Odziany jest w szatę we krwi skąpaną, a imię Jego nazwano: Słowo Boga. A wojska, które są w niebie, towarzyszyły Mu na białych koniach - wszyscy odziani w biały, czysty bisior. BT
Ubrany był w szatę skąpaną we krwi, a Jego imię brzmi: Słowo Boga. I szły za nim wojska, które są w niebie, na białych koniach, ubrane w czysty, biały bisior. NP
Księga Objawienia jest księgą pełną kontrastów. Mamy w niej również dwie jazdy konne. O pierwszym orężu czytaliśmy w Obj. 9:16-19; „A liczba wojsk konnych wynosiła dwie miriady miriad; taką ich liczbę usłyszałem. A takimi widziałem w widzeniu te konie i tych, którzy na nich siedzieli: mieli pancerze czerwone jak ogień, granatowe jak hiacynt, żółte jak siarka; a łby końskie były jak łby lwów, a z pysków ich wychodziły ogień i dym, i siarka. Od tych trzech plag, to jest od ognia i od dymu, i od siarki, wychodzących z ich pysków, wyginęła trzecia część ludzi. Albowiem moc tych koni mieści się w ich pyskach i w ich ogonach; ogony ich bowiem są podobne do wężów mających głowy, którymi wyrządzają szkodę.” O drugim orężu z jeźdźcami na białych koniach czytamy w dziewiętnastym rozdziale.
O στρατευματα τα εν τω ουρανω (strateumata ta en tō ouranō) wojskach w niebie, czytamy w wielu innych miejscach Pisma Świętego. Z niebiańskim wojskiem spotkał się Jozue, potem Dawid oraz pasterze z Betlejem.
„A gdy Jozue był pod Jerychem, zdarzyło się, że podniósł swoje oczy i ujrzał stojącego naprzeciw siebie męża z wydobytym mieczem w ręku. Jozue podszedł do niego i zapytał go: Czy należysz do nas, czy do naszych nieprzyjaciół? A ten odpowiedział: Nie, ale jestem wodzem wojska Pana; przyszedłem teraz. Wtedy Jozue upadł twarzą na ziemię, oddał mu pokłon i rzekł do niego: Co rozkaże mój pan słudze swemu?” Joz. 5:13-14
„Lecz Filistyńczycy nadciągnęli ponownie i rozłożyli się w dolinie Refaim. I zapytał Dawid Pana, a On odpowiedział: Nie wyruszaj, lecz zajdź ich z tyłu i natrzyj na nich od strony krzewów balsamowych. A gdy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach krzewów balsamowych, wtedy natrzyj rączo, gdyż wtedy Pan pójdzie przed tobą, by pobić wojsko Filistyńczyków. I uczynił Dawid tak, jak mu nakazał Pan, i pobił Filistyńczyków od Gibeon aż do miejsca, skąd się idzie do Gezer.” 2 Sam. 5:22-25
„I anioł Pański stanął przy nich, a chwała Pańska zewsząd ich oświeciła; i ogarnęła ich bojaźń wielka, (...) I zaraz z aniołem zjawiło się mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących:” Łuk. 2:9,13
„Wtedy rzecze mu Jezus: Włóż miecz swój do pochwy; wszyscy bowiem, którzy miecza dobywają, od miecza giną. Czy myślisz, że nie mógłbym prosić Ojca mego, a On wystawiłby mi teraz więcej niż dwanaście legionów (ok. 60 000) aniołów?” Mat. 26:52-53
„A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały”. Mat. 25:31
A jak ułożyć te wydarzenia w czasie. Układ wizji opisanych w tym rozdziale, a także w sąsiednich sugeruje, że ta wojenna wyprawa będzie się toczyć po usunięciu Babilonu, po weselu Baranka. W ostatniej fazie tzw. Wielkiego Ucisku. Czytając opis jazdy konnej odnosimy wrażenie, że Pan Jezus, jakby dopiero co wstał od stołu weselnego i dosiadł białego konia i wyruszył na wojnę. A wraz z nim niezliczone wojska. Pozostali jeszcze do pokonania przeciwnicy, Rząd pierwszej bestii, fałszywy prorok i smok starodawny. Kto jeszcze bierze udział w tej bitwie. Myślę, że święci uczniowie Jezusa oraz wojska niebiańskie o których tak wiele czytamy w innych miejscach Słowa Bożego.
Jakże odmienny jest obraz Pana Jezusa w Księdze Objawienia w porównaniu z Ewangelią. Jan ma jeszcze w pamięci Jezusa jadącego na osiołku, umęczonego i umierającego na krzyżu Golgoty. Stał przecież tam przy krzyżu najbliżej z uczniów. Teraz widzi Pana, w całym Jego majestacie, jako Dowódcę niebiańskiego oręża jadącego na białych koniach.
Dotychczas inni przelewali Jego krew oraz krew Jego naśladowców. Teraz On jest ochlapany krwią swoich przeciwników. W Objawieniu 14:17-20 czytaliśmy, że krwi będzie tak wiele, że pokryje powierzchnię ziemi izraelskiej na głębokość 1,5 metra.
„I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, mając również ostry sierp. . I jeszcze inny anioł wyszedł z ołtarza, a ten miał władzę nad ogniem; i zawołał donośnie na tego, który miał ostry sierp, mówiąc: Zapuść swój ostry sierp i obetnij kiście winogron z winorośli ziemi, gdyż dojrzały jej grona. I zapuścił anioł sierp swój na ziemi, i poobcinał grona winne na ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Bożego. I deptano tłocznię poza miastem, i popłynęła z tłoczni krew, aż dosięgła wędzideł końskich na przestrzeni tysiąca sześciuset stadiów. Obj. 14:17-20
Wczoraj czytaliśmy o osobistym, nikomu innemu nieznanym imieniu Wodza na białym koniu, a dzisiaj mamy przedstawione Jego imię, które brzmi λογος του θεου (logos tou theou) Słowo Boga. Jest to oczywiste odniesienie do Ewangelii Jana 1:1, 14
"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. (...) A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy." Jan. 1:1,14
a Jego imię brzmi: Słowo Boga
Jezus ma na imię Słowo Boga. Dla tego Słowa Jan znalazł się na wyspie Patmos. Dla tego Słowa byli prześladowani i zabici inni słudzy Jezusa. "Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie." Obj. 1:9; "A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli. I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi?" Obj. 6:9-10
"I widziałem trony, i usiedli na nich ci, którym dano prawo sądu; widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli znamienia na czoło i na rękę swoją. Ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat." Obj. 20:4
„ A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy jeszcze nie objęli królestwa, lecz obejmą władzę jako królowie na jedną godzinę wraz ze zwierzęciem. Ci są jednej myśli, i oddadzą moc i władzę swoją zwierzęciu. Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów, a z nim ci, którzy są powołani i wybrani, oraz wierni.” Obj. 17:12-14
O tym, co dzisiaj czytamy, o wydarzeniach czasów końca prorokował już Jakub w swoim błogosławieństwie dla synów Izraela, Henoch, a także Dawid.
„Nie oddali się berło od Judy Ani buława od nóg jego, Aż przyjdzie władca jego, I jemu będą posłuszne narody. Uwiąże oślę u krzewu winnego, A młode swojej oślicy u szlachetnej latorośli winnej; Wypierze w winie szatę swą, A w krwi winogron płaszcz swój.” 1 Moj. 49:10-11
„O nich też prorokował Henoch, siódmy potomek po Adamie, mówiąc: Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych, Aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie ich bezbożne uczynki, których się dopuścili, i za wszystkie bezecne słowa, jakie wypowiedzieli przeciwko niemu bezbożni grzesznicy.” Judy 1:14-15
„Bo Pan upodobał sobie lud swój, Pokornych ozdabia zbawieniem! Niech wierni radują się z chwały, Wesoło śpiewają na swym posłaniu! Niech w ustach ich będzie uwielbienie Boga, A miecz obosieczny w ich ręku, Aby dokonać pomsty nad ludami, Aby ukarać narody, Aby związać pętami ich królów, A dostojników ich zakuć w kajdany, Aby wykonać na nich wydany wyrok. To jest chlubą wszystkich jego wiernych. Alleluja.” Ps. 149:4-9
Na koniec jeszcze dwa pomocne do dzisiejszych naszych rozważań teksty ze Starego Testamentu. Pamiętajmy, że Księga Objawienia jest czymś w rodzaju Starego Testamentu w pigułce na końcu Nowego Testamentu.
”Czy twoja popędliwość, Panie, zwraca się przeciw rzekom, czy gniewasz się na strumienie, czy oburzyłeś się na morze, że siadasz na swoje rumaki, na swoje wozy zwycięskie? Wydobyłeś swój łuk, na swoją cięciwę położyłeś strzałę. Sela. Strumieniami rozdzieliłeś ziemię.” Hab. 3:8-9
„Bo oto Pan przyjdzie w ogniu, a jego wozy jak huragan, aby dać upust swojemu gniewowi i spełnić swoją groźbę w płomieniach ognia, Gdyż ogniem i swoim mieczem dokona Pan sądu nad całą ziemią i będzie wielu pobitych przez Pana.” Izaj. 66:15-16
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz