Rozdział 22:6

6. I rzekł do mnie: Te słowa są pewne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków posłał anioła swego, aby ukazać sługom swoim, co musi się wkrótce stać. BW

I rzekł mi: Te słowa wiarygodne są i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków, wysłał swojego anioła, by sługom swoim ukazać, co musi stać się niebawem. BT

I powiedział do mnie: Te słowa są wiarygodne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków posłał swojego anioła, aby ukazać swoim sługom to, co musi się wkrótce stać. NP

I rzekł mi: Te słowa wierne są i prawdziwe, a Pan, Bóg świętych proroków, posłał Anioła swego, aby ukazał sługom swoim, co się ma stać rychle. BG

Przeczytajmy jeszcze tekst z Objawienia 1:1-2; „Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce; to też wyjawił On za pośrednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi, Który dał świadectwo Słowu Bożemu i zwiastowaniu Jezusa Chrystusa, wszystkiemu, co w widzeniu oglądał.”

Skończyły się prorocze wizje, doszliśmy do podsumowania Księgi Objawienia. Ostatnie słowa Jana są ostatnimi słowami Biblii, można powiedzieć, że jest to ważne postscriptum. Te słowa są pewne i prawdziwe.  Wiarygodność autora Księgi Objawienia, samego Boga, Jezusa Chrystusa, wiarygodność Ducha Świętego, Słowa Bożego jest podkreślona w innych miejscach; 

„A do anioła zboru w Laodycei napisz: To mówi Ten, który jest Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego,” Obj. 3:14; „I rzecze do mnie: Napisz: Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka. I rzecze do mnie: To są prawdziwe Słowa Boże.” Obj. 19:9; „I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy.” Obj. 19:11; „I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe,” Obj. 21:5

To są słowa wierne, prawdziwe, godne wiary. Co jest godne naszej uwagi i wiary? Zapowiedź nowej ziemi i nowego nieba, obietnica Nowego Jeruzalem, nadania królewskiej godności sługom Jezusa. Perspektywa udziału w Oblubienicy Pana i zapowiedź oglądania Boga twarzą w twarz. To są słowa pewne i prawdziwe.  Ale też wiarygodna jest zapowiedź zerwanych pieczęci, dźwięku siedmiu trąb i wylania czasz gniewu na zbuntowanych mieszkańców ziemi. Proroctwo o bestiach, wielkiej nierządnicy i o Babilonie. To wszystko stanie się, dzieje się, na naszych oczach, w naszym pokoleniu.

Dalej czytamy, że „Bóg duchów proroków posłał anioła swego, aby ukazać sługom swoim”. Ten fragment najwierniej jest oddany w Biblii Gdańskiej, ponieważ w oryginale nie ma słowa ‘duchów’ ale słowo αγιων (hagiōn) świętych proroków.

O duchach proroków czytamy w 1 Kor. 14:32 „A duchy proroków są poddane prorokom;” „Zaiste, nie czyni Wszechmogący Pan nic, jeżeli nie objawił swojego planu swoim sługom, prorokom.” Amos. 3:7

„Lecz w dniach, kiedy siódmy anioł się odezwie i zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boża, jak to zwiastował sługom swoim, prorokom.” Obj. 10:7

Mamy tutaj podkreśloną bardzo ważną rolę Bożych proroków. Prorocy, święci prorocy byli posłańcami używanymi przez Boga w trudnych, przełomowych momentach dla ludu Bożego. Anioł to też posłaniec, zwiastun. Rola aniołów w Objawieniu i świętych proroków jest bardzo podobna. W Księdze Objawienia widzimy ścisłą współpracę aniołów z prorokiem Janem.  Wierzę, że w każdej epoce Bóg ma i używa proroków. Są wyrazistą trąbką ostrzegawczą. Być prorokiem to nie jest łatwa służba, przykładem jest prorok Jeremiasz.

„Prorok Jeremiasz odpowiedział im, mówiąc: Dobrze. Oto ja, stosownie do waszego życzenia, będę się modlił do Pana, Boga waszego, i oznajmię wam wszystko, co Pan wam odpowie; nic przed wami nie zataję.” Jer. 42:4; „Wołaj do mnie, a odpowiem ci i oznajmię ci rzeczy wielkie i niedostępne, o których nie wiesz!” Jer. 33:3

Pisząc o świętych prorokach musimy pamiętać, że Słowo Boże przestrzega nas przed fałszywymi prorokami. "Prorocy prorokują fałszywie, a kapłani nauczają według własnego widzimisię; mój zaś lud kocha się w tym. Lecz co poczniecie, gdy to się skończy?" Jer. 5:31

Diabeł też posługuje się prorokami, ale są to fałszywi prorocy. On i jego prorocy mają za zadanie zwodzić i doprowadzić do odstępstwa.  Bóg chcąc ukarać naród wybrany, albo zezwalał na działalność fałszywym prorokom, albo nie powoływał lub odwoływał świętych proroków. Podobnie będzie w czasach ostatecznych, gdy Bóg ześle ostry obłęd na ludzi nie miłujących prawdy.

"I  rzekłem: Ach! Wszechmocny Panie, oto prorocy mówią im: Nie ujrzycie miecza, a głód was nie dotknie, lecz dam wam trwały pokój na tym miejscu. A Pan rzekł do mnie: Fałszywie prorokują prorocy w moim imieniu; nie posłałem ich ani nie dałem im poleceń, ani nie mówiłem do nich. Kłamliwe widzenia, marne wieszczby i wymysły swojego serca wam prorokują.” Jer. 14:11-14

Kiedy ludzie przez dłuższy czas odwracali się od proroków, Bóg ukarał Izraela poprzez zabranie im proroków. Pisze o tym Izajasz;

„Gdyż Pan wylał na was ducha twardego snu i zamknął wasze oczy, to jest proroków, i zakrył wasze głowy, to jest jasnowidzów. Dlatego z widzeniem tego wszystkiego jest u was tak, jak ze słowami zapieczętowanej księgi; gdy się ją poda temu, który umie czytać, i powie: Przeczytaj to, proszę, wtedy on odpowiada: Nie potrafię, gdyż to jest zapieczętowane;” Izaj. 29:10, 11

„Gdzie nie ma objawienia, tam lud się rozprzęga; błogosławiony ten, kto przestrzega nauki.” Przyp. 29:18 

Jan był największym prorokiem Nowego Testamentu, sam o sobie pisze: „I powiedziano mi: Musisz znowu prorokować o wielu ludach i narodach, i językach, i królach.” Objawienie 10:11 apostoł Jan jest przykładem wiernego, prawdomównego i świętego proroka Pana. Zapisał to co widział i słyszał, a następnie wiernie przekazał nam to co mu polecono.  Przez rok czasu mieliśmy możliwość wspólnie studiować jedno z najważniejszych proroctw w Biblii.

O roli proroków pisałem więcej w Objawieniu 10: 11 i 19:10

Objawienie zawiera wyraźny przekaz, że to już długo nie potrwa, a co jest konieczne musi się wkrótce stać. Czytamy w oryginale; α δει γενεσθαι εν ταχει (ha dei genesthai en trachei) co trzeba, co jest konieczne stać się w szybkości, w pośpiechu

Każde pokolenie sług Jezusa doświadcza swojej małej apokalipsy, prześladowania, presji ze strony różnych diabelskich bestii czy Babilonu. Wiele okoliczności, często przykrych i dramatycznych dla uczniów Jezusa dzieje się bo „jest dane” bo jest konieczne by miały miejsce. Wiele wydarzeń rozgrywa lub rozegra się „rychło” na naszych oczach. Pan Jezus apelował do każdego pokolenia. Bądźcie czujni.

„Anioł zaś, którego widziałem stojącego na morzu i na lądzie, podniósł prawą rękę swoją ku niebu I poprzysiągł na tego, który żyje na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim, i ziemię, i to, co na niej, i morze, i to, co w nim, że to już długo nie potrwa, Lecz w dniach, kiedy siódmy anioł się odezwie i zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boża, jak to zwiastował sługom swoim, prorokom.” Objawienie 10:5-7 

To już długo nie potrwa, a co jest konieczne musi się stać niebawem...