Objawienie - Apokalipsa MP3

sobota, 4 października 2014

Rozdział 19:1

1. Potem usłyszałem jakby donośny głos licznego tłumu w niebie, który mówił: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc Bogu naszemu, BW

Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie - mówiących: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego, BT

 

Po tych [wydarzeniach] usłyszałem jakby donośny głos licznego tłumu w niebie, który mówił: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc [należy do] naszego Boga, NP.

Przeniesiemy się na moment w czasie, do Londynu. Mamy 23 marca 1743 roku. W tym dniu po raz pierwszy wykonano słynne oratorium Georga Friedricha Haendla pt. „Messaiash”. Właśnie w naszym studium doszliśmy dokładnie do tego miejsca. Babilon jest zniszczony, spalony i zatopiony, tak aby go już nigdy nie znaleziono… Tymczasem w Niebie rozpoczyna się wielkie świętowanie. Całe Niebiosa rozbrzmiały donośnym głosem. Wielki tłum wykrzykuje Alleluja, Alleluja. Tą samą treść śpiewał chór Haendla. Król Anglii Jerzy II wstaje, jedni mówią, że uznał iż to już jest koniec dzieła, a inni, że  wstał z wrażenia jakie wywarło na nim śpiewane Alleluja...

Od tej chwili stało się zwyczajem , że widownia na całym świecie, kiedy słucha oratorium, w tym momencie wstaje i słucha słów; „Oto Pan, Bóg nasz Wszechmogący objął panowanie.” Podobno kiedy Haendel komponował swoje dzieło, był tym tak pochłonięty, że przez 23 dni, bo tyle mu to zajęło, prawie nie spał i nie jadł. Od czasu do czasu zrywał się i podbiegał do klawikordu, wymachując rękoma i nucąc owe Alleluja. Haendel powiedział; „Myślę, że widziałem całe Niebo i samego wielkiego Boga.”

Zawołanie, alleluja αλληλουια (hallēlouia) , [chwalcie Jahwe], z hebr. הַלְלוּיָהּ hallelujah Biblijna aklamacja liturgiczna wychwalająca Jahwe i jednocześnie zwrot nawołujący do jego wychwalania. Zwrot ten jest użyty dwadzieścia cztery razy w Starym Testamencie (BG i BW), głównie w Księdze Psalmów oraz cztery razy, w greckiej transliteracji w Nowym Testamencie, w Księdze Objawienia, w dziewiętnastym rozdziale. Po raz pierwszy pojawia się w Psalmie 104:35. Z wyjątkiem Psalmu 135:3 wprowadza i (lub) kończy psalmy, w których się znajduje. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, że jest to szczególne słowo uwielbienia dla Boga Jahwe. Obecnie wyraz ten używany jest zbyt często bezmyślnie, w mowie potocznej, a nawet w dowcipach i luźnych rozmowach nie mających nic wspólnego z Bogiem. Używane jest też niestety w tekstach piosenek odwołujących się do okultyzmu i jawnie wielbiących szatana.

Dziś chciałbym zaprosić Was do posłuchania końcowego fragmentu z oratorium Haendla,  Alleluja…. 





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz