Rozdział 12:17

17. I zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie. BW

I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa. BT

I rozgniewał się smok na Kobietę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej nasienia, które strzeże przykazań Boga i ma świadectwo Jezusa. NP

Zniechęcony i rozwścieczony nietykalnością Kościoła, a swoją bezsilnością, smok odchodzi i kieruje upust swojej frustracji na potomstwo Niewiasty, na nasienie, dziedzictwo, nowe pokolenie Kościoła. Słowo reszta, pozostali informuje nas, że znaczna część potomstwa jest już gdzieś poza zasięgiem Smoka. Pozostała resztka, mamy tutaj wyraźną sugestię, że jest to czas końca okresu ewangelii. Pozostali już zwyciężyli (Objawienie 12:11).

Dzisiejszy werset pokazuje nam jeszcze jedną ważną kwestię. Niektórzy bibliści uważają, że uczniowie Jezusa wraz z Janem zostali wzięci do Nieba i nie ma ich na ziemi już od czwartego rozdziału. Dwunasty rozdział zdecydowanie przeczy takiemu zrozumieniu. Wierzący, potomstwo Kościoła są nadal obecni w tym trudnym czasie na ziemi i toczą walkę ze smokiem, i ze zwierzęciem  z trzynastego rozdziału.

Dalej czytamy, że reszta λοιπων (loipōn) pozostali toczą ze smokiem πολεμον (polemon) wojnę, bitwę. Dzisiaj wielu chrześcijan bagatelizuje wątek militarny naszej służby dla Jezusa. W wielu miejscach naucza się, że życie chrześcijanina jest wolne od trudności, niezrozumiałych niepowodzeń, "pustyni" czy walki. Tymczasem Nowy Testament ma kilka odniesień do bitwy, walki. Jesteśmy na froncie, często na pierwszej linii. Jesteśmy żołnierzami Chrystusa.  Tylko w walce można odnieść zwycięstwo. By zostać zwycięzcą trzeba mieć świadomość uczestniczenia w wielkim konflikcie i trzeba stanąć do tego niełatwego boju.

Apostoł Paweł pisze; "Bo nawet wtedy, gdy przybyliśmy do Macedonii, ciało nasze nie zaznało żadnego odpoczynku, lecz zewsząd byliśmy uciśnieni walkami zewnątrz, obawami od wewnątrz." 2 Kor. 7:5; "Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem;”  2 Tym. 4:7; „Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich.” Efez. 6:12; „ Cierp wespół ze mną jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa,  Żaden żołnierz nie daje się wplątać w sprawy doczesnego życia, aby się podobać temu, który go do wojska powołał.” 2 Tym. 2:3-4; „A gdy już złożą swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich,” Obj. 11:7

Toczy się pewien spór wokół tego kim jest Niewiasta. Spora część komentatorów widzi w niej symbol Izraela, drudzy widzą symbol Kościoła jako Oblubienicy Chrystusa. Przyznam, ze sam cały czas brałem pod uwagę te dwie alternatywy. Jednak ten dzisiejszy werset zdecydowanie przemawia za symbolem Kościoła. Bo to Kościół, a nie naród Żydowski rozsiewał nasienie, wydawał na świat coraz to nowe pokolenia ludzi przestrzegających przykazań Bożych i strzegących świadectwa  Jezusa. Trudno powiedzieć o Izraelu, że strzeże tego świadectwa.

Kim jest Niewiasta ? Jest wielkim znakiem. Uważam, że jest kościołem jako duchowy organizm, może też jako idea Kościoła. Trzeba pamiętać, że cały czas mamy do czynienia z widzeniem, a nie  z rzeczywistością. Myślę, że trzeba jeszcze przywołać tu pierwsze proroctwo z Biblii; "I ustanowię nieprzyjaźń między tobą (wężem) a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę." 1 Moj. 3:15 Tutaj ta walka się rozpoczęła. Niewiasta z Objawienia i jej potomstwo zdaje się, że jest częścią tego konfliktu.

W dzisiejszym wierszu użyto  słowa σπερματος (spermatos) nasienie, nie potomstwo, ale nasienie. Nasienie jest związane raczej z mężczyzną, a tutaj słowo nasienie przypisano Niewieście. To kościół na przestrzeni wieków wydawał owoce, "rozsiewał" nasienie, dbał o duchową prokreację.   Z pokolenia na pokolenie to dziedzictwo, jakim jest świadectwo Jezusa Chrystusa było, jest i będzie przekazywane, pomimo ciężkiej walki, aż do czasu zabrania kościoła z ziemi i przyjścia Pana.

"Umiłowani! Zabierając się z całą gorliwością do pisania do was o naszym wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i napomnieć was, abyście podjęli walkę o wiarę, która raz na zawsze została przekazaną świętym." Judy 1:3