Rozdział 19:4,5

4,5. I upadło dwudziestu czterech starców, i cztery postacie, i oddały pokłon Bogu, siedzącemu na tronie, mówiąc: Amen, Alleluja! A od tronu rozległ się głos mówiący: Chwalcie Boga naszego, wszyscy słudzy jego, którzy się go boicie, mali i wielcy. BW
 
A dwudziestu czterech Starców upadło i czworo Zwierząt, i pokłon oddało Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: Amen! Alleluja! I wyszedł głos od tronu, mówiący: Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy, którzy się Go boicie, mali i wielcy! BT

Wówczas upadło dwudziestu czterech starszych oraz cztery stworzenia i pokłonili się Bogu, który siedzi na tronie, mówiąc: Amen, Alleluja! A od tronu wyszedł głos: Uwielbiajcie naszego Boga, wszyscy Jego słudzy, i wy, którzy się Go boicie — mali i wielcy. NP

"Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi, bo zakróluje Pan Zastępów na górze Syjon i w Jeruzalem: wobec swych starców będzie uwielbiony." Iz 24:23

Po raz ostatni mamy tutaj wzmiankę o dwudziestu czterech starszych. Czytamy o nich w Księdze Objawienia w jedenastu miejscach.  (4:4,10; 5:5,6,8,11,14; 7:11,13;11:16;14:3,4) Kim jest tych dwudziestu czterech starszych, sędziwych senatorów, prezbiterów ? Jest kilka myśli na ten temat. Starsi wspólnot. Apostołowie i „wielcy” Starego Testamentu. Przedstawiciele 24 zmian kapłańskich Starego Testamentu, czy tylko wybitni mężowie Boży Starego Testamentu; prorocy, kapłani, królowie, sędziowie, patriarchowie. W moim zrozumieniu są to wybitni, „wielcy” mężowie Boży Starego Testamentu. Na temat dwudziestu czterech starszych pisałem w komentarzu do (Objawienia 4:4).

Choć może być też tutaj zawarta idea wspólnot prowadzonych przez starszych, prezbiterów. W dwudziestu czterech starszych wokół tronu w Niebie widzę odważnych, sprawiedliwych, szczerych, gorliwych dla Pana, współpracujących ze sobą ludzi. Widzę zespół odpowiedzialnych, szanujących się nawzajem, nie apodyktycznych BRACI, zjednoczonych w uwielbieniu Boga.

Kolejnymi postaciami wielbiącymi Boga przed tronem to cztery postacie, stworzenia, które przedstawiają cherubinów, którzy wg wierzeń judaistycznych są stróżami tronu Bożego i reprezentują cztery ważne cechy charakteru Bożego. Pisałem o tym w komentarzu do (Objawienia 4:6b - 8).

Interesującą i wartościową myśl na temat tej radości w Niebie podaje Zac Poonen w artykule „Sąd nad Babilonem”.

„Oni krzyczą „Alleluja” za drugim razem z tego samego powodu. Jest ogromna radość w niebie kiedy nierządnica jest osądzona! „Alleluja” jest wspaniałym słowem, które oznacza „Chwała Panu”. Występuje tylko cztery razy w Nowym Testamencie – wszystkie cztery tutaj w Apokalipsie 19:1-6!! Bardzo interesującą rzeczą jest to, że pierwszy raz gdy słowo „Alleluja” pojawia się w Nowym Testamencie jest wtedy gdy Nierządnica-Babilon została osądzona. My również powinniśmy wykrzykiwać „Alleluja” z tego samego powodu! Jednakże charyzmatycy, którzy wciąż przebywają w Babilonie mogą nie być w stanie powiedzieć „Alleluja” z tego powodu – ponieważ magiczne zaklęcia czarnoksięstwa Babilonu zwiodły ich!! Jedno tłumaczenie tego wersetu mówi, że Babilon to „ten który zatruwa ziemię niemoralnością”. Tylko kilka kropel trucizny potrzeba by szklanka mleka stała się śmiertelna. Tak właśnie Babilon zatruł Chrześcijańską wiarę – mieszając truciznę ludzkich tradycji z prawdą. Bóg teraz mści się na Babilonie z powodu rozlania krwi jego sług.

Szatan ukrył przed większością ludzi Boży osąd nad Babilonem. Jednak musimy widzieć jasno, że będzie radość w niebie kiedy Nierządnica zostanie ujawniona, kiedy jej czarnoksięstwo i zwiedzenie zostaną zamanifestowane i wszyscy będą mogli je zobaczyć, kiedy będzie ona wreszcie osądzona raz na zawsze.

Musimy oczekiwać tej radości nawet dzisiaj i mówić „Alleluja! Chwała Panu, że pewnego dnia ten skorumpowany, wszeteczny system będzie osądzony – ten system, który zwodzi ludzi i bezcześci Imię Chrystusa, który nie jest zainteresowany naśladowaniem Jezusa albo braniem krzyża, ale jest jedynie zainteresowany by mieć dobry czas w tym świecie, albo byciem wielkim, albo zarabianiem pieniędzy w imię Chrześcijaństwa. Chwała Bogu, że cały ten nonsens, który odbywa się w Jego Imieniu – ekstrawaganckie ubrania i złote krzyże i korony i uczty i festiwale - wkrótce zostaną zniszczone. Alleluja! Dym Wszetecznicy unosi się w górę na wieki wieków”. Tą radością jest duch z nieba - musimy mieć go w nas nawet teraz. Jeśli jesteś jednym duchem z Bogiem i mieszkańcami nieba, będziesz dzielił ich radość nad zniszczeniem Babilonu !! "

W dziewiętnastym rozdziale mamy wymienione cztery grupy radujących się w Niebie. Liczny tłum, być może to ten o którym czytaliśmy w Objawieniu 6:9-10 i w 7:9,14, następną grupą jest grono dwudziestu czterech starszych, następnie cztery postacie. Ostatnią grupą to „wszyscy słudzy, którzy się boja się Boga, mali i wielcy”.

Ci wszyscy uczestnicy niebiańskiego uwielbienia, wykrzykują Alleluja z pięciu powodów. Po pierwsze z powodu wybawienia od prześladowań spowodowanych rządami Bestii, Antychrysta i Wielkiej Nierządnicy (Babilonu). Po drugie za dokonanie prawdziwych, słusznych i sprawiedliwych sądów nad Babilonem. Po trzecie ponieważ upadek Babilonu jest na wieki wieków, że jest zatopiony i już nigdy nie zostanie odnaleziony. Po czwarte tu wielbią Boga za Jego suwerenność, za to że zakrólował, że objął całkowite panowanie nad wszechświatem fizycznym i duchowym. I po piąte jest to radość z powodu wesela Baranka, że Jego oblubienica jest już gotowa i czas zasiąść do uczty weselnej. Jak tu się nie cieszyć, jak nie wołać Alleluja, Chwała Jahwe. Amen.

Dalej czytamy; „Uwielbiajcie naszego Boga, wszyscy Jego słudzy, i wy, którzy się Go boicie, δουλοι αυτου και οι φοβουμενοι αυτον (douloi autou kai hoi foboumenoi auton) niewolnicy, słudzy Jego bojący się, lękający się Go - μικροι και οι μεγαλοι (mikroi kai hoi megaloi) mali i wielcy.

Mamy tutaj ponownie zasygnalizowany bardzo ważny temat jakim jest bojaźń Boża. Pisałem już o bojaźni Bożej przy okazji omawiania czwartego rozdziału (Objawienie 4:5,6a) oraz przy wątku o anielskiej ewangelizacji.

„I widziałem innego anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, który mówił donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.” Objawienie 14:6,7

„Szczęśliwy jest człowiek, który stale trwa w bojaźni Bożej; lecz kto zatwardza serce, wpada w nieszczęście.” Przyp. 28:14

O bojaźni Bożej mamy wiele napisane w Biblii, zacytuję kilka fragmentów z Nowego Testamentu. „Kościół, budując się i żyjąc w bojaźni Pańskiej, cieszył się pokojem po całej Judei, Galilei i Samarii, i wspomagany przez Ducha Świętego, pomnażał się.” Dz.Ap. 9:31; „Mając tedy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świętobliwości swojej w bojaźni Bożej.” 2 Kor. 7:1; „Przeto, umiłowani moi, jak zawsze, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej pod moją nieobecność byliście posłuszni; z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie.” Filip. 2:12; „Przeto okażmy się wdzięcznymi, my, którzy otrzymujemy królestwo niewzruszone, i oddawajmy cześć Bogu tak, jak mu to miłe: z nabożnym szacunkiem i bojaźnią.” Hebr. 12:28; „A jeśli wzywacie jako Ojca tego, który bez względu na osobę sądzi każdego według uczynków jego, żyjcie w bojaźni przez czas pielgrzymowania waszego, i wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, Lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego.” 1 Piotr. 1:17-19

Kolejną ważną informacją jest użyta tutaj fraza „mali i wielcy”. Z tym zwrotem spotkaliśmy się już w Obj. 13:16 „On też sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na swojej prawej ręce albo na swoim czole,” a także w Jon. 3:5 „Wtedy obywatele Niniwy uwierzyli w Boga, ogłosili post i oblekli się we włosiennice, wielcy i mali.” oraz w Dz.Ap. 8:10 „A wszyscy, mali i wielcy, liczyli się z nim, mówiąc: Ten człowiek to moc Bożą, która się nazywa Wielka”

W ten sposób określano w języku biblijnym podział na ludzi dobrze urodzonych, wykształconych i wpływowych i na pozostałych, przeciętnych, niczym szczególnym się nie wyróżniających. Przywykliśmy do takich podziałów tutaj na ziemi. Dzisiejszy fragment z Objawienia sugeruje podobny podział w Niebie. Wynika z niego, że w Niebie będzie również podział na małych i wielkich. Widzieliśmy to już w przypadku dwóch grup ludzi po 144 000. Szczególnie ta druga, z opisu wynika, że raczej nie będą to „zwykli wierzący.” „Są to ci, którzy się nie skalali z kobietami; są bowiem czyści. Podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka. I w ustach ich nie znaleziono kłamstwa; są bez skazy.” Obj. 14:4-5

Podobną myśl podaje apostoł Paweł w 1 Kor. 15:35-37,41 gdzie na pytanie; „Jak bywają wzbudzeni umarli? I w jakim ciele przychodzą?” Odpowiada; „ Niemądry! To, co siejesz, nie ożywa, jeśli nie umrze.. A to, co siejesz, nie jest przecież tym ciałem, które ma powstać, lecz gołym ziarnem, może pszenicznym, a może jakimś innym; (...) Inny blask słońca, a inny blask księżyca, i inny blask gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się jasnością.”

Sugestię co do tej kwestii pozostawił również Pan Jezus w Mat. 20:21-23 czytamy; "A On jej rzekł: Czego chcesz? Rzecze mu: Powiedz, aby ci dwaj synowie moi zasiedli jeden po prawicy, a drugi po lewicy twojej w Królestwie twoim. A Jezus, odpowiadając, rzekł: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja pić będę? Mówią mu: Możemy. Mówi im: Kielich mój pić będziecie, ale zasiąść po prawicy mojej czy po lewicy - nie moja to rzecz, lecz Ojca mego, który da to tym, którym zostało przez niego przygotowane." Pan Jezus nie neguje prośby zatroskanej mamy uczniów, tylko informuje, że taki podział nie jest w Jego kompetencjach. .

Z tych miejsc wnioskuję, że w Niebie mamy do czynienia z jakimś podziałem na wielkich i małych, ale jakim dokładnie, ja nie wiem.

„Wy, którzy się boicie Pana, chwalcie go! Wysławiajcie go wszyscy potomkowie Jakuba! Bójcie się go wszyscy potomkowie Izraela!” Ps. 22:24; „Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, Zarówno małym, jak i wielkim.” Ps. 115:13