11. Mające chwałę Bożą; blask jego podobny do blasku drogiego kamienia, jakby jaspisu, lśniącego jak kryształ. BW
mające chwałę Boga, źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: BT
miało ono chwałę Boga, jego blask przypominał najdroższy kamień, niby lśniąc jak kryształ jaspis. NP
Apostoł Jan w ponad naturalny sposób został uniesiony w duchu i przeniesiony na wielka górę, aby oglądał miasto Nowe Jeruzalem zstępujące z nieba. W następnych wierszach dowiemy się, że miasto to jest ogromne i ma wielki mur. Więc być może z tego powodu anioł zabrał w duchu Jana na górę. Z góry lepiej widać, nawet w duchowym wymiarze. Pamiętam, że jako dziecko lubiłem wjeżdżać na punkt widokowy na „ostatnim” piętrze PKiN w Warszawie. Co za widoki. Ludzie, a ja jako dziecko w szczególności, byliśmy zachwyceni ziemskim widokiem z góry. A co dopiero Jan, który z wysokiej góry ogląda zachwycające niebiańskie krajobrazy. Blask szklistego złota i rozbłyski we wszystkich kolorach tęczy.
Anioł, który przenosi Jana w duchu na górę, prawdopodobnie jest tym samym, który pokazywał mu upadek Babilonu. (Obj. 17:1) Zresztą to nie jest jedyne podobieństwo. Mówiliśmy o kontraście między Babilonem a Nową Jerozolimą. Babilon był pokazany jako kobieta, Wielka Wszetecznica i jako miasto Babilon. Podobnie i Nowe Jeruzalem jest pokazane nam jako Oblubienica i jako miasto.
Starożytny jaspis różnił się od dzisiejszego, był to bezbarwny, przeźroczysty i krystaliczny kamień. Ten ιασπιδι κρυσταλλιζοντι (iaspidi krystallizonti) jaspis, który jest przezroczysty jak kryształ będąc oświetlony mini się wszystkimi kolorami tęczy. Z informacji Pliniusza Starszego (23 - 79 n.e.) historyka i pisarza rzymskiego, autora „Historii naturalnej”, możemy wnioskować, że był to bardziej diament niż jaspis. Pliniusz nazywa ten znaleziony nad brzegiem rzeki Pallene w Indiach, kamień "Crystallo propinquans". Dzisiejszy jaspis jest brunatny, plamiasty i w żaden sposób nie pasuje do tego opisu. Nowotestamentowy Jasper jest krystalicznie czystym, przezroczystym kamieniem, diament o wysokiej jakości. W czasach Jana diament był najdroższym znanym kamieniem szlachetnym. Dzisiaj najdroższym kamieniem jest Jadeit. Słowo diament od adamas (dopełniacz ἀδάμαντος adamantos, łac. diamentum) = "niepokonany, niezniszczalny" i nawiązuje do wyjątkowej twardości tego minerału. Jest najtwardszą znaną substancją z występujących w przyrodzie. Bóg jest z całą pewnością krystalicznie czysty, przejrzysty, niepokonany i niezniszczalny.
Czytamy, że Boże miasto ma chwałę Bożą, która jest źródłem światła i miasto lśni jak światło odbite od krystalicznego jaspisu. Mamy tutaj użyty grecki wyraz φωστηρ (fōstēr) co oznacza nie tyle światło, co blask światła np. od ciał niebieskich. Nowa Jerozolima niczym wielkie kryształowe lustro odbija światło chwały Bożej, tej samej Szekiny, Sz’kiny która napełniała Przybytek i Świątynię w Jerozolimie.
„Powstań, zajaśnij, gdyż zjawiła się twoja światłość, a chwała Pańska rozbłysła nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i mrok narody, lecz nad tobą zabłyśnie Pan, a jego chwała ukaże się nad tobą. I pójdą narody do twojej światłości, a królowie do blasku, który jaśnieje nad tobą. (...) Światłością w dzień nie będzie ci już słońce, a blask księżyca nie będzie ci już świecił, lecz Pan będzie twoją wieczną światłością, a twój Bóg twoją chlubą.” Izaj. 60:1-3,19 ; „Potem zaprowadził mnie do bramy, która jest zwrócona ku wschodowi. A oto chwała Boga izraelskiego zjawiła się od wschodu. Szum jego przyjścia był podobny do szumu wielu wód, a ziemia jaśniała od jego chwały.” Ezech. 43:1-2; „W owym dniu stanie się tak: Nie będzie ani upału, ani zimna, ani mrozu.
I będzie tylko jeden ciągły dzień, zna go Pan, nie dzień i nie noc, a
pod wieczór będzie światło.” Zach. 14:6-7; „A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby
mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek.”
Obj. 21:23
„A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła.” Jan. 1:5; „A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.” Jan. 8:12
Dzisiejsze rozważanie chciałbym zakończyć wierszem z listu apostoła Pawła do zboru w Filipi; „Abyście się stali nienaganionymi i szczerymi dziećmi Bożymi bez skazy pośród rodu złego i przewrotnego, w którym świecicie jak światła na świecie,” Filip. 2:15
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz