I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. BT
I zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię; gdyż pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i nie ma już morza.NP
Przeczytajmy fragment z 1 Mojż. 3:17-19 „A do Adama rzekł: Ponieważ usłuchałeś głosu żony swojej i jadłeś z drzewa, z którego ci zabroniłem, mówiąc: Nie wolno ci jeść z niego, przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie! W mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego! Ciernie i osty rodzić ci będzie i żywić się będziesz zielem polnym. W pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.”
I jeszcze jeden fragment z 2 listu Piotra 3:10-13 „A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną. Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimiż powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności, Jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco nastania dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się? Ale my oczekujemy, według obietnicy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość.”
Idzie nowe
Przychodzi mi dzisiaj zmierzyć z kolejnym trudnym tematem, końca starej ziemi i niebios. Czy zostanie spalona, czy tylko odnowiona, a może gdzieś w nieskończonym wszechświecie jest, lub pojawi się nowa ziemia i nowe niebo? Ludzie będą tam żyć wiecznie wraz z Bogiem, w pokoju, wolni od diabła, łez, chorób i od śmierci. Na tą nową ziemię i niebo trzeba położyć akcent, na tym się skoncentrować. Nie na tym w jaki sposób przeminie stara ziemia, ale na tym, że będzie nowa. Wiadomo, że przeminie, w ten czy w inny sposób, w jaki dokładnie nie wiemy, wiemy, że będzie to całkowicie nowa ziemia, nowe społeczeństwo.
Większość fragmentów Bożego Słowa mówi o przeminięciu, zagładzie, zwinięciu i spaleniu ziemi. Jest tylko jeden wiersz, który mówi, że ziemia trwa na wieki. „Pokolenie odchodzi i pokolenie przychodzi, ale ziemia trwa na wieki.” Kazn. 1:4 - Nie znaczy, że na wieki wieków.
Według słownika γη (gē) ziemia to: 1. kula ziemska; 2. wierzchnia warstwa skorupy ziemskiej, grunt, gleba; 3. gospodarstwo rolne, pole, rola; 4. to, po czym się poruszają ludzie, zwierzęta, pojazdy; grunt, jego powierzchnia; 5. potocznie: podłoga; 6. podniośle: kraj; 7. ląd (w odróżnieniu od mórz, oceanów); 8. książkowo: obszar, kraina; Pytanie o jakiej ziemi pisali Kaznodzieja i Jan w Objawieniu, czy o kuli ziemskiej, czy o krainie, ojczystej ziemi, miejscu po którym poruszają się ludzie ?
Na początku Biblii czytamy, że Bóg z powodu Adama przeklął ziemię, a ta stała się nieprzyjazna człowiekowi. Pan Jezus wyraźnie sugeruje, co odnotowały wszystkie cztery ewangelie, że ziemia przeminie, a Jego słowa nie przeminą. Autor listu do Hebrajczyków pisze, że ziemia przeminie, zostanie zwinięta i wyrzucona jak stara jak zużyta szata. Bardziej dosadnie pisze Piotr, że „niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną.” To jest bardzo wyraźna sugestia, że ziemia w fizyczny sposób spłonie.
„Dał mu imię Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy w pracy naszej i mozole rąk naszych na ziemi, którą przeklął Pan.” 1 Moj. 5:29
„Niebo i ziemia παρελευσονται (pareleusontai) przeminą, ale słowa moje nie przeminą.” Mat. 24:35
„Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość: Dlatego namaścił cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich. Oraz: Tyś, Panie, na początku ugruntował ziemię, I niebiosa są dziełem rąk twoich; One przeminą, ale Ty zostajesz; I wszystkie jako szata zestarzeją się, I jako płaszcz je zwiniesz, Jako odzienie, i przemienione zostaną; Ale tyś zawsze ten sam i nie skończą się lata twoje.” Hebr. 1:9-12; (Izajasz 34:4; 51:6)
„Tyś z dawna założył ziemię, A niebiosa są dziełem rąk twoich. One zginą, Ty zaś zostaniesz, I wszystkie jak szata się zużyją; Jak szata, która się zmienia, one się zmienią.” Ps. 102:26-27
„Doszczętnie spustoszona i złupiona będzie ziemia, gdyż Pan wypowiedział to słowo. Więdnie i obumiera ziemia, marnieje, obumiera świat, marnieją dostojnicy ludu ziemi. Ziemia jest splugawiona pod swoimi mieszkańcami, gdyż przestąpili prawa, wykroczyli przeciwko przykazaniom, zerwali odwieczne przymierze. Dlatego klątwa pożera ziemię i jej mieszkańcy muszą odpokutować swoje winy; dlatego przerzedzają się mieszkańcy ziemi i niewielu ludzi pozostaje.” Izaj. 24:3-6
No dobrze, ziemia παρηλθεν (parēlthen) przeminie, będzie całkiem καινον (kainon) nowa, inna, być może w innym miejscu. A co z niebem, czy też przeminie ? Przecież Bóg tam mieszka, tam jest jego Tron, czy to też przeminie ? Aby odpowiedzieć na to pytanie trzeba przeczytać na samym wstępie słowa apostoła Pawła w liście do Koryntian:
„Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty - czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba.” 2 Kor. 12:2
Mamy trzy nieba: atmosferyczne i gwiezdne niebo, to które widzimy nad naszymi głowami, niebo (powietrze) miejsce przebywania zwierzchności i mocy, i trzecie Niebo, gdzie jest Tron Boży. Kiedy czytamy, że niebo przeminie, musimy to odnieść do pierwszego i drugiego nieba.
„Bo jak nowe niebo i nowa ziemia, które Ja stworzę, ostaną się przede mną - mówi Pan - tak ostoi się wasze potomstwo i wasze imię. I będzie tak, że w każdy nów i w każdy sabat przychodzić będzie każdy człowiek, aby mi oddać pokłon - mówi Pan. Gdy wyjdą, będą oglądać trupy ludzi, którzy odstąpili ode mnie; bo robak ich nie zginie, a ogień ich nie zgaśnie i będą obrzydliwością dla wszelkiego ciała.” Izaj. 66:22-24
Kolejna ważna rzecz, o której chce napisać. Słowo Boże podkreśla specjalny status uczniów Jezusa, którzy już są czymś nowym. Musimy o tym i wiedzieć i pamiętać. Apostoł Paweł pisze o nowym człowieku, o Nowym Stworzeniu i o tym, że słudzy Jezusa są już obywatelami tego trzeciego nieba.
„Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.” 2 Kor. 5:17
„I odnówcie się w duchu umysłu waszego, A obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.” Efez. 4:23-24
„Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa, Który przemieni znikome ciało nasze w postać, podobną do uwielbionego ciała swego, tą mocą, którą też wszystko poddać sobie może.” Filip. 3:20-21
„Lecz wy podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego i do niezliczonej rzeszy aniołów, do uroczystego zgromadzenia.” Hebr. 12:22
„Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą.” Gal. 4:26
O odnowieniu, przywróceniu tego co było czytamy w dwóch kolejnych ważnych dla naszych rozważań wierszach;
„Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze, Aby nadeszły od Pana czasy ochłody i aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa, Którego musi przyjąć niebo aż do czasu αποκαταστασεως (apokatastaseōs) przywrócenia, ponownego ustanowienia, odnowienia wszechrzeczy, o czym od wieków mówił Bóg przez usta świętych proroków swoich.” Dz.Ap. 3:19-21
„A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, że wy, którzy poszliście za mną, przy παλιγγενεσια (palingenesia) odrodzeniu, ponownym staniu się, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń izraelskich.” Mat. 19:28
Co do losów starej ziemi, komentatorzy Księgi Objawienia są podzieleni, większość skłania się do idei fizycznego spalenia ziemi, ale też są tacy, którzy piszą o odnowieniu, odrestaurowaniu tej ziemi i tego wszechświata. Zwolennikiem tej tezy jest np. W. Hendriksen, który pisze; „ To jest to samo niebo i ziemia, lecz wspaniale odrodzona, bez chwastów, cierni czy ostów itd. Przyroda stanie się tym czym była i być powinna. Wszystkie jej potencjały, tak długo uśpione, są teraz w pełni urzeczywistnione. „Stary” porządek zniknął. Wszechświat, w którym smok, zwierzę, fałszywy prorok, i nierządnica realizowali swój program nieprawości, zniknął. Morza jakie obecnie znamy, już nie ma. Obecnie morze jest symbolem niepokoju i konfliktu. Ryczące, wściekłe, wzburzone, miotane, walczące nieustannie ze sobą fale, symbolizują narody świata pogrążone w konflikcie i niepokoju. (Objawienie 13:1; 17:15) To morze, z którego powstaje zwierzę.”
„Lecz bezbożni są jak wzburzone morze, które nie może się uspokoić, a którego wody wyrzucają na wierzch muł i błoto.” Izaj. 57:20
Według mojego zrozumienia tej kwestii, będzie nowa ziemia i nowe niebo, całkiem nowa, być może w innym miejscu we wszechświecie. Mówi się, że lepiej jest budować od nowa, niż remontować stare. Pan Jezus mówił, że nie nalewa się nowego wina w stare bukłaki i nie łata się, nową łatą starej szaty. Obecnie naukowcy wyszukują ciał niebieskich podobnych do ziemi, i takie są. Niektóre z nich są większe, mają ląd, a nie mają tak dużych akwenów wodnych jak nasza ziemia. Np znajdująca się w odległości 500 lat świetlnych od Ziemi planeta Kepler-186f .
„I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe,” Obj. 21:5
„Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu. A raczej będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co Ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość!” Izaj. 65:17-18
To są wszystko, tylko nasze rozważania, nie możemy zapiąć ich na ostatni guzik. Musimy pamiętać, że Bóg jest suwerenny co do swoich planów i co do ich wykonania. "Przysiągł Pan Zastępów, mówiąc: jak pomyślałem, tak się dzieje, i jak postanowiłem, tak się staje". "Jeżeli Pan Zastępów to postanowi, któż to unicestwi?" "Bo Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem i nie ma takiego jak Ja (...) Ja wykonuję swój zamysł, i spełnia się on, dokonuję wszystkiego, czego chcę (...) jak powiedziałem, tak to wykonuję, jak postanowiłem, tak to czynię" (Izaj. 14:24-27; 46:9-11).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz