23,24. A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek. I chodzić będą narody w światłości jego, a królowie ziemi wnosić będą do niego chwałę swoją. BW
I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą - Baranek. I w jego świetle będą chodziły narody, i wniosą do niego królowie ziemi swój przepych. BT
Miasto nie potrzebuje też słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boga, a jego lampą — Baranek Przy świetle tego [miasta] chodzić będą narody, a królowie ziemi wniosą do niego swoją chwałę. NP
A narody, które będą zbawione, będą chodziły w świetle jego, a królowie ziemscy chwałę i cześć swoję do niego przyniosą. BG
Przeczytajmy jeszcze fragment z proroka Izajasza:„I stanie się w dniach ostatecznych, że góra ze świątynią Pana będzie stać mocno jako najwyższa z gór i będzie wyniesiona ponad pagórki, a tłumnie będą do niej zdążać wszystkie narody. I pójdzie wiele ludów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył dróg swoich, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pana z Jeruzalemu. Wtedy rozsądzać będzie narody i rozstrzygać sprawy wielu ludów. I przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi i nie będą się już uczyć sztuki wojennej. Domu Jakubowy! Nuże! Postępujmy w światłości Pana!” Izaj. 2:2-5
Chciałbym zwrócić uwagę, że Jan nie spaceruje po Nowym Jeruzalem, ale cały czas ogląda miasto z wysokiej góry. Jest apostołem. Jego imię widnieje już na jednym z kamieni zdobiących fundament świętego miasta.
W dzisiejszym fragmencie mamy mowę o narodach. Wygląda na to, że narody, albo nie utracą swojej obecnej tożsamości, lub, co jest bardziej prawdopodobne, będzie to nowa ale odrębna tożsamość, dla poszczególnych εθνων (ethnōn) narodów. Czy będą różne języki ? Tego nie wiemy.
„Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania εθνων (ethnōn) narodów.” Obj. 22:2
Światłością w dzień nie będzie ci już słońce, a blask księżyca nie będzie ci już świecił, lecz Pan będzie twoją wieczną światłością, a twój Bóg twoją chlubą. Twoje słońce już nie będzie zachodziło, a twój księżyc znikał, gdyż Pan będzie twoją wieczną światłością i skończą się dni twojej żałoby. Izajasza 60:19,20
W dzisiejszym tekście czytamy, że narody περιπατησουσιν (peripatēsousin) będą chodzić w światłości Baranka, i że królowie ziemi będą φερουσιν την δοξαν και την τιμην αυτων εις αυτην (ferousin tēn doksan kai tēn timēn autōn eis autēn) nosić swoją chwałę i szacunek zaszczyt do niego (Nowego Jeruzalem).
Widzimy tutaj dynamikę, ruch. Będą chodzić, będą coś nosić. Będą nosić swoje osiągnięcia, swoją sławę, swoje wynalazki, owoce swojej pracy, może jakieś arcydzieła. Wszystko to będą zawdzięczać nie sobie, ale Bogu, i tych zaszczytów nie będą zatrzymywać dla siebie, tylko będą ofiarowywać je Bogu. Tak jak to miało miejsce przy narodzeniu Zbawiciela.
„Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon. (...) I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzywszy swoje skarby, złożyli mu w darze złoto, kadzidło i mirrę.” Mat. 2:1-2,11; „Wysławiać cię będą, Panie, wszyscy królowie ziemi, Gdy usłyszą słowa ust twoich.” Ps. 138:4
W wierszu dwudziestym czwartym czytamy, że εθνη των σωζομενων (ethnē tōn sōzomenōn) narody są zbawiane, są ratowane przez to Światło Baranka. Proszę zwrócić uwagę, że tylko Biblia Gdańska ten fragment tłumaczy zgodnie z oryginałem. To nie będzie światło dla światła. W tym świetle będzie zbawienie, tak jak za moment przeczytamy, że w liściach drzewa nad Rzeką będzie uzdrowienie dla narodów. (Obj. 22:2)
Światłość ma ścisły związek ze zbawieniem, czytamy, że λυχνος (lychnos) lampą (Nowego Jeruzalem) jest Baranek. Światłość jest bardzo ważnym tematem w Piśmie Świętym. Już na początku czytamy, że jedną z pierwszych rzeczy, jakie stworzył Bóg była właśnie światłość. „I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość.” 1 Moj. 1:3
W Psalmach czytamy, że Bóg jest światłością; „Pan światłością moją i zbawieniem moim: Kogóż bać się będę? Pan ochroną życia mego: Kogóż mam się lękać?” Ps. 27:1; „Przyodziewasz się światłością jak szatą, Niebiosa rozciągasz jak kobierzec.” Ps. 104:2
Prorocy Starego Testamentu pisali o tęsknocie za światłością i przepowiadali jej nastanie i zwycięstwo nad ciemnością. „Lud, który chodzi w ciemności, ujrzy światło wielkie, nad mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość.” Izaj. 9:1; „I pójdą narody do twojej światłości, a królowie do blasku, który jaśnieje nad tobą.” Izaj. 60:3
Te prorocze oczekiwania i zapowiedzi wypełniły się w osobie Baranka Bożego, Jezusa Chrystusa. To On jest tą światłością i wprowadza światłość w mroki ciemności, a te ustępują.
„Lud, pogrążony w mroku, ujrzał światłość wielką, i tym, którzy siedzieli w krainie i cieniu śmierci, rozbłysła jasność.” Mat. 4:16; „Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.” Jan. 1:9; „A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.” Jan. 8:12
„Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym.” 2 Kor. 4:6; „Byliście bowiem niegdyś ciemnością, a teraz jesteście światłością w Panu. Postępujcie jako dzieci światłości, Bo owocem światłości jest wszelka dobroć i sprawiedliwość, i prawda.” Efez. 5:8-9; „A zwiastowanie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności,” 1 Jan. 1:5
W. Barclay pisze; „Miasto Boże nie potrzebuje światła, ponieważ przebywa w nim sam Bóg. „Pan – powiada Izajasz – będzie twoją wieczną światłością” (Iz 60,20). „W światłości twojej – powiada Psalmista – oglądamy światłość” (Ps 36,10). Tylko w świetle Bożym widzimy rzeczy takimi, jakimi one naprawdę są. Rzeczy niezmiernie ważne w świetle Bożym stają się zupełnie nieważne. Niektóre rzekomo dopuszczalne postawy w świetle Bożym przedstawiają się jako niebezpieczne. Trudności wydające się nie do zniesienia, są drogą prowadzącą do chwały, jeżeli spojrzymy na nie w świetle Bożym.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz