Rozdział 22:16

Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach, Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna. BW

Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, by wam zaświadczyć o tym, co dotyczy Kościołów. Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida, Gwiazda świecąca, poranna. BT

Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, aby o tym wszystkim złożył wam świadectwo dla zborów. Ja jestem Korzeń i Ród Dawida, Gwiazda jasna, poranna. NP

Przeczytajmy jeszcze wiersz z Objawienia 1:1; „Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce; to też wyjawił On za pośrednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi,”

Kilka dni temu pisałem na temat literackiego nieładu panującego w ostatnim rozdziale Księgi Objawienia. Może jednak nie jest to nieład przypadkowy, ale skompresowane streszczenie całej księgi, próba zapisania ostatniego słowa, ostatniego przesłania w krótkich, lapidarnych stwierdzeniach. Popatrzmy na zwrot „Ja Jezus” ileż jest w tym krótkim haśle treści, jaka głębia. Ja Jezus. Żadna księga Nowego Testamentu nie zawiera tak wielu słów od samego Jezusa i tak wielu objawień Jego osoby.  Ja, Jezus, chcę wam we wspólnotach osobiście zaświadczyć, że to wszystko, o czym czytacie jest wiarygodne i dotyczy wspólnot, zgromadzeń uczniów Jezusa. Jest to ważne przesłanie, w pierwszej kolejności skierowane do siedmiu zborów, w drugiej do wszystkich wspólnot w każdym pokoleniu. Do mnie i do ciebie.

Ja Jezus. Co znaczy imię Jezus ? W ewangelii wg Mateusza 1:21 czytamy; „A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego.” Imię Jezus jest pochodzenia hebrajskiego. Forma grecka (Iησοuς) jest przekształceniem imienia hebrajskiego, ישוע ,ישו Jehoszua, w formie skróconej Jeszua. Imię hebrajskie oznacza „Jahwe jest zbawieniem”.

Ja jestem korzeń z rodu Dawida. Już raz Pan Jezus został nam przedstawiony w taki sam sposób;  „A jeden ze starców rzecze do mnie: Nie płacz! Zwyciężył lew z pokolenia Judy, korzeń Dawidowy, i może otworzyć księgę, i zerwać siedem jej pieczęci.” Obj. 5:5 Jest to bezpośrednie odwołanie się do słów proroka Izajasza z jedenastego rozdziału.

„I wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana. (...) I stanie się w owym dniu, że narody będą szukać korzenia Isajego, który załopocze jako sztandar ludów; a miejsce jego pobytu będzie sławne.” Izaj. 11:1-2,10

Nie jestem judofilem, ale na podstawie Księgi Objawienia muszę stwierdzić, że Bóg, a tym bardziej sam Jezus nie odciął się od narodu wybranego. Ci którzy głoszą teologię zastępstwa i odjęcia błogosławieństwa od Izraela na korzyść Kościoła, uważam że są w błędzie. Kolejnym dowodem na więź Boga Izraela z rodem wybranym, jest dzisiejszy wiersz. Mamy tutaj dwa wyraźne odwołania do Izraela. Jezus jest ριζα (riza) korzeniem γενος (genom) rodu Dawida.

„Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy, i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać. Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na niego.” Izaj. 53:2-3

P.E. Hughes pisze: „Jezus określa siebie jako korzeń i ród Dawida, a czyniąc to wskazuje na fakt, że jest nie tylko po Dawidzie, ale przed nim. Określenie jest zasadniczo takie same jak to, które już spotkaliśmy w 5:5, gdzie został on nazwany, “lwem z pokolenia Judy“ i “korzeniem Dawida“ (patrz komentarz tamże). Jezus jest nie tylko potomkiem Dawida albo jego latoroślą, ale także jego korzeniem, przyczyną jego egzystencji. Jako korzeń jest Bogiem i Stwórcą Dawida; jako latorośl jest przez swoje wcielenie Synem Dawida, obiecanym królewskim Wybawicielem, “potomkiem Dawida według ciała“ (Rz 1:3 Hbr 7:14).”

„Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany na apostoła, wyznaczony do zwiastowania ewangelii Bożej, Którą [Bóg] przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach Świętych O Synu swoim, potomku Dawida według ciała,” Rzym. 1:1-3

„Wiadomo bowiem, że Pan nasz pochodził z plemienia Judy, o którym Mojżesz nic nie powiedział, co się tyczy kapłanów.” Hebr. 7:14

Pan Jezus porównuje się do korzenia. Korzeń jest fundamentem dla rośliny, odżywia ją, daje jej życie. Apostoł Paweł pisze, że jaki jest korzeń, taka jest cała roślina. Święty korzeń uświęca całą roślinę. Jezus jest takim świętym korzeniem nie tylko dla rodu Dawida, ale także dla εκκλησιαις (ekklēsiais) zgromadzeń, (społeczności) wywołanych z tego świata uczniów Jezusa, dla swojej Oblubienicy.

„A jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie. Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejsce wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego, To nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.” Rzym. 11:16-18

„By sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, Żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości,” Efez. 3:16-17

„Jak więc przyjęliście Chrystusa Jezusa, Pana, tak w nim chodźcie, Wkorzenieni weń i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, składając nieustannie dziękczynienie.” Kol. 2:6-7

"Albowiem w nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy, jak to i niektórzy z waszych poetów powiedzieli; Z jego bowiem rodu jesteśmy."  Dz.Ap. 17:28

Dalej Pan Jezus mówi o sobie, że jest Gwiazdą jasno świecąca, poranną. Polecam uwadze komentarz do słów Objawienie 2:28; Dam mu też gwiazdę poranną Gwiazda poranna rozświetla mroki nocy i zapowiada jej koniec.

W Objawieniu 22:5 czytaliśmy: "I nocy już nie będzie, i nie będą już potrzebowali światła lampy ani światła słonecznego, gdyż Pan, Bóg, będzie im świecił i panować będą na wieki wieków." Objawienie opisuje straszną noc poprzedzającą okres nowej ziemi i nowego nieba. Pan Jezus jest już dzisiaj, dla swoich uczniów takim właśnie jasno świecącym zwiastunem zakończenia tej nocy.

W ewangelii Mateusza 2:9-10 czytamy o tym jak szczególna gwiazda obwieściła narodziny Jezusa; "Oni zaś (mędrcy ze Wschodu), wysłuchawszy króla, odeszli. A oto gwiazda, którą ujrzeli na Wschodzie, wskazywała im drogę, a doszedłszy do miejsca, gdzie było dziecię, zatrzymała się.  A ujrzawszy gwiazdę, niezmiernie się uradowali."

 O gwieździe porannej czytaliśmy w Objawieniu 2:26-28. „Zwycięzcy i temu, kto pełni aż do końca uczynki moje, dam władzę nad poganami, I będzie rządził nimi laską żelazną, i będą jak skruszone naczynia gliniane. Taką władzę i Ja otrzymałem od Ojca mojego; dam mu też gwiazdę poranną.”

„Teraz oto ja idę do mego ludu, lecz chodź i ty, a powiem ci, co ten lud uczyni twemu ludowi w przyszłości. I wygłosił swoje proroctwa, mówiąc: Słowo Bileama, syna Beora, Słowo męża o otwartym oku, Słowo tego, który słyszy słowa Boga, Który zna myśli Najwyższego, Który ogląda widzenie Wszechmocnego, Który pada, lecz z otwartymi oczyma. Widzę go, lecz nie teraz, Oglądam go, lecz nie z bliska. Wzejdzie gwiazda z Jakuba, Powstanie berło z Izraela, I roztrzaska skronie Moabu, Ciemię wszystkich synów Seta.” 4 Moj. 24:14-17

„Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka φωσφορος (fōsforos) gwiazda jutrzenka (gwiazda poranna) w waszych sercach. 2 Piotr. 1:19

 „Powstań, zajaśnij, gdyż zjawiła się twoja światłość, a chwała Pańska rozbłysła nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i mrok narody, lecz nad tobą zabłyśnie Pan, a jego chwała ukaże się nad tobą.” Izaj. 60:1-2