10. I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem. BW
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. BT
I usłyszałem donośny głos w niebie: Teraz nastało zbawienie i moc, i Królestwo Boga naszego oraz władza Jego Chrystusa, gdyż zrzucony został oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem. NP
Jan widzi na niebie wielkie zwycięstwo, słyszy potężny anonimowy głos mówiący na niebie; „Teraz nastało zbawienie”. Zwycięstwo, zbawienie, Królestwo Boże i władza Pomazańca Bożego polega na tym, że został zrzucony, usunięty oskarżyciel κατηγορων (katēgorōn) oskarżający naszych braci. Zostaliśmy wybawieni spod mocy tego oskarżyciela. W jego miejsce przed Bożym tronem jest teraz Jezus, który wstawia się za nami i za naszymi braćmi.
Czytamy, że smok "dniem i nocą oskarża ich" Interesujace jest tutaj użycie w języku greckim czasu przeszłego co do usunięcia i teraźniejszego co do oskarżania. Został usunięty, a jednak jeszcze oskarża nadal. Tyle, że to oskarżenie jest bezwartościowe. Mamy o wiele lepszego obrońcę. Najznakomitszy adwokat kontra mierny prokurator sprawia, że Sędzia nie dostrzega i ignoruje oskarżyciela. Ten Obrońca wstawia się za nami dzień i noc.
"Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu." 1 Jan. 1:7
"Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi." Hebr. 7:25
"Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami, która jest odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga;" Hebr. 9:24
"Któż będzie potępiał? Jezus Chrystus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, Ten przecież wstawia się za nami." Rzym. 8:34
Teraz zostało ujawnione wielkie oszustwo, cel i sposób działania diabła. Teraz ujawnione jest, że dana jest wszelka moc Jezusowi Chrystusowi. Diabeł nie ma mocy. Ma jeszcze wiele rzeczy, ale nie ma mocy, bo wszelka moc należy do Pomazańca Bożego.
„A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.” Mat. 28:18
Ważny i zasługujący na naszą uwagę akcent pada tutaj na słowo „braci” po grecku αδελφων adelfōn. Czy siostry nie są oskarżane ?
Autor Księgi Objawienia sam przedstawia się jako brat. „Ja, Jan, brat wasz”. Następnie o braciach czytamy jeszcze w dwóch miejscach w Objawieniu. „I upadłem mu do nóg, by mu oddać pokłon. A on rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.” Obj. 19:10; „I dano każdemu z nich szatę białą, i powiedziano im, aby jeszcze odpoczęli przez krótki czas, aż się dopełni liczba współsług i braci ich, którzy mieli podobnie jak oni ponieść śmierć.” Obj. 6:11.
Braterstwo jest ważnym krokiem ku braterskiej miłości. Apostoł Piotr w 2 Piotr. 1:5,7 pisze o bardzo pięknej rzeczy, o braterstwie. „I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, (...) Pobożność braterstwem, braterstwo φιλαδελφια (filadelfia) miłością.”
„A w końcu: Bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, braterscy…” 1 Piotr. 3:8
„A to przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował i brata swego.” 1 Jan. 4:21
„Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci. Jeśli zaś ktoś posiada dobra tego świata, a widzi brata w potrzebie i zamyka przed nim serce swoje, jakże w nim może mieszkać miłość Boża?” 1 Jan. 3:16, 17
„ Skoro dusze wasze uświęciliście przez posłuszeństwo prawdzie ku nieobłudnej miłości bratniej, umiłujcie czystym sercem jedni drugich gorąco,” 1 Piotr. 1:22
„Miłość braterska niechaj trwa.” Hebr. 13:1
„Powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia. Jest to rzecz słuszna. Wiara wasza bowiem bardzo wzrasta a wzajemna miłość wasza pomnaża się w was wszystkich,” 2 Tes. 1:3
„Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem. Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich.” Jan. 15:12-13
Mówiąc o braterstwie nie sposób nie wspomnieć o idei „braterstwa krwi”. Myślę, że chrześcijaństwo jest właśnie tego typu braterstwem. Słowo "braci" występuje w dziejach Apostolskich 50 razy a w listach apostolskich 130 razy. To daje nam sporo do myślenia.
Społeczność Nowego Testamentu opierała na braterstwie, wierzące kobiety i mężczyźni byli Braterstwem, nie panią i panem, jak to dzisiaj się często mówi i praktykuje po zborach, ale kimś bliskim. Dzisiaj powiedzieć komuś Bracie lub Siostro to coś staroświeckiego i religijnego. Jesteśmy Braćmi i Siostrami w Chrystusie i ta kwestia jest tutaj bardzo zaakcentowana. Mam poczucie, że dzisiejszy kościół ewangeliczny, który niegdyś odwoływał się do idei Braterstwa dzisiaj ponownie idzie w kierunku episkopalizmu, podziału na duchowieństwo i laikat i oddala się od tej pięknej idei rodzinnej ewangelicznej wspólnoty coraz bardziej.
"Chrześcijanie muszą wiedzieć, że istnieje inna, wspanialsza prawda. Prawdą tą jest to, że Krew Jezusa Chrystusa nie tylko oczyściła mnie, lecz wciąż oczyszcza wszystkie moje grzechy. Nie przeciwstawiamy się diabłu w dobroci ciała, przeciwstawiamy mu się w odkupiającej Krwi i autorytecie Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Marcin Luter opowiadał, jak przyszedł do niego szatan z długim zwojem, w którym wymienione były wszystkie jego (Lutra) grzechy i upadki. Luter powiedział: „Czym więcej czytał, tym bardziej stawałem się chory, ponieważ to wszystko było prawdą”. Kiedy szatan skończył, rzucił zwój pod nogi Lutra i rzekł: „Tutaj to masz, Lutrze, wszystko to jest prawdą, co na to powiesz?” Luter powiedział, że nadepnął na manuskrypt i rzekł: „To prawda, Lucyferze, ominąłeś jednak najważniejszą rzecz”. Diabeł na to: „Co jest tą najważniejszą rzeczą?” Luter odrzekł: „Krew Jezusa Chrystusa oczyszcza mnie od wszystkich tych grzechów!” Nie możemy pozwolić, by diabeł nas onieśmielił drwiąc z nas i szydząc."
Bert Clendennen
"Szkoła Chrystusa" – Determinacja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz