Objawienie - Apokalipsa MP3

czwartek, 22 maja 2014

Świątynia Boża

„Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie, Jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek. Albowiem każdy arcykapłan bywa ustanawiany, aby składał dary i ofiary; dlatego jest rzeczą konieczną, żeby i ten miał co ofiarować. Otóż, gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem, skoro są tu tacy, którzy składają dary według przepisów zakonu; Służą oni w świątyni, która jest tylko obrazem i cieniem niebieskiej, jak to zostało objawione Mojżeszowi, gdy miał budować przybytek: Bacz, powiedziano mu, abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze.”  Hebr. 8:1-5

Namiot Zgromadzenia z czasów Mojżesza

„I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:  (...) I wystawią mi świątynię, abym zamieszkał pośród nich, Dokładnie według wzoru przybytku i wzoru wszystkich jego sprzętów, które ci pokażę; tak wykonacie.” 2 Moj. 25:1,8-9

Ten artykuł jest wstępem do otwartej dyskusji na temat; Czym jest, lub czym są świątynie Boże wymienione w księdze Objawienia. Proszę o wpisywanie waszych myśli pod tym postem w komentarzach.Czy Waszym zdaniem mamy się spodziewać budowy nowej trzeciej świątyni na terenie Jerozolimy ? Czy w niebie jest zbudowana literalna świątynia z namacalnych materiałów budowlanych ? Zachęcam do podzielenia się Waszymi spostrzeżeniami w tej sprawie.

 Na początku był Namiot Zgromadzenia, Przybytek na pustyni za czasów Mojżesza. Bóg w ten sposób chciał zaznaczyć swoją obecność i miejsce mieszkania dla swojej chwały ‘szekina” . Nad Przybytkiem zatrzymywał się obłok, który prowadził naród wybrany po pustyni. Pismo Święte wymienia sześć świątyń jako budowli i trzy razy w znaczeniu przenośnym.

1. Świątynia Salomona Ta świątynia została zburzona, spalona i ograbiona przez wojska babilońskie.
2. Świątynia Zorobabela  opisana w księdze Ezdrasza i wspomniana u Aggeusza, tzw. druga świątynia.
3. Świątynia Heroda.  Została rozbudowana i zmodernizowana na bazie częściowo rozebranej drugiej świątyni. W tej świątyni nauczał Pan Jezus i apostołowie. Ta świątynia została zburzona, spalona i ograbiona przez Rzymian najpierw  w 70 r. n.e., a następnie po upadku powstania Szymona Bar Kochby w 135 r.
4. Świątynia w czasach  Antychrysta. Wspomina o niej prorok Daniel, a następnie Pan Jezus i Paweł w liście do zboru w Tesalonikach. Zwana trzecią światynią.

„A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec będzie zabity i nie będzie go; lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie.  I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień, w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia.”  Dan. 9:26-27
.
„Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel - kto czyta, niech uważa.” Mat. 24:15

„Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia,  Przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.” 2 Tes. 2:3-4

Niektórzy bibliści twierdzą, że o tej świątyni jest mowa w 11 rozdziale księgi Objawienia.

„I dano mi trzcinę podobną do laski mierniczej i powiedziano: Wstań i zmierz świątynię Bożą i ołtarz, i tych, którzy się w niej modlą,”  Obj. 11:1

5. Świątynia milenijna zwana Czwarta Świątynią lub świątynią Mesjańską opisana jest w księdze proroka Ezechiela 40 – 48 r i Zachariasza 6: 12 – 15

6. Świątynia w Niebie głównie opisana w Objawieniu. Często jest łączona z Świątynią milenijną. Objawienie 7:15; 11:19; 14:15,17; 16:17

Poza tym mamy jeszcze mowę o świątyni w znaczeniu symbolicznym w odniesieniu do ludu Bożego z czasów Nowego Przymierza, a nawet do pojedynczego wierzącego. Dalej w  Księdze Objawienia 21:22 czytamy, że świątynią jest sam Bóg i Baranek.

„Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?  Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście.” 1 Kor. 3:16-17

„Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, I nieczystego się nie dotykajcie; A Ja przyjmę was  I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący;” 2 Kor. 6:16-18

„Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga,  Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus,  Na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu,  Na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu.” Efez. 2:19-22

„Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych?  Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym. 1 Kor. 6:19-20

„Lecz świątyni w nim nie widziałem; albowiem Pan, Bóg, Wszechmogący jest jego świątynią, oraz Baranek.  A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek.” Obj. 21:22-23

W Dziejach Apostolskich znajdujemy ważną wskazówkę, że czas budowania świątyni z kamienia się skończył, a Bóg od teraz nie mieszka w świątyniach budowanych z widzialnego budulca.

"Lecz dopiero Salomon zbudował mu dom. Ale Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi prorok: Niebo jest tronem moim, A ziemia podnóżkiem stóp moich; Jaki dom zbudujecie mi, mówi Pan, Albo jakie jest miejsce odpocznienia mego ? Czy nie ręka moja uczyniła to wszystko ? " Dzieje Apostolskie 7:47-50

"Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, Ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach ręką zbudowanych ani też nie służy mu się rękami ludzkimi, jak gdyby czego potrzebował, gdyż sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko." Dzieje Apostolskie 17:24-25


Świątynia Salomona

Świątynia Salomona

Świątynia Heroda - makieta

Świątynia Heroda 70 r. n.e. grabież wyposażenia świątyni przez Rzymian

 
lokalizacja Świątyni Heroda w rzucie pionowym
w stosunku do meczetu Omara

plan świątyni niebiańskiej widzianej
i opisanej przez Ezechiela

4 komentarze:

  1. Świątynia w Tysiącletnim Królestwie
    Autor: Fred Hartman

    Wkrótce po wyzwoleniu synów Izraela z niewoli egipskiej Pan dał Mojżeszowi pouczenia dotyczące budowy Przybytku. Prace prowadzono według planu Bożego, a kiedy zostały one zakończone, chwała Boża zamieszkała w Miejscu Najświętszym pośród Jego ludu.

    Minęło kilka stuleci, czas odcisnął swoje piętno na Przybytku. Dawid zapragnął więc zbudować stałe miejsce, gdzie mógłby zamieszkać Pan, Bóg jednak nie pozwolił mu na to. Do dzieła tego powołał syna Dawida, Salomona. To on właśnie zbudował Pierwszą Świątynię, Pan zaś łaskawie zgodził się w niej zamieszkać.
    Wskutek jednak bałwochwalstwa, jakie niebawem zaczęło się szerzyć na ziemi izraelskiej, chwała Pana opuściła w końcu Świątynię (Ez 8-11), a budowlę zniszczyli Chaldejczycy.

    Drugą Świątynię wzniósł Zorobabel po powrocie Żydów z niewoli babilońskiej. Później Herod przeprowadził w Świątyni poważne prace renowacyjne oraz dokonał ulepszeń; proces ten trwał wiele lat. W tej właśnie Świątyni głosił swe nauki Jezus. Jest jedna ważna różnica między Świątynią Salomonową a Świątynią Zorobabela i Heroda: nie ma nigdzie wzmianki, aby Szekinah, chwała Boża, kiedykolwiek objawiła się w tej drugiej.

    Z nauki Pisma Świętego wynika, że w przyszłości w Jerozolimie staną po kolei jeszcze dwie świątynie. Wyglądu pierwszej [czyli „Trzeciej”] możemy się tylko domyślać, druga jednak, Świątynia Millennijna [„Czwarta”], została wraz z systemem kultu dokładnie opisana przez Ezechiela w rozdziałach 40-48.

    O przyszłym istnieniu Trzeciej Świątyni można wnioskować z szeregu ustępów biblijnych. Pierwszy z nich, Dn 9,24-27, opisuje 70 tygodni lat, jakie dano narodowi żydowskiemu. W wersecie 27 Daniel mówi o tygodniu siedemdziesiątym, znanym jako okres wielkiego ucisku, i o Antychryście. W połowie tygodnia niegodziwiec ów „zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie”. Aby mógł działać system ofiarniczy, musi istnieć świątynia.

    Mówiąc o obrzydliwości spustoszenia (Mt 24,15) Jezus miał na myśli świątynię ówczesną.

    Czwarta Świątynia stanie w Jerozolimie podczas tysiącletniego okresu panowania Chrystusa; mowa o tym w ostatnich dziewięciu rozdziałach Księgi Ezechiela.

    więcej...

    http://www.tiqva.pl/to-co-ma-si-sta/132-witynia-w-tysicletnim-krolestwie

    OdpowiedzUsuń
  2. c.d poprzedniego wpisu

    Obietnica Świątyni w Millennium

    Już od blisku dwóch tysięcy lat Jerozolima nie ma Świątyni. Żydzi na całym świecie, aby się modlić, czytać Pisma i odprawiać obrzędy, udają się do synagog. W głębi serca dręczy ich jednak tęsknota za erą mesjańską i za nową Świątynią, która ma wówczas stanąć.

    Z kontekstu wynika, iż w rozdziałach 36 i 37 Ezechiel mówi o czasie, gdy Pan przyprowadzi naród żydowski z powrotem do jego ziemi (36,24; 37,1-12). Wówczas naród ów zwróci się sercem do Pana, a On da do ich wnętrza swego Ducha.
    Co zaś do przyszłej Świątyni, Pan obiecał (37,26.28): „...postawię swoją Świątynię wśród nich na wieki” i „Moja Świątynia będzie wśród nich na wieki” (BW).
    Z wersetów tych można wyciągnąć szereg wniosków. Obietnice dotyczą czasu wciąż przyszłego i mają się spełnić, kiedy Izrael powróciwszy do swej ziemi zwróci się jako naród w skrusze do Pana. Wspomniany Przybytek ma istnieć i działać długo; nie może zatem chodzić o Świątynie Zorobabela i Heroda, gdyż żywot ich był stosunkowo krótki. Poza tym Izrael jako naród nie zwrócił się jeszcze do Pana (Zach 3,9). Wnioskujemy więc, iż prorok pisze o Świątyni Millennijnej, która ma istnieć w czasie królowania Pana na ziemi.

    Ponad jedną szóstą swoich pism poświęcił Ezechiel tej Świątyni, opisując sposób oddawania czci i pracę kapłanów; kiedy więc Świątynia stanie, będzie mogła funkcjonować dokładnie według wytycznych Pana.

    Zdaniem niektórych teologów Ezechiel opisuje nie budowlę dosłowną, fizyczną, lecz raczej wizję świątyni w sensie przenośnym. Biorąc jednak pod uwagę, że Świątynia Salomonowa istniała fizycznie, a nie w przenośni, że została dosłownie zburzona i że ponowne gromadzenie Żydów w ich ojczyźnie także odbywa się dosłownie, nie mamy podstaw, aby przypuszczać, że akurat ostatnie rozdziały Ezechiela mają charakter metaforyczny; należałoby je rozważać jako mówiące o Świątyni dosłownej.

    Będzie przywrócony system ofiarniczy, podobny do starotestamentowego, z pewnymi jednak zmianami: Ofiary będą miały charakter pamiątkowy, retrospektywny: będą wskazywać na skuteczność dokonanej i doskonale wystarczającej ofiary Chrystusa na Kalwarii.
    Ofiary Starego Testamentu nie zbawiały, one wskazywały ku przyszłości, ku przebłagalnemu dziełu Krzyża. Analogicznie ofiary millennijne będą wskazywać na przeszłość: na śmierć Chrystusa jako dokonany fakt, będą przypomnieniem zbawienia, które pozna już wówczas cały Izrael (Rz 11,26-36).

    Dziś Kościół obchodzi Wieczerzę Pańską. Nie dodaje ona nic do dzieła Chrystusa na Golgocie służąc jako ilustracja i przypomnienie wszechwystarczającego dzieła naszego Pana. Rytuał ofiarniczy w Świątyni Millennijnej będzie przypominał narodowi żydowskiemu o dziele Mesjasza na krzyżu, wówczas gdy królestwo zostanie Izraelowi przywrócone.

    OdpowiedzUsuń
  3. c.d. poprzedniego wpisu

    Plan Świątyni Millennijnej

    Świątynia ta stanie w Jerozolimie mniej więcej w okolicach planu poprzednich Świątyń; będzie jednak znacznie większa od swych poprzedniczek.
    Ezechielowi nakazano zwrócić uwagę na wszystko, co zostało mu pokazane, i polecono: „Zwiastuj domowi izraelskiemu wszystko, co widzisz” (Ez 40,4; BW). Pan objawił te sprawy prorokowi, aby dodał ludowi otuchy wieścią, iż królestwo zostanie im pewnego dnia przywrócone.

    Obszar świątynny będzie otoczony murem, o wysokości i o szerokości około 3,10 metra. Każdy jego bok będzie liczył około 263 metrów długości. Mur będzie chronił obszar świątynny przed nieczystością ludzi znajdujących się poza nim. Pismo wyjaśnia, że w oczach Pana będzie to miejsce bardzo święte, mur zaś oznacza oddzielenie go od grzechu. Z budowli tej będą spływać dobrodziejstwa od Pana. Podobnie i my, którzy jesteśmy w Chrystusie, mamy oddzielić się od grzesznych zwyczajów i wieść święte życie dla naszego Zbawcy.

    Na dziedziniec zewnętrzny millennijnej Świątyni będą prowadziły trzy bramy, wyglądające zapewne tak samo, choć Ezechiel opisuje tylko jedną z nich, po stronie wschodniej. W zachodniej części muru bramy nie będzie. Bramy będą przypominały wyglądem bramy zbudowane przez Salomona, które odkopano w Gezer, Chasor i Megiddo. Szekinah - chwała Boża - wejdzie do Świątyni przez bramę wschodnią (43,1-6), po czym brama ta zostanie zamknięta dla upamiętnienia cudownego wydarzenia.

    Dziedziniec zewnętrzny, o długości około 263 metrów i szerokości około 53 metrów, będzie otaczał Świątynię z trzech stron. Po wewnętrznej stronie murów zewnętrznych znajdzie się po 30 komór; ich przeznaczenia nie sprecyzowano, być może będą pełnić rolę magazynów bądź też sal dla osób przybywających do Jerozolimy na święta (Zach 14,16-17).

    Na dziedzińcu wewnętrznym po każdej stronie prowadzącej do niego bramy znajdą się stoły służące do przygotowywania ofiar. Będą tam również dwa pomieszczenia dla kapłanów: jedno dla pełniących służbę w Świątyni, drugie dla pełniących służbę przy ołtarzu.

    Następnie zabrano Ezechiela do przedsionka Świątyni (jako kapłan miał prawo tam wejść), do samego wnętrza Świątyni; ale zmierzyć je wszedł już tylko sam anioł. Na ścianie Świątyni znajdowały się trzy poziomy komór, po 30 komór na każdym piętrze.

    Ezechielowi, który widział, jak chwała Pana opuszczała Świątynię (rozdz. 8-11), dane było jednak rzucić okiem w przyszłość i ujrzeć, jak chwała ta powraca, idąc od strony wschodniej i wchodząc przez bramę do środka Przybytku. Bóg obiecał, że gdy to nastąpi, w nowej Świątyni stanie Jego tron i zamieszka On pośród swego ludu żydowskiego na wieki (43,7). Tu właśnie będzie miejsce Jego przebywania pośród ludzi i nigdy już nie zostanie ono skalane.

    Obrzęd poświęcenia ołtarza dla Pana potrwa siedem dni. Dokonają tego kapłani z rodu Sadoka, a zatem wywodzący się z linii, która pozostała wierna Panu i Świątyni za czasów Salomona. Będą oni pełnić rolę sędziów i nie będą posiadali ziemi, gdyż sam Pan będzie ich działem i zadba o ich potrzeby.

    OdpowiedzUsuń
  4. zakończenie artykułu

    Zmiany w ukształtowaniu terenu

    Niezwykłą cechą millennijnej Świątyni będzie rzeka wypływająca spod jej progów ku wschodowi. Jej wody się rozdzielą, spływając po części ku Morzu Martwemu, po części zaś ku Śródziemnemu (Zach 14,8). Stopniowo nabiorą głębokości i zrodzą rozmaite postacie życia: drzewa, ryby itd. Życiodajna woda będzie nieustannie przypominała o obecności Boga wśród ludzi i o Jego dobrodziejstwach.
    Obszar Izraela zostanie powiększony, obejmując Tyr i Sydon nad Morzem Śródziemnym, Damaszek na północnym wschodzie i rozciągając się stamtąd przez Morze Galilejskie i Morze Martwe aż do egipskiego Wadi i stamtąd z powrotem do Morza Śródziemnego.

    Każde plemię otrzyma swój dział ziemi. Siedem plemion znajdzie się na północy; część środkowa przypadnie księciu, kapłanom i Lewitom, złoży się na nią także miasto Jerozolima oraz pastwiska i ziemie uprawne. Część południową obejmie pozostałych pięć plemion. Te trzynaście obszarów będzie się rozciągało od Morza Śródziemnego aż do granicy wschodniej.

    „PAN tam mieszka”

    Werset 48,35 proroctwa Ezechiela mówi o przyszłej ziemi izraelskiej: „PAN tam mieszka”. Cóż za trafne zakończenie księgi, która ukazuje wędrówkę ludu Bożego z głębin rozpaczy, przez niewolę babilońską, aż ku widzialnej obecności Pana pośród Jego odkupionego ludu; Pana, który włada światem w prawości, sprawiedliwości i pokoju.

    Israel My Glory sierpień/wrzesień 1995.
    (Used by permission by The Friends of Israel Gospel Ministry, Inc., Bellmawr, NJ, USA).

    OdpowiedzUsuń