I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. BT
I wrzucił go do Abyssu, zamknął i położył nad nim pieczęć, aby nie mógł już zwieść narodów, aż się dopełni tysiąc lat. Potem musi być zwolniony na krótki czas. NP.
W Księdze Objawienia widzimy, że aniołowie mają duże kompetencje w Królestwie Bożym, mają do wykonania wiele odpowiedzialnych zadań. Czytamy np.w kilku wierszach, że jeden z nich miał od Boga wielkie pełnomocnictwo, a inni, Biblia to podkreśla, że byli potężnymi aniołami.
„Potem widziałem innego anioła zstępującego z nieba, który miał wielkie pełnomocnictwo, i rozjaśniła się ziemia od jego blasku.” Obj. 18:1; „I podniósł jeden potężny anioł kamień, duży jak kamień młyński, i wrzucił go do morza, mówiąc: Tak jednym rzutem zostanie strącone wielkie miasto Babilon, i już go nie będzie.” Obj. 18:21; „Widziałem też anioła potężnego, który wołał głosem donośnym: Któż jest godny otworzyć księgę i zerwać jej pieczęcie?” Obj. 5:2; „I widziałem innego potężnego anioła zstępującego z nieba, odzianego w obłok, z tęczą wokoło głowy, którego oblicze jaśniało jak słońce, nogi zaś jego były jak słupy ognia;” Obj. 10:1; „I zatrąbił piąty anioł; i widziałem gwiazdę, która spadła z nieba na ziemię; i dano jej klucz od studni otchłani.” Obj. 9:1
Jeden z tych aniołów, Bożych posłańców, ten który miał klucz do otchłani i łańcuch, otrzymuje bardzo ważne zadanie, aby pochwycić Smoka, związać go na tysiąc lat i wrzucić do Otchłani. Pamiętamy jak jeden z aniołów, być może ten sam, jednym zdecydowanym rzutem strącił wielkie miasto Babilon w głębinę morza. Czytaliśmy o tym w osiemnastym rozdziale.
W poprzednim fragmencie, czytaliśmy jak anioł, niczym mistrz świata w zapasach, pochwycił smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. Mamy tutaj opisaną charakterystykę diabła. Wygląda jak smok, jak okrutny potwór. Jest przebiegły, podstępny jak wąż. Specjalista od imitacji i manipulacji. Jest diabłem, oskarżycielem i szatanem, przeciwnikiem. W dzisiejszym fragmencie czytamy, że diabeł jest nakierowany na jeden cel: zwiedzenie całego świata.
„I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie.” Obj. 12:9
Działa jak zaprogramowany inteligentny, bezwzględny robot aby, πλανηση (planēsē) zwodzić, wprowadzać w błąd, całe narody. Od buntu w Niebie, poprzez ogród w Eden, bałwochwalstwo Izraela, mroczne wieki średnie, wojny światowe, aż po dzisiejszy dzień, przeciwnik konsekwentnie realizuje swój jeden prosty program, zwodzi całe narody, wprowadza w błąd. Oszukuje, zaślepia umysły, manipuluje, knuje intrygi, mówi półprawdy, jest przecież ojcem kłamstwa.
„Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.” Jan. 8:44
„A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną, W których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga.” 2 Kor. 4:3-4
„I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, W których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych.” Efez. 2:1-2
Proces unicestwienia diabła został rozpoczęty. W dwudziestym rozdziale mamy zapisaną procedurę ubezwłasnowolnienia Smoka w siedmiu etapach; pochwycić go, związać, wrzucić do otchłani (Abyssu) zamknąć, położyć nad nim pieczęcie, następnie wypuścić na krótki czas, i na koniec wrzucić do jeziora ognistego.
Kiedy czytamy Pismo Święte napotykamy na kilka innych fragmentów mówiących o upadku i degradacji Szatana.
Z nieba do krainy umarłych, Szeolu (BT), piekła (BG) na samo dno przepaści, otchłani (BT). „O, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna, synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów! A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy. Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym. A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści.” Izaj. 14:12-15
Z nieba na ziemię. „I wybuchła walka w niebie: Michał i aniołowie jego stoczyli bój ze smokiem. I walczył smok i aniołowie jego, Lecz nie przemógł i nie było już dla nich miejsca w niebie. I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie.” Obj. 12:7-9
Teraz czytamy, że jest pojmany na ziemi i wrzucony do Otchłani, a z Otchłani, na krótko wróci na ziemię, by na wieki trafić do jeziora ognistego. Będziemy o tym czytać w Obj. 20:10.
W języku polskim wyraz otchłań oznacza przepaść, bezdenną głębie, miejsce pobytu dusz zmarłych, duchów nieczystych Słowo pochodzi od chłonąć, zatem otchłań, to coś co pochłania. To prawda, otchłań to miejsce, które przez wieki pochłania dusze ludzkie. Podobne tłumaczenie mamy w słowniku grecko – polskim. Otchłań jest więzieniem. Kluczowym wersetem dla takiego zrozumienia jest zapisany w Ewangelii Łukasza. Gdy Pan Jezus uwalniał człowieka z Legionów demonów, one usilnie prosiły aby nie wracały do otchłani. Wiemy, że uszły w stado świń. „I prosiły go, aby im nie nakazywał odejść w otchłań.” Łuk. 8:31 Otchłań, musi to być miejsce straszne również dla samych demonów. „Bóg bowiem nie oszczędził aniołów, którzy zgrzeszyli, lecz strąciwszy do otchłani, umieścił ich w mrocznych lochach, aby byli zachowani na sąd;” 2 Piotr. 2:4
Dalej czytamy, że Smok będzie w Otchłani, aż się dopełni τελεσθη (telesthē) zostanie dokonane, dokończone tysiąc lat. Potem, δει (dei) jest taka potrzeba, jest konieczność, musi być zwolniony na krótki czas. W Objawieniu mamy jeszcze szereg innych informacji na temat bezdennej Otchłani. Tu jest miejsce pobytu diabła (20:3), tu znajduje się apartament Antychrysta (11:7 i 17:8) oraz kwatera główna księcia podziemi Abaddona. (9:11)
Krótki opis Otchłani podaje W. Hendriksen; „Jan widzi anioła, zstępującego z nieba. Ma klucz, którym zamierza zamknąć czeluść (por. 9:1,11). Ta czeluść to głęboka dziura posiadająca studnię (9:1) oraz wieko. To wieko może być otwarte (9:2), zamknięte, a nawet zapieczętowane. (20:3).” Obszerny komentarz na temat Otchłani zamieściłem w komentarzu do Objawienie 9:1,2
Na koniec dzisiejszych rozważań, bardzo chcę pozostawić dwie ważne obietnice, że jako dzieci Boże i uczniowie Chrystusa jesteśmy pod Jego ochroną od złego, gdyż Jezus zwyciężył. "Wiemy, że żaden z tych, którzy się z Boga narodzili, nie grzeszy, ale że Ten, który z Boga został zrodzony, strzeże go i zły nie może go tknąć.” 1 Jan. 5:18; „Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie.” 1 Jan. 4:4
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz