Ten, który dał obietnicę;” Hebr. 10:23

„I rzecze do mnie: Napisz: Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka. I rzecze do mnie: To są prawdziwe Słowa Boże.” Obj. 19:9

„I rzekł do mnie: Te słowa są pewne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków posłał anioła swego, aby ukazać sługom swoim, co musi się wkrótce stać.” Obj. 22:6

„Jam jest alfa i omega [początek i koniec], mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący.” Obj. 1:8

„A do anioła zboru w Laodycei napisz: To mówi Ten, który jest Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego:” Obj. 3:14; „I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy.” Obj. 19:11; „Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec.” Obj. 22:13

„Tak mówi Pan, Król Izraelski i jego Odkupiciel, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga.” Izaj. 44:6

Jam jest alfa i omega, odnosi się zarówno do Boga Ojca jak i do Syna. Słowo αρχη (archē) początek oznacza, że Bóg jest inicjatorem, jest Stwórcą rozpoczynającym bieg wydarzeń. Jest też końcem, to co zaczyna doprowadza do końca. Niektórzy ludzie, zarzucają Bogu, że coś rozpoczął i nie kończy. Czytelnicy Objawienia, odnoszą wrażenie, że pewne rzeczy wyrwały się Bogu spod kontroli. Tak nie jest. Jesteśmy w trakcie realizacji precyzyjnego planu Bożego. Celem jest nowa ziemia i nowe niebo. Oto wszystko czynię nowym.

„Albowiem z niego i przez niego i ku niemu jest wszystko; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.” Rzym. 11:36

„Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.” Efez. 4:6

Dalej czytamy, „Ja dam pragnącemu darmo ze źródła wody życia.” Chcę położyć akcent na słowo διψωντι (dipsōnti) pragnącemu. Dzisiaj wielu wierzących ma w stosunku do Boga postawę roszczeniową. Jest łaska, należy mi się to czy tamto, Bóg daje, od tego jest. Stworzyliśmy ziemski system zarządzania Bogiem. Człowiek nic nie musi, nic nie powinien. Tymczasem Boża łaska współpracuje z wolną wolą człowieka. Bóg mówi, pragnącemu, chcącemu, temu który przychodzi, który szuka, kto uwierzy, dam.

„A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony.” Jan. 7:37-39

„Odpowiedział jej Jezus, mówiąc: Każdy, kto pije tę wodę, znowu pragnąć będzie; Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu. Jan. 4:13-14

Łaska jest za darmo, choć jest drogocenna, kosztowała życie Syna Bożego. Jest jednak dla tych, którzy pragną. Czytamy o tym u proroka Izajasza. „Nuże, wszyscy, którzy macie pragnienie, pójdźcie do wód, a którzy nie macie pieniędzy, pójdźcie, kupujcie i jedzcie! Pójdźcie, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia wino i mleko!” Izaj. 55:1

Prorok Jeremiasz zarzuca ludziom w Izraelu, że czerpią wodę ze swoich źródeł. Jakże bardzo ta sytuacja przypomina mi nasze czasy, humanizmu i postmodernizmu. Człowiek jest w centrum i jego źródła stały się lepsze od Bożych.

„Gdyż mój lud popełnił dwojakie zło: Mnie, źródło wód żywych, opuścili, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą.” Jer. 2:13

Żywa woda symbolizuje Ducha Świętego i potrzeby duchowe człowieka. Woda jest niezbędna do funkcjonowania ciała człowieka, podtrzymuje procesy życiowe. Ciało człowieka składa się z 70 % wody, a tkanka mózgowa człowieka z 85%. Podobnie jest z ciałem duchowym, nowym człowiekiem, składa się głównie z wody żywej, potrzebuje jej od Boga.

„I będzie tylko jeden ciągły dzień, zna go Pan, nie dzień i nie noc, a pod wieczór będzie światło. I stanie się w owym dniu, że popłyną żywe wody z Jeruzalemu, połowa do morza na wschodzie, a połowa do morza na zachodzie, i tak będzie w lecie i w zimie. I będzie Pan królem całej ziemi. W owym dniu Pan będzie jedyny i jedyne będzie jego imię.” Zach. 14:7-9

„Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał. Ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu. Obj. 7:15-17

„A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.” Obj. 22:17

Rozdział 21:4

4. I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły. BW

I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już /odtąd/ nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. BT

I otrze wszelką łzę z ich oczu; i śmierci już nie będzie ani bólu, ani krzyku, ani znoju już nie będzie; gdyż pierwsze rzeczy przeminęły. NP

I otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich; a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy pominęły. BG

Wrócę myślą do poprzednich wierszy. Chcę powiedzieć, że nie jestem prędki w spaleniu ziemi, czy w wrzucaniu ludzi na wieki do piekła, a potem wraz z nim do jeziora ognistego. Dlatego chcę rozważyć wszystkie fragmenty Słowa na ten temat. Muszę powiedzieć, że są bardzo wyraźne sugestie, że ziemia zostanie spalona, a bezbożni ludzie, będą w miejscu gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębami. Cokolwiek to jest, i jakkolwiek to wygląda, Pan Bóg chce każdego człowieka ostrzec. Abyśmy tam nie trafili używa do tego celu Księgi Objawienia.

Co do ziemi. W komentarzach do moich wpisów ktoś podał dwa wiersze sugerujące, że ziemia nie zostanie zniszczona. „Ugruntowałeś ziemię na stałych podstawach, By się nie zachwiała na wieki wieczne. Ps. 104:5; „Sprawiedliwi posiądą ziemię I zamieszkają w niej na wieki. Miej nadzieję w Panu i strzeż drogi jego, A On cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię! Ujrzysz zagładę bezbożnych!” Ps. 37:29,34. Czytając kontekst całego Psalmu 104 myślę, że są to dwa proroctwa dotyczące nowej ziemi, lub wspomnienie ziemi przed upadkiem Adama. Owszem Bóg zamierzył, aby Ziemia była pięknym miejscem do zamieszkania dla człowieka. Jednak gdy Adam zgrzeszył, Bóg przeklął Ziemię, żałował, że stworzył człowieka. Czy ten stan opisuje Psalm 104 ? Nie, zdecydowanie nie. Tu jest mowa o zamyśle, o planach Boga co do ziemi. Ten plan będzie zrealizowany w pełni na nowej ziemi. Księga Objawienia wyraźnie mówi, że stara, przeklęta przez Boga ziemia, przeminie, ucieknie przed Panem, przed jego świętością i będzie nowa.

Wracamy myślą do nowej ziemi. Dzisiaj czytamy, że Bóg εξαλειψει (eksaleipsei) zetrze wszelką δακρυον (dakron) łzę z oczu ludzi; i tανατος (thanatos) śmierci już nie będzie, ani πενθος (penthos) boleści, smutku, ani κραυγη (kraugē) krzyku, wrzasku, ani πονος (ponos) bólu, już nie będzie; gdyż pierwsze rzeczy przeminęły, πρωτα απηλθον (prota apēlthon) pierwsze odeszły.

„Do kobiety zaś rzekł: Pomnożę dolegliwości brzemienności twojej, w bólach będziesz rodziła dzieci, mimo to ku mężowi twemu pociągać cię będą pragnienia twoje, on zaś będzie panował nad tobą. A do Adama rzekł: Ponieważ usłuchałeś głosu żony swojej i jadłeś z drzewa, z którego ci zabroniłem, mówiąc: Nie wolno ci jeść z niego, przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie! W mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego! Ciernie i osty rodzić ci będzie i żywić się będziesz zielem polnym. W pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” 1 Moj. 3:16-19

„Wszechmocny Pan zniszczy śmierć na wieki i zetrze łzę z każdego oblicza, i usunie hańbę swojego ludu na całej ziemi, gdyż Pan powiedział. I będą mówić w owym dniu: Oto nasz Bóg, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; to Pan, któremu zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego zbawienia!” Izaj. 25:8-9

„I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem. Wieczna radość owionie ich głowę, dostąpią wesela i radości, a troska i wzdychanie znikną.” Izaj. 35:10

„Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu. A raczej będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co Ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość!” Izaj. 65:17-18

Ten werset wydaje się, że jest bardzo ważny. Bóg mówi o stworzeniu nowej ziemi. Tu jest wyraźna sugestia, że tej starej, w fizycznym znaczeniu już nie będzie, a w jej miejsce będzie STWORZONA nowa ziemia.

Nowe, pięknie ozdobione, pełne blasku i Bożej chwały, miasto Jeruzalem. Bóg mieszkający w swoim namiocie, pośrodku mieszkańców nowej ziemi. Nowe niebo. To wszystko jest już przygotowane i za pośrednictwem Jana zostało to podane do naszej wiadomości. Nie po cichu, nie potajemnie, ale głośno. Czytamy, że potężny, anielski głos to oznajmił. A słowa te są pewne i prawdziwe.

Wśród tych wszystkich rzeczy, których nie będzie w nowej ziemi, wymieniony został krzyk. Nie będzie krzyku, wrzasku. Nie lubię wrzasku. Wrzask mnie męczy. Krzyk, hałas nie są czymś dobrym. Hałas, wrzask  to coś więcej niż radosny gwar, radosne pokrzykiwanie czy głośne uwielbienie. W krzykliwym hałasie nie ma harmonii, jest nieład, jest niepokój. Krzyk  jest to po prostu szkodliwa dla człowieka, szczególnie dla ducha,  mieszanka dźwięków.  Futurysta Luigi Russolo opublikował manifest zatytułowany Sztuka hałasów, napisał w nim: "Życie przeszłości było ciszą. Dopiero w wieku dziewiętnastym wraz z wynalezieniem maszyn narodził się hałas. Dziś hałas triumfuje i panuje suwerennie nad wrażliwością ludzi." W starożytnych Chinach hałas stosowany był jako wyjątkowo ciężka tortura. "Kto obraża najwyższego, nie będzie powieszony, lecz fleciści, dobosze i heroldzi będą wokół niego czynić hałas dniem i nocą, póki nie padnie martwy, albowiem to jest właśnie najcięższa kaźń"; Angielskie słowo "noise", tj. hałas pochodzi z łac. "nausea", czyli choroba, nudności.

Krzyk towarzyszy też rozpaczy, bólowi. Kiedyś nie było środków przeciwbólowych, cokolwiek bolało człowiek po prostu krzyczał. Krzyk i wrzask o rożnym natężeniu towarzyszy człowiekowi od narodzenia aż do śmierci. W Biblii jest około 100 wersetów, w których użyty jest wyraz krzyk w negatywnym znaczeniu. Krzyk rozpaczy towarzyszył Egipcjanom po śmierci pierworodnych, a także  narodzeniu Pana Jezusa, gdy w Betlejem żołnierze Heroda zabijali nowo narodzone dzieci. Kiedy Pan Jezus wyganiał demony, tez  krzykiem opuszczały opętanych ludzi.

"Kto zatyka ucho na krzyk ubogiego, nie będzie wysłuchany, gdy sam wołać będzie." Przyp. 21:13

"I wstał faraon tej nocy, on i wszyscy dworzanie jego, i wszyscy Egipcjanie; i powstał wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego."  2 Moj. 12:30

"A gdy wyszedł na ląd, zabiegł mu drogę pewien mąż z miasta, który był opętany przez demony i od dłuższego czasu nie nosił odzienia i nie mieszkał w domu, lecz w grobowcach.  A gdy ujrzał Jezusa, z krzykiem padł przed nim i donośnym głosem zawołał: Cóż ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Proszę cię, nie dręcz mnie," Łuk. 8:27-28

"Albowiem duchy nieczyste wychodziły z wielkim krzykiem z wielu, którzy je mieli, wielu też sparaliżowanych i ułomnych zostało uzdrowionych." Dz.Ap. 8:7

"Lecz gdy poznali, że jest Żydem, rozległ się z ust wszystkich jeden krzyk, który trwał około dwóch godzin: Wielka jest Artemida Efeska!" Dz.Ap. 19:34

"Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością."  Efez. 4:31

Dzisiaj czytamy, że Bóg zetrze wszelką łzę z oczu ludzi. To są bardzo wzruszające, pełne nadziei słowa. Bóg jest zainteresowany szczerym płaczem i łzami człowieka. Dawid najpierw wyznaje, „Łzy moje są mi chlebem we dnie i w nocy, Gdy mówią do mnie co dzień: Gdzie jest Bóg twój?” Ps. 42:4; „Zmęczyłem się wzdychaniem moim, Każdej nocy zraszam posłanie moje, Łzami oblewam łoże moje.” Ps. 6:7, a potem dodaje; „Tyś policzył dni mojej tułaczki, Zebrałeś łzy moje w bukłak swój. Czyż nie są zapisane w księdze twojej?” Ps. 56:9

Jan, na wyspie Patmos miał powody do smutku, to był bardzo wrażliwy człowiek. Pewnie uronił niejedna łzę. Bóg otrze również i jego łzy. „A jeden ze starców rzecze do mnie: Nie płacz! Zwyciężył lew z pokolenia Judy, korzeń Dawidowy, i może otworzyć księgę, i zerwać siedem jej pieczęci.” Obj. 5:5

Rozdział 21:2,3

2,3. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi, BW
 
I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. BT

I zobaczyłem święte Miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane niby panna młoda przyozdobiona dla swojego męża. I usłyszałem donośny głos od tronu, mówiący: Oto Namiot Boga z ludźmi! Będzie mieszkał z nimi, a oni będą Jego ludem i sam Bóg będzie z nimi ich Bogiem. NP

Nowa ziemia potrzebuje miasta, czegoś w rodzaju stolicy. Jan widzi miasto ιερουσαλημ καινην καταβαινουσαν (ierousalēm kainēn katabainousan) Jeruzalem, [dziedzictwo pokoju] nowe schodzące zstępujące z nieba od Boga. Od Boga, to znaczy, że jest to dar Boży dla mieszkańców nowej ziemi. Jest to szczególny dar ponieważ z Tronu wygłoszona jest deklaracja, obietnica, że oto sam Bóg będzie mieszkał z mieszkańcami nowej ziemi. W wizji Jana mamy też spełnienie marzeń Żydów, co do ich ukochanego „świętego miasta” Nowa Jerozolima nie tylko będzie stolicą dla Izraela, ale będzie pięknym stołecznym miastem dla całej ludzkości. Kto będzie mógł tam wejść ?

Bóg przygotował: „ Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. 1 Kor. 2:9

„I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie, tylko ci, którzy są zapisani w księdze żywota Baranka.” Obj. 21:27

Na ogół ludzie wybierają się do Nieba, a tutaj widzimy, że Bóg planuje rozbić swój namiot, swoje mieszkanie pośrodku ludzi. Nasz fragment w tłumaczeniu mesjańskim zawiera bardzo wyraźne odwołanie do Przybytku na pustyni za czasów Mojżesza. „Usłyszałem donośny głos od tronu mówiąc; Spójrz! Sz’china Boga jest z ludźmi, i będzie On mieszkał wśród nich. Będą jego ludem, a On sam (Bóg z nimi) będzie ich Bogiem”

Sz’china, inaczej też Szekina to pełna chwały obecność Boga. Ta Sz’china wypełniała σκηνη (skēnē) namiot, przybytek na pustyni. Ta sama cudowna chwała Boża jest obiecana ludowi, a dokładniej ludom Bożym na nowej ziemi. A Bóg σκηνωσει (skēnōsei) zamieszka, rozciągnie namiot pośrodku mieszkańców ziemi.

„Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela Po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły I na sercach ich wypiszę je, I będę im Bogiem, A oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swego ziomka Ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, Bo wszyscy mnie znać będą Od najmniejszego aż do największego z nich.” Hebr. 8:10-11

„Przez wiarę usłuchał Abraham, gdy został powołany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. (...) Oczekiwał bowiem miasta mającego mocne fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg.” Hebr. 11:8,10

„Bo ci, którzy tak mówią, okazują, że ojczyzny szukają. (...)Lecz oni zdążają do lepszej, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto.” Hebr. 11:14,16

Dla uczniów i sług Jezusa, jako kościoła i Oblubienicy, te duchowe rzeczy o których mówimy, nie należą do przyszłości, ale do teraźniejszości. W poprzednim komentarzu czytaliśmy o trzecim Niebie. Poprzez Ducha Świętego mamy szczególną łączność z niebiańską ojczyzną, z Jeruzalem niebieskim. „Lecz wy podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego i do niezliczonej rzeszy aniołów, do uroczystego zgromadzenia.” Hebr. 12:22; „Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą.” Gal. 4:26

„Wyjdźmy więc do niego poza obóz, znosząc pohańbienie jego. Albowiem nie mamy tu miasta trwałego, ale tego przyszłego szukamy.” Hebr. 13:13-14

Pan Bóg dążył do przebywania wśród swojego ludu. Chciał postawić namiot w pośrodku ludzkiego obozowiska, potem zamieszkał w świątyni. W okresie ewangelii fizycznym adresem zamieszkania Boga na ziemi jest kościół, ciało Jezusa. W wieczności Bóg będzie miał rozbity swój „namiot” swoją „szkenę” w postaci pięknie ozdobionego, świętego miasta, nowego Jeruzalem.

„Umieszczę też przybytek mój wśród was i dusza moja nie obrzydzi was sobie. Będę się przechadzał wśród was i będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem.” 3Moj. 26:11-12; „I wystawią mi świątynię, abym zamieszkał pośród nich,” 2 Moj. 25:8; „Abyście pamiętali i wypełniali wszystkie moje przykazania, i byli świętymi Boga waszego. Jam jest Pan, wasz Bóg, który was wywiodłem z ziemi egipskiej, aby być dla was Bogiem, Jam jest Pan, Bóg wasz.” 4 Moj. 15:40-41; „I zawrę z nimi przymierze pokoju, będzie to przymierze wieczne z nimi. Okażę im łaskę, rozmnożę ich i postawię swoją świątynię wśród nich na wieki. I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I poznają narody, że Ja jestem Pan, który uświęcam Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki.” Ezech. 37:26-28; „Lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.” Jer. 31:33

Opis podobnego, pięknego miasta widzimy również u proroka Ezechiela. Rzeczą godną uwagi i zapamiętania jest nazwa tego miasta. Jak bardzo jest to kompatybilne z naszym dzisiejszym fragmentem. „Obwód miasta wynosi osiemnaście tysięcy łokci. A nazwa miasta będzie od dziś brzmieć: Pan tam mieszka.” Ezech. 48:35

„Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, I nieczystego się nie dotykajcie; A Ja przyjmę was I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący;” 2 Kor. 6:16-18

„W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli.” Jan. 14:2

Niektórzy bibliści uznają, że Nowe Jeruzalem jest kościołem. Inni, że nie jest kościołem lecz miejscem gdzie mieszka Oblubienica. Czytamy że miasto to jest przyozdobione Oblubienicą, lub jest piękne jak sama Oblubienica. Nowe Jeruzalem zostało nazwane Oblubienicą, ponieważ zostało utożsamione z tymi, którzy w nim mieszkają, lub go tworzą, to jest dziedzictwo jakie Pan Bóg nam przygotował. Będziemy w nim mieszkać i zawsze będziemy z Panem. Co więcej dalsze wiersze mówią nam o tym, że ci których imiona są zapisane w księdze życia będą mieli możliwość wejścia do tego miasta, by prawdopodobnie spotkać się z Oblubienicą Jezusa. Skoro Bóg będzie dostępny, to i Oblubienica też. Nowe Jeruzalem to coś więcej niż Kościół Pana Jezusa.

Apostoł Piotr porównuje Pana Jezusa do kamienia węgielnego na Syjonie, a wierzących do żywych kamieni, a Syjon to góra w Jeruzalem; „I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. Dlatego to powiedziane jest w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, kosztowny, A kto weń wierzy, nie zawiedzie się". 1 Piotr. 2:5-6

Wprawdzie werset z Obj. 21:9-10 sugeruje, że Nowe Jeruzalem w całości to Kościół, ale kolejne  z  Obj. 22:2-4 potwierdzają myśl, że Nowe Jeruzalem to szersze zagadnienie niż Oblubienica.

„I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, napełnionych siedmiu ostatecznymi plagami, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka. I zaniósł mnie w duchu na wielką i wysoką górę, i pokazał mi miasto święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga,”  Obj. 21:9-10

„Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów. I nie będzie już nic przeklętego. Będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy jego służyć mu będą  I oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach,” Obj. 22:2-4

„I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, napełnionych siedmiu ostatecznymi plagami, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka.” Obj. 21:9