17,18. I widziałem jednego anioła stojącego w słońcu; i zawołał głosem donośnym, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba: Nuże, zbierzcie się na wielką ucztę Bożą, By jeść ciała królów i ciała wodzów, i ciała mocarzy, i ciała koni oraz ich jeźdźców, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, małych i wielkich. BW
I ujrzałem innego anioła stojącego w słońcu: I zawołał głosem donośnym do wszystkich ptaków lecących środkiem nieba: Pójdźcie, zgromadźcie się na wielką ucztę Boga, aby zjeść trupy królów, trupy wodzów i trupy mocarzy, trupy koni i tych, co ich dosiadają, trupy wszystkich - wolnych i niewolników, małych i wielkich! BT
I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu; zawołał on donośnym głosem, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba: Chodźcie, zbierzcie się na wielką ucztę Boga, aby jeść zwłoki królów, zwłoki wodzów, zwłoki mocarzy, zwłoki koni oraz ich jeźdźców, zwłoki wszystkich wolnych i niewolników, małych i wielkich. NP
I widziałem jednego Anioła stojącego w słońcu i wołającego głosem wielkim, mówiąc wszystkim ptakom latającym po pośrodku nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga, Abyście jedli ciała królów i ciała hetmanów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i siedzących na nich, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, i małych, i wielkich. BG
Przeczytajmy jeszcze fragment z Ezech. 39:1,4-5,17-22; „A ty, synu człowieczy, prorokuj przeciwko Gogowi i mów: Tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, Gogu, główny książę w Mesech i Tubal. (...) Na górach izraelskich padniesz ze wszystkimi twoimi hufcami i ludami, które są z tobą; wydam cię na żer drapieżnym ptakom, wszystkim uskrzydlonym istotom i zwierzętom polnym. Na otwartym polu padniesz, gdyż Ja tak powiedziałem - mówi Wszechmocny Pan. (...) A ty, synu człowieczy - tak mówi Wszechmocny Pan - mów do wszelkiego rodzaju ptactwa i do wszystkich zwierząt polnych: Zbierzcie się i przyjdźcie, zgromadźcie się zewsząd na moją ucztę ofiarną, którą dla was przygotowuję jako wielką ucztę ofiarną na górach izraelskich! Jedzcie mięso i pijcie krew! Jedzcie mięso bohaterów i pijcie krew książąt ziemi, barany, owce, kozy, cielce, wszystko tuczne bydło Baszanu! Najecie się tłuszczu do syta i napijecie się krwi aż do upicia się z mojej uczty ofiarnej, którą dla was przygotowałem. I nasycicie się przy moim stole końmi i jeźdźcami, bohaterami i wszelkimi wojownikami - mówi Wszechmocny Pan. . I tak objawię moją chwałę wśród narodów; wszystkie narody będą oglądać mój sąd, którego dokonam, i moją rękę, którą położę na nich. I pozna dom izraelski, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem od owego dnia i nadal.”
Na początku tego rozdziału powiało nadzieją, że wreszcie skończą się te wszystkie „hiobowe” wieści. Zobaczyliśmy radość i uwielbienie w niebie, usłyszeliśmy opowieść o Weselu Baranka, pojawiła się nadzieja, na trwałą zmianę scenerii. W połowie rozdziału niebo się otwiera i wyrusza wspaniały oręż niebiańskich jeźdźców na białych koniach. Tę biel "zakłóca" kolor czerwony...
Dostrzegamy ślady krwi na szatach niebiańskiego Wodza, ponownie słyszymy coś o zapalczywym gniewie Bożym. W tle słychać jazgot nadlatujących ptaków... W duchu pojawia się pytanie. Mój Boże jak długo jeszcze, tych tragicznych i makabrycznych opowieści ? Przecież jesteśmy w Nowym Testamencie, a zwykło się mówić, że Ewangelia jest miła i przyjemna, że Bóg kocha wszystkich.
Bóg poprzez te opisy na końcu Nowego Testamentu, chce nam jednak przekazać coś ważnego. Owszem Bóg kocha wszystkich, którzy są w Jezusie, poza Jezusem jest tylko oczekiwanie sądu. Poza Jezusem jest Smok, jest Bestia, fałszywy prorok i Babilon. Poza Jezusem są zbuntowani przywódcy, ludzie wpływowi, wszyscy mieszkańcy ziemi mający na sobie piętno Bestii, wielcy i mali. Biblia nazywa ich bezbożnikami. Są dalecy od Chrystusa, są dalecy od miłości Bożej, są zbuntowani, bluźnią Bogu. Bóg przez całe stulecia okazywał im cierpliwość, ten czas, czas łaski jeszcze trwa, ale jest na ukończeniu. Brama Nieba jest jeszcze otwarta. Ludzie nadal mogą pokutować ze swoich grzechów i nawrócić się, mogą znaleźć się w Chrystusie, jak w bezpiecznej arce, mogą uciec od sprawiedliwego gniewu Bożego i schronić się w miłości Chrystusa. Tylko w Jezusie Chrystusie jest Zbawienie. Tylko w Nim jest ratunek dla zgubionej ludzkości, tylko w Nim objawia się Boża miłość. „Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.” 2 Kor. 5:20
Widzimy wyraźnie, że Księga Objawienia jest księgą dokonywania wyborów i księgą kontrastów. Była już mowa o wspaniałej uczcie weselnej. Czytaliśmy, że błogosławieni są zaproszeni na tą niebiańską ucztę. Ale jest jeszcze inna uczta, uczta Boża. Bankiet dla ptaków. To nie jest uczta pełna błogosławieństwa, raczej przekleństwa. Przy którym stole zasiądziesz? Przy niebiańskim, czy przy ziemskim ? Albo… albo…
„Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię. Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo,” 5 Moj. 30:19
„Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!” Izaj. 55:6-7
W dzisiejszym wierszu widzimy jaśniejącego anioła, stojącego w blasku słońca. Ten widok dodaje aniołowi powagi i budzi grozę. Anioł tym razem kieruje swoje poselstwo do ptaków. Czy będzie to literalna bitwa i namacalne ptaki? Wiele wskazuje, że tak.
Ptaki ορνεοις (orneois), dość często występują w tekście Pisma Świętego. Ptak był zwiastunem końca potopu, przyjęło się, że gołąb z gałązką oliwną jest symbolem pokoju. Gołębica jest symbolem Ducha Świętego. Ptaki z Bożego polecenia karmiły Eliasza gdy uciekał prze Jezebel. Ptaki są symbolem Bożej troski o codzienny byt, były ofiarowywane w świątyni jako miła Bogu ofiara. Mamy też ptaki drapieżne, padlinożerne, te były nieczyste i nie można było ich jeść. Zlatywały się tam gdzie były wojny, gdzie na polach leżały niepogrzebane zwłoki. W pierwszej księdze Biblii czytamy jak Abraham, aż do zachodu słońca przepędzał ptaki drapieżne, gdy te przeszkadzały mu w złożeniu ważnej w jego życiu ofiary. W proroctwach czytamy, że gnieździły się w miejscach pustynnych, mogą symbolizować duchy nieczyste, są symbolem kary Bożej za nieposłuszeństwo i bałwochwalstwo.
Warto wiedzieć, że przez Palestynę biegnie jedna z głównych tras corocznych wędrówek ptaków, każdego roku przelatuje tamtędy mnóstwo ptaków Co ciekawe miejsce gdzie krzyżują się ptasie szlaki jest dokładnie nad doliną Jezreeel w pobliżu Megiddo. O roli ptaków i ich związku z bitwami czytamy w następujących miejscach w Biblii;
„Pan sprawi, że będziesz pobity przez twoich nieprzyjaciół. Jedną drogą wyjdziesz naprzeciw nich, a siedmioma drogami będziesz uciekał przed nimi i staniesz się przyczyną odrazy dla wszystkich królestw ziemi. Trup twój będzie żerem dla wszelakiego ptactwa niebieskiego i zwierza polnego. Nikt nie będzie ich płoszył.” 5 Moj. 28:25-26
„Dlatego oto Ja sprowadzę nieszczęście na dom Jeroboama i wytępię u Jeroboama każdego męskiego potomka, niewolników i wolnych w Izraelu i wymiotę dom Jeroboama, jak się wymiata do cna śmieci, aż wszystko jest wymiecione. Kto u Jeroboama umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego rozdziobią ptaki niebieskie, gdyż Pan tak powiedział.” 1 Król. 14:10-11
„A o Izebel powiedział Pan tak: Psy pożrą Izebel przy posiadłości w Jezreel. Kto z ludzi Achabowych umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze na polu, tego rozdziobią ptaki niebieskie. Nie było doprawdy takiego jak Achab, który by tak się zaprzedał, czyniąc to, co złe w oczach Pana, do czego przywiodła go Izebel, jego żona. Postępował nader ohydnie, chodząc za bałwanami, podobnie jak to czynili Amorejczycy, których Pan wypędził przed synami izraelskimi.” 1 Król. 21:23-26
„Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę. Przywołuję ze Wschodu ptaka drapieżnego, a z ziemi dalekiej męża, który wykona mój zamysł; jak powiedziałem, tak to wykonuję, jak postanowiłem, tak to czynię.” Izaj. 46:10-11
„Bo synowie judzcy czynili to, co złe przed moimi oczyma - mówi Pan - postawili w domu, który jest nazwany moim imieniem, swoje obrzydliwości, aby go bezcześcić. (...) Dlatego oto idą dni - mówi Pan - nie będzie się już mówiło: Tofet i Dolina Ben-Hinnoma, lecz: Dolina Morderstwa, gdyż grzebać się będzie w Tofet, bo nie będzie innego miejsca. A trupy tego ludu będą żerem dla ptactwa niebieskiego i dla zwierząt na ziemi; i nikt nie będzie ich płoszył.” Jer. 7:30,32-33
„A gdyby rzekł do ciebie: Dokąd mamy pójść? to odpowiedz im: Tak mówi Pan: Kto przeznaczony na śmierć - na śmierć! Kto na miecz - na miecz! Kto na głód - na głód! Kto na niewolę - do niewoli! I wyznaczę dla nich cztery rodzaje kar, mówi Pan: Miecz do zabijania, psy do rozrywania, ptactwo niebieskie i zwierzęta polne do pożerania i niszczenia. I podam ich jako odstraszający przykład dla wszystkich królestw ziemi z powodu Manassesa, syna Hiskiasza, króla judzkiego, za to, co uczynił w Jeruzalemie.” Jer. 15:2-4
„Gdyż tak mówi Pan o synach i córkach urodzonych na tym miejscu, o ich matkach, które ich rodzą, i o ojcach, którzy ich płodzą w tej ziemi. Śmiercią od straszliwych chorób pomrą, nie będą opłakiwani ani grzebani, staną się gnojem na roli; zginą od miecza i głodu, a ich trupy będą żerem dla ptaków niebieskich i dla zwierząt polnych. Nadto tak rzekł Pan: Nie wchodź do domu żałoby ani nie bierz udziału w narzekaniu, ani nie okazuj im współczucia, gdyż mojemu ludowi odjąłem mój pokój - mówi Pan - łaskę i zmiłowanie!” Jer. 16:3-5
„Synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną nad faraonem, królem egipskim i powiedz do niego: (…) Tak mówi Wszechmocny Pan: Rozciągnę nad tobą swoją sieć w zgromadzeniu licznych ludów - i wyciągnę cię w moim niewodzie. Rzucę cię na ziemię, zwalę cię na otwarte pole, i będą na tobie siadały wszelkie ptaki niebieskie, i nasycę tobą wszelkie zwierzęta całej ziemi. Rozrzucę twoje cielsko po górach i wypełnię zarobaczoną twoją padliną doliny. I napoję ziemię posoką z twoich ran aż do samych gór, nawet parowy będą pełne ciebie.” Ezech. 32:2-6
„Potem widziałem innego anioła zstępującego z nieba, który miał wielkie pełnomocnictwo, i rozjaśniła się ziemia od jego blasku. I zawołał donośnym głosem: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego.” Obj. 18:1,2
„ Oto przepowiedziałem wam. (...) Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego, Bo gdzie jest padlina, tam zlatują się sępy. A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone.” Mat. 24:25,27-29
Biblia w wielu miejscach pisze o bitwach prowadzonych przez Pana, nazywa Go bohaterem wojennym. W Księdze Objawieniu mamy wzmiankę o kilku bitwach zarówno w niebie jak i na ziemi. Czytaliśmy już o bitwie na miejscu zwanym Armageddon, a przed mai ta ostateczna z hordami Goga i Magoga.
„I stanie się w owym dniu, że Pan nawiedzi wojsko górne w górze, a królów ziemi na ziemi.” Izaj. 24:21; „Wypowiedź o Babilonie, jak to widział Izajasz, syn Amosa. (...) Ja wezwałem moich poświęconych i powołałem moich bohaterów, dumnych z mojej chwały, aby wykonali wyrok mojego sądu. Słuchaj! Na górach wrzawa jakby licznego ludu. słuchaj! Zgiełk królestw, zgromadzonych narodów. Pan Zastępów dokonuje przeglądu zastępów bojowych. Ciągną z dalekiej ziemi, od krańców nieba, Pan i narzędzia jego grozy, aby zniszczyć całą ziemię. Biadajcie! Bo bliski jest dzień Pana, który nadchodzi jako zagłada od Wszechmocnego. (...) Oto nadchodzi dzień Pana, okrutny, pełen srogości i płonącego gniewu, aby obrócić ziemię w pustynię, a grzeszników z niej wytępić. (...) I nawiedzę okręg ziemski za jego złość, a bezbożnych za ich winę; i ukrócę pychę zuchwalców, a wyniosłość tyranów poniżę. (...) Dlatego sprawię, że niebiosa zadrżą, a ziemia ruszy się ze swojego miejsca z powodu srogości Pana Zastępów w dniu płomiennego jego gniewu,” Izaj. 13:1,3-6,9,11,13
Jak widzimy z powyższych fragmentów opis wielkiej wojny Pana wpisuje
Księgę Objawienia do starotestamentowych oczekiwań apokaliptycznych a
obraz Pana Jezusa - Wodza jest zgoła inny od Jego wizerunku jako Baranka
Bożego z Ewangelii Jana. Więcej o Dniu Pana napisałem w komentarzu do Objawienia 16:13,14
„A
szósty wylał czaszę swoją na wielką rzekę Eufrat; i wyschła jej woda,
aby można było przygotować drogę dla królów ze wschodu słońca. I
widziałem trzy duchy nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka i z
paszczy zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka; A są to czyniące cuda
duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na
wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego. (...) I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Armagedon.” Obj. 16:13-14,16
Dalej czytamy, że anioł "zawołał donośnym głosem, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba." Ptaki leciały środkiem nieba. Wysoko nad głowami. Fraza "środkiem nieba" jest jeszcze użyta dwa razy w Księdze Objawienia.
„I spojrzałem, i usłyszałem, jak jeden orzeł lecący środkiem nieba wołał głosem donośnym: Biada, biada, biada mieszkańcom ziemi, gdy rozlegną się pozostałe głosy trąb trzech aniołów, którzy jeszcze mają trąbić. Obj. 8:13; „I widziałem innego anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, który mówił donośnym głosem:” Obj. 14:6
Tak jak już wiele razy wcześniej wspominałem, chcę i dzisiaj ponownie podkreślić ważną myśl, że Księga Objawienia jest najlepszym traktatem ewangelizacyjnym i powinna być częściej głoszona i publikowana. H. Turkanik pisze; „Wszystkie te wypowiedzi tekstów prorockich prowadzą do jednej smutnej konkluzji, że w dniu wylania sprawiedliwego sądu Bożego będzie już za późno, aby oczekiwać na miłosierdzie Boże. Po zlekceważeniu, odrzuceniu i podeptaniu Bożej łaski oczekuje ludzi jedynie nieubłagany, nieunikniony i nieuchronny sąd Boży bez żadnego miłosierdzia i litości."
„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.” Hebr. 10:31; „Baczcie, abyście nie odtrącili tego, który mówi; jeśli bowiem tamci, odtrąciwszy tego, który na ziemi przemawiał, nie uszli kary, to tym bardziej my, jeżeli się odwrócimy od tego, który przemawia z nieba. Ten, którego głos wtenczas wstrząsnął ziemią, zapowiedział teraz, mówiąc: Jeszcze raz wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem. Słowa: ''Jeszcze raz'' wskazują, że rzeczy podlegające wstrząsowi ulegną przemianie, ponieważ są stworzone, aby ostały się te, którymi wstrząsnąć nie można. . Przeto okażmy się wdzięcznymi, my, którzy otrzymujemy królestwo niewzruszone, i oddawajmy cześć Bogu tak, jak mu to miłe: z nabożnym szacunkiem i bojaźnią. Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.” Hebr. 12:25-29
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz