Rozdział 22:7

7. I oto przyjdę wkrótce. Błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej księgi. BW
 
A oto niebawem przyjdę. Błogosławiony, kto strzeże słów proroctwa tej księgi. BT

I oto przychodzę wkrótce. Szczęśliwy, który strzeże (zachowuje BG) słów proroctwa tego zwoju. NP

Księga Objawienia jest napisana w bardzo ciekawy sposób. Kiedykolwiek była czytana stawiała czytelników pod pręgierzem upływającego czasu. Pan jest tuż tuż. Czy jesteś gotowy, czy stoisz na straży dziedzictwa jakim jest świadectwo o Jezusie i treść tego oto proroctwa? Czy okażesz się zwycięzcą?  Chyba żadna inna księga w Biblii tak mocno nie motywuje nas do wytrwałości, czystości i świętości, jak właśnie Księga Objawienia.  To poczucie bliskości decydującego momentu w historii ludzkości widać szczególnie w tym, końcowym rozdziale. Oto niebawem przyjdę.

„Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce.” Obj. 1:1; „aby ukazać sługom swoim, co musi się wkrótce stać.” Obj. 22:6; ; „I rzecze do mnie: Nie pieczętuj słów proroctwa tej księgi! Albowiem czas bliski jest.”Obj. 22:10; „Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku.” Obj. 22:12; „Mówi ten, który świadczy o tym: Tak, przyjdę wkrótce. Amen, przyjdź, Panie Jezu!” Obj. 22:20

Mamy tutaj zapisaną bardzo ciekawą deklarację Pana Jezusa. Oto ερχομαι (erchomai) przychodzę ταχυ (tachy) szybko, spiesznie, rychło. Bibliści podkreślają tutaj czas gramatyczny w jakim użyto słowo 'przychodzić'. Mamy tutaj czas nie przyszły, ale teraźniejszy, przychodzę, teraz przychodzę. To proroctwo jest zawsze aktualne, w każdym czasie, jest ponad czasowe, trzyma w napięciu i w oczekiwaniu każde pokolenie. Przyjdę rychło, o nieznanej dacie i godzinie, przyjdę niespodziewanie, jak złodziej w nocy.Czy będziesz gotowy?

„Oto przychodzę ερχομαι (erchomai) jak złodziej; błogosławiony ten, który czuwa i pilnuje τηρων (tērōn) zachowuje strzeże szat swoich, aby nie chodzić nago i aby nie widziano sromoty jego.” Obj. 16:15

W dzisiejszym wierszu jest jeszcze jedno ważne słowo,τηρων (tērōn) zachowujący, strzegący. To jest bardzo ciekawy wyraz, ma wiele znaczeń i jest tłumaczony w tekstach greckich jako kontynuować, osłonić, strzec, wsłuchać się , być w areszcie, zachować, pilnować, utrzymać należy coś przestrzegać, zakonserwować, zarezerwować, czuwa nad, starannie dbać o coś, zachowywać w jednym, niezmienionym, nienaruszonym stanie, obserwować czy poddać się pod wpływ kogoś lub czegoś.

W samej tylko ewangelii Jana słowo τηρων (tērōn) zachowujący, strzegący występuje około 15 razy i jest różnie tłumaczone w zależności od kontekstu. Zachować wino na inną okazję, przestrzegać sabatu, przestrzegać przykazań, zachować od złego, Maria chowała maść na specjalny dzień namaszczenia Pana Jezusa. Kilka wierszy mówi o strzeżeniu Słowa. Podobne myśli wypływają z dzisiejszego wiersza. My mamy być strażnikami Słowa Bożego, jego ważności, wartości i czystości.

„Kto mnie nie miłuje, ten słów moich nie przestrzega, a przecież słowo, które słyszycie, nie jest moim słowem, lecz Ojca, który mnie posłał.” Jan. 14:24; „Wspomnijcie na słowo, które do was powiedziałem. Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą; jeśli słowo moje zachowali i wasze zachowywać będą.” Jan. 15:20; „Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich dałeś, i strzegli słowa twojego.” Jan. 17:6

H. Turkanik w swoim komentarzu pisze; „Jakaż to ironia, że ostatnia Księga Biblii, jest więcej zaniedbana i źle interpretowana, niż każda inna księga, a to właśnie ona zawiera cały szereg wspaniałych błogosławieństw, przewidzianych dla tych, którzy mają właściwy i prawidłowy stosunek do zawartego w tej księdze objawienia prorockiego. Zasadniczo przyczyna nie leży w tym, że ta księga zawiera więcej materiału prorockiego, lecz raczej w tym, że ta księga w daleko większym stopniu niż wszystkie pozostałe księgi oddaje cześć i chwałę, wywyższenie i uwielbienie, pokłon i honor Panu Jezusowi Chrystusowi.”

P.E. Hughes dodaje; „Fakt, że księga Objawienia jest ostatnią księgą Nowego Testamentu nie oznacza, że uznawana jest za mniej ważną niż inne księgi kanoniczne poprzedzające ją. Żadna inna księga nie mogłaby stosowniej zakończyć nie tylko Nowy Testament, ale także całą Biblię. A jednak wielu przystępuje do niej z obawą, a niektórzy całkowicie ją zaniedbują. Uznawana za trudną i niewdzięczną z powodu dziwnych tajemnic zapisanych na jej kartach, księga ta odkładana jest na bok. Nie można zaprzeczyć, że znajdują się w niej części trudne do zrozumienia i wizjonerskie obrazy, które wydają się groteskowe i fantastyczne. Jednakże są w niej liczne fragmenty zarówno łatwe do zrozumienia, jak i pełne piękna oraz bogate w prawdy duchowe. Choć prawdą jest, że całego Pisma Świętego nie należy czytać pośpiesznie, ale studiować i rozmyślać nad nim, dotyczy to chyba bardziej Objawienia niż jakiejkolwiek innej księgi Biblii. Każdy wierzący umysł i serce mogą eksploatować jej bogactwa.”

„Abyście pamiętali na słowa, jakie poprzednio wypowiedzieli święci prorocy, i na przykazanie Pana i Zbawiciela, podane przez apostołów waszych.” 2 Piotr. 3:2