I stanął na piasku [nad brzegiem] morza. I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze. BT
I stanął na piasku morza. I zobaczyłem wychodzące z morza zwierzę, mające dziesięć rogów i siedem głów, a na jego rogach dziesięć diademów i na jego głowach bluźniercze imię. NP
I stanąłem na piasku morskim. I widziałem bestyję występującą z morza, mającą siedm głów i rogów dziesięć; a na rogach jej było dziesięć koron, a na głowach jej imię bluźnierstwa. BG
Przeczytajmy jeszcze fragment z proroka Daniela 7:2-3,5-8, 23-25; „Ja, Daniel, miałem w nocy widzenie: Oto cztery wiatry niebieskie wzburzyły Wielkie Morze, I cztery wielkie zwierzęta wychodziły z morza, każde inne. (...) Potem pojawiło się inne, drugie zwierzę, podobne do niedźwiedzia; było ono podniesione tylko jedną stroną, a miało w paszczy między zębami trzy żebra, i powiedziano mu: Wstań, jedz dużo mięsa! Potem spojrzałem, a oto pojawiło się inne, podobne do pantery; miało ono na grzbiecie cztery ptasie skrzydła, i cztery głowy miało to zwierzę, i dano mu władzę. Potem spojrzałem i w widzeniu nocnym pojawiło się czwarte zwierzę, straszne i groźne, i nadzwyczaj silne; miało ono potężne żelazne zęby: pożerało i miażdżyło, a co pozostało, deptało swoimi nogami, było ono inne aniżeli wszystkie poprzednie zwierzęta, a miało dziesięć rogów. Gdy uważnie przypatrywałem się rogom, zaczął wyrastać między nimi inny, mały róg, i trzy spośród poprzednich rogów zostały wyrwane. Na tym rogu były oczy jakby oczy ludzkie i usta, które mówiły zuchwałe słowa. I tak rzekł: Czwarte zwierzę oznacza czwarte królestwo na ziemi, które jest inne niż wszystkie królestwa; ono pochłonie całą ziemię, podepcze i zmiażdży ją. A dziesięć rogów znaczy, że z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, a po nich powstanie inny; ten będzie inny niż poprzedni i obali trzech królów. I będzie mówił zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu, będzie męczył Świętych Najwyższego, będzie zamyślał odmienić czasy i zakon; i będą wydani w jego moc aż do czasu i dwóch czasów i pół czasu.”
I jeszcze jeden ważny fragment z Objawienia Obj. 17:12-14 "A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy jeszcze nie objęli królestwa, lecz obejmą władzę jako królowie na jedną godzinę wraz ze zwierzęciem. Ci są jednej myśli, i oddadzą moc i władzę swoją zwierzęciu. Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów, a z nim ci, którzy są powołani i wybrani, oraz wierni."
Kilka przekładów Biblii w języku angielskim np. Webster Bible kończy rozdział dwunasty na wierszu siedemnastym. Natomiast trzynasty rozdział rozpoczyna się od słów „I stanąłem na piasku morskim.” Mamy tutaj dość zagadkową kwestię umiejscowienia i tłumaczenia tego wersetu. Jak to widzimy powyżej, polskie tłumaczenia w różny sposób oddają ten wiersz. Według Biblii Warszawskiej, Brzeskiej i Gdańskiej to Jan stanął na brzegu morza, natomiast w Biblii Tysiąclecia i w Nowym Przymierzu to smok stanął na piasku morskim. Biorąc pod uwagę kontekst, wydaje się, że bardziej pasuje tutaj osoba Jana, który stanął na brzegu morza i zobaczył. W języku greckim mamy to oddane w ten sposób; και εσταθην (kai estathēn) i zostałem postawiony, co też wskazuje na osobę Jana.
Dalej czytamy, że Jan ujrzał Bestię wychodzącą z morza. Użycie słowa bestia jest tutaj parafrazą, ponieważ w oryginale jest mowa o θηριον (thērion) zwierzęciu, dzikim zwierzęciu. Ja wiem, że zwierzę wygląda i zachowuje się jak bestia, ale tutaj jest mowa o dzikim zwierzęciu. Taki sam wyraz występuje w opisie gada, który ugryzł Apostoła Pawła przy ognisku, oraz w Jak. 3:7 „Bo wszelki rodzaj dzikich zwierząt θηριων (thēriōn) i ptaków, płazów i stworzeń morskich może być ujarzmiony i został ujarzmiony przez rodzaj ludzki.”
Z podobnym zwierzem mieliśmy do czynienia w widzeniu o dwóch świadkach; „A gdy już złożą swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich,” Obj. 11:7
Pomiedzy Smokiem a dzikim zwierzęciem jest spore podobieństwo. Smok: barwa krwisto czerwona, siedem głów z diademami, dziesięć rogów (Objawienie 12:3). Zwierzę z morza: podobny do pantery, siedem głów z imionami (imieniem) bluźnierczym, dziesięć rogów z diademami. Siedem głów (tutaj bez koron) to siedmiu wpływowych twórców doktryn politycznych, religijnych, idei politycznych, siedem mózgów tej diabolicznej machiny. Zwierzę z morza podobnie jak smok ma siedem głów. Pierwsza moja myśl jaka mi przyszła do głowy to parafraza znanego przysłowia. Co siedem głów, to nie jedna. Diabeł (smok) i teraz jego pomocnik (dzikie zwierzę z morza) to bardzo inteligentna, przebiegła i mądra postać. Często o tym zapominamy. Siedem rogów (tutaj z diademami) to siedem uzbrojonych władców posiadających moc i gotowych ją w każdej chwili użyć.. W przeciwieństwie do (smoka) diabła, rogi, a nie głowy, mają na sobie korony, διαδηματα (diadēmata) diademy. Tutaj rządzą rogi. Są niby niezależne, ale łączy ich jedno serce, jeden krwiobieg, jeden cel. Siedmiu mocnych władców, dziesięciogród na czterech niedźwiedzich łapach. Każdy róg odziany jest w diadem co symbolizuje autorytet, siłę, władzę, panowanie. Dziesięć rogów to może być dziesięć królestw, unia dziesięciu władców będących pod wpływem smoka i mówiących zuchwałe rzeczy przeciwko Bogu. To też może być dziesięć ideologii, wrogich Bogu i agresywnie atakujących prawdziwy Kościół Pana Jezusa.
Czytamy, że zwierzę wychodziło z morza. Morze w Biblii symbolizuje narody; „Uśmierzasz szum morza, Szum fal jego i wzburzenie narodów;” Ps. 65:8; „Biada! Wrzawa licznych ludów! Burzą się, jak burzy się morze. Szum narodów! Szumią jak szum gwałtownych wód, Narody szumią, jak szumią wielkie wody, lecz gdy On je zgromi, uciekają daleko i zostają uniesione przez wiatr jak plewa na górach, jak tuman kurzu przez huragan.” Izaj. 17:12-13; „I mówi do mnie: Wody, które widziałeś, nad którymi rozsiadła się wszetecznica, to ludy i tłumy, i narody, i języki.” Obj. 17:15; „I będą znaki na słońcu, księżycu i na gwiazdach, a na ziemi lęk bezradnych narodów, gdy zahuczy morze i fale.” Łuk. 21:25; „Dalej podobne jest Królestwo Niebios do sieci, zapuszczonej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Którą, gdy była pełna, wyciągnęli na brzeg, a usiadłszy dobre wybrali do naczyń, a złe wyrzucili. ,” Mat. 13:47-48
Dalej czytamy, że na tych siedmiu głowach było wypisane bluźniercze imię lub bluźniercze imiona, βλασφημιας (blasfēmias) bluźnierstwa, krzywdzące mówienie.
Bluźnić, bluzgać wg Słownika etymologicznego W Borysia znaczy uwłaczać, urągać temu co jest godne szacunku, poważane, uznawane za święte. Inaczej lżyć, obrażać, spotwarzać. Mówić od rzeczy, pleść głupstwa, bredzić. Pochodzi od słowa bljuzgati, chlustać, tryskać, a także od wymiotować.
Najwyższy kapłan w Starym Testamencie miał na głowie diadem z napisem poświęcony Panu. Dzikie zwierzę, na swoich siedmiu głowach będzie miało zuchwałe imię, nazwę, lub nazwy urągające i przeklinające Boga. Mogą to też być tytuły jakie należą się Bogu, a które człowiek lub ludzka organizacja bezprawnie przypisuje sobie. W czasach Jana cesarze mieli takie właśnie tytuły jak: deus (bóg), divi filius (syn boży), divus (bóg, boski), dominus (pan).
W Jana 10:33 czytamy, że Żydzi na podstawie Zakonu za bluźnierstwo uważali dążenia człowieka w kierunku uznania samego siebie za boga. "Odpowiedzieli mu Żydzi, mówiąc: Nie kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo i za to, że Ty, będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz