7. A gdy już złożą swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich, BW
A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije. BT
A gdy dopełnią swego świadectwa, zwierzę wychodzące z Abyssu stoczy z nimi bitwę, zwycięży ich i zabije ich.. NP
Dzisiaj chciałbym napisać o kilku ważnych kwestiach. Księga Objawienia jest najlepszym traktatem ewangelizacyjnym, wiele razy już o tym pisałem. Księga Objawienia jest też księgą o Kościele Pana Jezusa i dla Kościoła. O Kościele nie jako o organizacji, ale o kościele będącym duchowym, ciałem Chrystusa, Jego Oblubienicą. Błędem jest posłanie wierzących sług Jezusa wraz z Janem do Nieba już w czwartym rozdziale. Ponieważ z dokładnej analizy tekstu wynika wyraźnie, że wierzący świadkowie Jezusa, Kościół jest aktywny, aż do tego momentu. Można powiedzieć, że Księga Objawienia jest oblubienicocentryczna. Cała treść tej księgi mówi nam o roli kościoła, o roli kaznodziei Kościoła w świecie, a szczególnie w czasach ostatecznych. W dziesiątym i jedenastym rozdziale widzimy bardzo wyraźnie proroczą funkcję Kościoła. Ci dwaj świadkowie w spersonifikowany sposób pokazują tą duchową działalność. Ci dwaj Pomazańcy Boży, jako kaznodzieje, nie są przyjaźni dla tłumów, nikt im nie bije braw, nikt nie poklepuje po plecach, posłańcy Nieba są udręką dla wielu.
Nie potrzebują też reklamy, ani pantomimy, ani zespołu muzycznego. Nie uczyli się jak oddziaływać na ludzi, jak nimi manipulować, czy jak zarządzać zasobami ludzkimi. Nie jeżdżą na konferencje dla przywódców chrześcijańskich. Nie jest dla nich ważne, czy budynek zborowy ma wystarczający parking. Mają jasne, klarowne, ważne i prawdopodobnie ostatnie przesłanie do mieszkańców ziemi. Ostatnie świadectwo. Ich misja zakończy drugie biada i okres szóstej trąby.
Kiedy się modliłem i prosiłem Pana aby mi pokazał coś ważnego w postaci tych dwóch świadków. Pan wyraźnie pokazał mi to, że stanęli tam pośrodku głównej ulicy wielkiego miasta w doskonałej jedności myśli i z wyraźnym celem tego co mają tam robić. Gdzie dwóch lub trzech… Ta zasada w Kościele działa, działa do końca.
Nasi bohaterowie właśnie wypowiedzieli ostatnie zdanie, a tutaj z najczarniejszej czeluści wychodzi bestia, aby stoczyć z nimi πολεμον (polemon) wojnę, bitwę i aby ich zabić. Nie poddadzą się bez walki, będą walczyć do końca.
Greckie słowo θηριον (thērion) oznacza dzikie zwierzę, i występuje jeszcze w innych miejscach Księgi Objawienia; [11:7; 13:1,2,4, 11, 12; 14: 9,11; 17: 3,8,11,16,19,20; 20:10], natomiast słowo αβυσσου (abyssou) jest już nam znane i oznacza bezdenną studnię, otchłań, abyss i również słowo to użyte jest w kilku innych miejscach w Objawieniu; [9:1,2,11; 11:7; 17:8; 20:1]
Kilka dni temu pisałem o nierównej z pozoru walce i dzisiaj powtórzę tę myśl. Jesteśmy żołnierzami, trwa walka, prawdopodobnie jest to walka o "święte miasto" miejsca uświęcone przez obecność Chrystusa w Jego Kościele. Mogą to być zbory, miasta, a nawet rodziny. Raz jest zwycięstwo, a po nim przychodzi pozorna porażka, zwycięstwo i ponownie pozorna porażka, a nawet chwilowa śmierć (unicestwienie), to przypomina przeciąganie liny... niby równe siły ale.. Teraz inicjatywa, szala zwycięstwa przechyla się na stronę nieprzyjaciela Boga. Jak to jest możliwe ? Dzisiaj wielu biblijnie wierzących Braci i Sióstr na całym świecie jest dokładnie w tym miejscu. Składają świadectwo o Jezusie, podejmują się boju o wiarę, i różnie bywa, są zwycięstwa i są też srogie porażki. Tak jak z przeciąganiem liny, rano zwycięstwo jest metr po naszej stronie, a już wieczorem o metr przegrywamy. Walcz do końca.
„Nie lękaj się cierpień, które mają przyjść na cię. Oto diabeł wtrąci niektórych z was do więzienia, abyście byli poddani próbie, i będziecie w udręce przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota.” Obj. 2:10
Pamiętajmy, że im bliżej końca tym ta walka będzie się wzmagać i będzie się wydawać, że będzie to nierówna walka, będzie to ciężka walka. To nie będzie pasmo zwycięstw, zwycięstwo za zwycięstwem, będą porażki, upadki, oddanie pola przeciwnikowi. Bóg da siłę abyś powstał i kontynuował ten bój do końca. Tylko nie cofnij się i nie ucieknij z pola walki. Dzisiaj wielu chrześcijan woli w kościele zabawę i rozrywkę, ciasteczka i herbatkę, ważne aby było fajnie. Wielu chadza do kościoła, a nie jest Kościołem. Nie są tam gdzie być powinni, gdzie jest obecnie prawdziwy Kościół, na pierwszej linii frontu.
Ta retoryka wojenna jest jak najbardziej widoczna w Nowym Testamencie, a także w księdze Objawienia, gdzie jest tak wiele mowy o zwycięzcach.
Apostoł Paweł pisze; „Jeśli ja na sposób ludzki walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie, jaki z tego dla mnie pożytek?” 1 Kor. 15:32; „Bo chociaż żyjemy w ciele, nie walczymy cielesnymi środkami. Gdyż oręż nasz, którym walczymy, nie jest cielesny, lecz ma moc burzenia warowni dla sprawy Bożej; nim też unicestwiamy złe zamysły.”2 Kor. 10:3-4; „Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii.” Filip. 1:27; „ Gdyż trudzimy się i walczymy dlatego, że położyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.” 1 Tym. 4:10
„Cierp wespół ze mną jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa, Żaden żołnierz nie daje się wplątać w sprawy doczesnego życia, aby się podobać temu, który go do wojska powołał.” 2 Tym. 2:3-4; „Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich.” Efez. 6:12; „Ten właśnie nakaz poruczam ci, Tymoteuszu, dziecko [moje], po myśli proroctw, które uprzednio wskazywały na ciebie: byś wsparty nimi toczył dobrą walkę,” 1 Tm 1:18; „Staczaj dobry bój wiary, uchwyć się żywota wiecznego, do którego też zostałeś powołany i złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.” 1 Tym. 6:12; „Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem; A teraz oczekuje mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu da Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz i wszystkim, którzy umiłowali przyjście jego.” 2 Tym. 4:7-8
Apostoł Juda zwraca się do nas z gorącym apelem, abyśmy podjęli walkę o wiarę. Jak bardzo to słowo jest aktualne dzisiaj. „Umiłowani! Zabierając się z całą gorliwością do pisania do was o naszym wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i napomnieć was, abyście podjęli walkę o wiarę, która raz na zawsze została przekazaną świętym.” Judy 1:3.
A autor listu do Hebrajczyków upomina nas, abyśmy nigdy w tej walce się nie cofali. „A sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie; Lecz jeśli się cofnie, nie będzie dusza moja miała w nim upodobania. Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się cofają i giną, lecz z tych, którzy wierzą i zachowują duszę.” Hebr. 10:38-39
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz