Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad. BT
I otworzył się przybytek Boga, który jest w niebie, i ukazała się skrzynia Jego Przymierza w jego Przybytku; i powstały błyskawice, głosy, grzmoty, trzęsienie ziemi i wielki grad. NP.
Tedy otworzony jest kościół Boży na niebie i widziana jest skrzynia przymierza jego w kościele jego; i stały się błyskawice i głosy, i grzmienia, i trzęsienia ziemi i grad wielki. BG
Zaraz po dziękczynnej pieśni zaśpiewanej przez 24 prezbiterów, została otworzona Świątynia ναος (naos), przybytek Boży i ukazała się κιβωτος της διαθηκης (kibōtos tēs diathēkēs) arka, Skrzynia Przymierza.
Słowo ‘naos’ odnosi się zarówno do świątyni jako budowli, ale także do świątyni w znaczeniu duchowym. Ap. Paweł w liście do Koryntian pisze, że nasze ciała są również ‘naos’ świątynią Ducha Świętego. Powiedzieliśmy sobie, przy okazji omawiania tekstu z Objawienia 11:1, że Mojżesz w jakiś sposób zobaczył model Przybytku gdy był na górze Synaj. „ Bacz, abyś uczynił to według wzoru, który ci ukazano na górze” . 2 Moj. 25:40 Czy widział rzeczywistość, czy to była tylko wizja, tego nie wiemy. Natomiast teraz wiemy, że Jan nie widzi rzeczywistych rzeczy, ale widzi obrazy, ma widzenie. Musimy o tym pamiętać. Dotychczas przeczytaliśmy, kilka informacji na temat Świątyni Bożej, która jest w Niebie. Poniżej dla przypomnienia wypisałem te wersety, które mówiły i mówią o świątyni w księdze Objawienia. Wypisałem je wszystkie i przez dłuższą chwilę patrzyłem na nie. Czy każda Świątynia opisana w Objawieniu jest tą samą Świątynią? Wydaje mi się, że na przestrzeni Księgi Objawienia mamy mowę o różnych odsłonach pewnego symbolu jakim jest przybytek czy świątynia.
„Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe imię.” Obj. 3:12
„A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli. Obj. 6:9
„I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją.” Obj. 7:14,15
„I dano mi trzcinę podobną do laski mierniczej i powiedziano: Wstań i zmierz świątynię Bożą i ołtarz, i tych, którzy się w niej modlą, (…) I otworzyła się świątynia Boża, która jest w niebie, i ukazała się Skrzynia Przymierza jego w świątyni jego.” Obj. 11:1,19
„I zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie.” Obj. 12:17
„A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym głosem na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp swój i żnij, gdyż nastała pora żniwa i dojrzało żniwo ziemi. (...) I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, mając również ostry sierp. I jeszcze inny anioł wyszedł z ołtarza, a ten miał władzę nad ogniem; i zawołał donośnie na tego, który miał ostry sierp, mówiąc: Zapuść swój ostry sierp i obetnij kiście winogron z winorośli ziemi, gdyż dojrzały jej grona.” Obj. 14:15,17-18
„A potem widziałem, i oto otwarła się w niebie świątynia Namiotu Świadectwa, I wyszło ze świątyni siedmiu aniołów, mających siedem plag, odzianych w czyste, lśniące płótno i opasanych przez pierś złotymi pasami. (…) I napełniła się świątynia dymem od chwały Bożej i mocy jego, i nikt nie mógł wejść do świątyni, dopóki nie dopełni się siedem plag siedmiu aniołów.” Obj. 15:5-6,8
„I usłyszałem donośny głos mówiący ze świątyni do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie siedem czasz gniewu Bożego na ziemię. (…) A siódmy wylał czaszę swoją w powietrze; i rozległ się ze świątyni od tronu donośny głos mówiący: Stało się. Obj. 16:1,17
„Lecz świątyni w nim nie widziałem; albowiem Pan, Bóg, Wszechmogący jest jego świątynią, oraz Baranek. A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek.” Obj. 21:22-23
Co ważne, jedenasty rozdział rozpoczyna się tematem Świątyni z ołtarzem i kończy się obrazem otwartej Świątyni ze Skrzynią Przymierza. Takie trzy „mało znaczące” i ledwie widzialne wersety. A jednak posiadają pewna głębię. Zapewne mamy tutaj tą samą Świątynię. Świątynię zmierzoną i odseparowaną od dziedzińca zewnętrznego. A teraz ta Świątynia stoi otworem i widać jak na dłoni coś co było przez wieki skrywane. Napisałem przy omawianiu Objawienia 11:1, że świątynia przedstawia kościół (lub miejsce gdzie kościół się znajduje), konsekwentnie i ta świątynia powinna wskazywać na kościół. Otwarty Kościół. Kościół przejrzysty tak, że widać Skrzynię Przymierza, miejsce zamieszkania chwały Bożej, miejsce które ma w sobie coś bardzo ważnego, ma świadectwo Jezusa. Uczniowie Jezusa też posiadają w sobie świadectwo, są wyrazicielami chwały Bożej. Przez wieki Skrzynia Przymierza była niedostępna. Mógł ją zobaczyć jedynie najwyższy kapłan, nieść ją mogli, i to po zasłonięciu jej zasłonami tylko kapłani. Teraz jest udostępniona na widok dla Jana, a Jan może to opisać nam. To wielki przywilej.
„Na wierzchu skrzyni położysz wieko, w skrzyni zaś złożysz Świadectwo, które ci dam. Tam będę się spotykał z tobą i sponad wieka będę z tobą rozmawiał spośród dwu cherubów, które są na Skrzyni Świadectwa, o wszystkim, co jako nakaz przekażę ci dla synów izraelskich.” 2 Moj. 25:21-22
Biblia mówi, że dzięki śmierci Pana Jezusa, dzięki raz na zawsze złożonej ofierze, mamy otwartą drogę do tego niebiańskiego Przybytku jakim jest kościół. Dom Boży. „Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni Drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje, Hebr. 10:19-20
Dalej czytamy, że pojawiły się błyskawice i głosy, i grzmienia, i trzęsienia ziemi i grad wielki. Szczególnemu objawieniu Bożemu towarzyszą tego typu zjawiska. Ma to wzbudzić nasz respekt przed wielkością Boga. Mamy zapamiętać to wyjątkowe objawienie. A to które poznamy za moment, jest naprawdę wyjątkowe...
„Trzeciego dnia, z nastaniem poranku, pojawiły się grzmoty i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i doniosły głos trąby, tak że zadrżał cały lud, który był w obozie. Mojżesz wyprowadził z obozu lud naprzeciw Boga, a oni ustawili się u stóp góry. A góra Synaj cała dymiła, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu. Jej dym unosił się jak dym z pieca, a cała góra trzęsła się bardzo.” 2 Moj. 19:16-18
„A z tronu wychodziły błyskawice i głosy, i grzmoty; przed tronem zaś płonęło siedem ognistych pochodni; jest to siedem duchów Bożych.” Obj. 4:5; „A anioł wziął kadzielnicę i napełnił ją ogniem z ołtarza, i rzucił ją na ziemię. I nastąpiły grzmoty donośne i błyskawice, i trzęsienie ziemi.” Obj. 8:5
Otworzyła się świątynia Boża, ukazała się skrzynia Przymierza, wspaniała, cała lśniąca złotem, zaczęło się błyskać, grzmieć, słychać głośne głosy, ziemia się zatrzęsła i spadł wielki grad. Bóg zdaje się, że znowu coś ważnego ma do objawienia ludziom, Jan zobaczy dwa znaki…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz