4, 5. I oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach, I nocy już nie będzie, i nie będą już potrzebowali światła lampy ani światła słonecznego, gdyż Pan, Bóg, będzie im świecił i panować będą na wieki wieków. BW
I będą oglądać Jego oblicze, a imię Jego - na ich czołach. I /odtąd/ już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki wieków. BT
i będą oglądać Jego oblicze, a Jego imię będzie na ich czołach. I nocy już nie będzie, nie będzie już trzeba światła lampy ani światła słońca, gdyż Pan, Bóg, będzie nad nimi świecił - i będą królować na wieki wieków. NP
Kim są mieszkańcy Nowego Jeruzalem? Mieszkańcy są zwycięzcami ubranymi w białe szaty, ludźmi odważanymi, prawdomównymi, nieskazitelnie czystymi, a ich imiona są zapisane w Księdze życia. Są sługami Boga. Są Jego własnością. Jego imię jest na trwałe wypisane na ich czołach. Są nie tylko kapłanami, ale też są królewiczami, królują wraz z Nim na wieki wieków. Kαι βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων (kai basileusousin eis tous aiōnas tōn atonon) i będą królować, panować na wieki wieków. W dzisiejszym wierszu czytamy, że obywatele Świętego Miasta οψονται το προσωπον αυτου (opsontai to prosōpon autou) zobaczą oblicze twarz Jego i będą królować na wieki wieków. Takie obietnice spotykaliśmy wiele razy podczas studium Księgi Objawienia.
„I uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków.” Amen. Obj. 1:6
„Zwycięzca zostanie przyobleczony w szaty białe, i nie wymażę imienia jego z księgi żywota, i wyznam imię jego przed moim Ojcem i przed jego aniołami.” Obj. 3:5
„Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe imię.” Obj. 3:12
„Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie.” Obj. 3:21
„I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi.” Obj. 5:10
„I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca.” Obj. 14:1
„Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad nimi druga śmierć nie ma mocy, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i panować z nim będą przez tysiąc lat.” Obj. 20:6
Pragnienie oglądania Bożego oblicza było osadzone w człowieku od zarania dziejów. Marzył o tym Mojżesz, tęsknił za tym Dawid i pieśniarze z rodu Koracha. Oglądanie Boga twarzą w twarz jest i naszym oczekiwaniem.
„I rzekł Mojżesz: Pokaż mi, proszę, chwałę twoją! I odpowiedział Pan: Sprawię, że całe dostojeństwo moje przejdzie przed tobą, i ogłoszę imię "Pan" przed tobą, i zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję. Nadto powiedział: Nie możesz oglądać oblicza mojego, gdyż nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu.” 2 Moj. 33:18-20
„Ale ja dzięki sprawiedliwości ujrzę oblicze twoje, Kiedy się obudzę, nasycę się widokiem twoim.” Ps. 17:15
„Jak jeleń pragnie wód płynących, Tak dusza moja pragnie ciebie, Boże! Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga?” Ps. 42:2-3
„Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby w zagadce, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznanie moje jest cząstkowe, ale wówczas poznam tak, jak jestem poznany.” 1 Kor. 13:12
Paweł pisał, że tym którzy Boga miłują, Bóg przygotował coś szczególnego i wyjątkowego, coś czego oko ludzkie jeszcze nie widziało.(1Kor. 2:9) A nie widziało oblicza Boga. Co za wspaniały to będzie moment, stanąć twarzą w twarz z Bogiem i bez obawy popatrzeć w Jego oblicze. Nie jest to oblicze, twarz ludzka jaką znamy. Nie wiemy jak wygląda oblicze Boga, wiemy, że jest przepiękne, cudowne, niesamowite. Co za wielka godność czeka zwycięzców. Warto powalczyć do końca.
„Lecz potem Święci Najwyższego otrzymają królestwo i posiądą królestwo na wieki, na wieki wieczne. (...) Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane.” Dan. 7:18,27
Wprawdzie ani Mojżesz nie mógł widzieć oblicza Boga, ani my dzisiaj nie możemy, ale wiarą trzymamy się tej obietnicy, że kiedyś, we właściwym czasie będzie to możliwe i jak najbardziej realne. „Abyś zachował przykazanie bez skazy i bez nagany aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa, Które we właściwym czasie objawi błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów, Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen.” 1 Tym. 6:14-16; „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go.” Jan. 1:18; „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” Mat. 5:8; „Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.” 1 Jan. 3:2 ; „Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana,” Hebr. 12:14
Dalej czytamy „gdyż Pan, Bóg, będzie nad nimi świecił” dosłownie φωτιζει αυτους (fōtizei autous) oświecał ich będzie. Bóg w jakiś sposób „oświetlił” swoją chwałą Mojżesza, tak że twarz jego promieniowała niebiańską chwałą. Uczeń Jezusa jest postacią światłolubną, dąży do światłości. Więcej na ten temat pisałem w komentarzu do Objawienia 21:23;24
„A gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj, mając w ręku dwie tablice Świadectwa, nie wiedział Mojżesz, gdy zstępował z góry, że skóra na twarzy jego promieniała od rozmowy z Panem.” 2 Moj. 34:29
„Światłością w dzień nie będzie ci już słońce, a blask księżyca nie będzie ci już świecił, lecz Pan będzie twoją wieczną światłością, a twój Bóg twoją chlubą.” Izaj. 60:19
„Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.” Jan. 1:9
„A na tym polega sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie zbliża się do światłości, aby nie ujawniono jego uczynków. Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego są dokonane w Bogu.” Jan. 3:19-21
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz