1,2. I usłyszałem donośny głos mówiący ze świątyni do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie siedem czasz gniewu Bożego na ziemię. I wyszedł pierwszy, i wylał czaszę swoją za ziemię; i pojawiły się złośliwe i odrażające wrzody na ludziach, mających znamię zwierzęcia i oddających pokłon jego posągowi. BW
Potem posłyszałem donośny głos ze świątyni, mówiący do siedmiu aniołów: Idźcie, a wylejcie siedem czasz gniewu Boga na ziemię! I poszedł pierwszy, i wylał swą czaszę na ziemię. A wrzód złośliwy, bolesny, wystąpił na ludziach, co mają znamię Bestii, i na tych, co wielbią jej obraz. BT
I usłyszałem donośny głos mówiący ze świątyni do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie na ziemię siedem czasz Bożego gniewu. Wówczas poszedł pierwszy i wylał swoją czaszę na ziemię; i wystąpiły na ludziach, którzy mają znamię zwierzęcia i kłaniają się jego podobiźnie, złośliwe i bolesne wrzody NP
Przeczytajmy jeszcze dwa fragmenty; z 3 Moj. 26:18-21 oraz z 5 Moj. 28, wiersze 15-16,20,23 i 27
„A jeżeli mimo to nie będziecie mnie słuchać, to nadal was smagać będę siedmiokrotnie za wasze grzechy. Złamię wyniosłą pychę waszą i uczynię wasze niebo jak z żelaza, a ziemię waszą jak ze spiżu. Daremne będą wysiłki wasze, ziemia wasza nie wyda swego plonu, a drzewo tej ziemi nie wyda swego owocu. A jeżeli będziecie postępować wobec mnie opornie i nie będziecie chcieli mnie słuchać, pomnożę siedmiokrotnie ciosy na was za wasze grzechy”; „ Lecz jeżeli nie usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i nie będziesz pilnie spełniał wszystkich jego przykazań i ustaw jego, które ja ci dziś nadaję, to przyjdą na cię te wszystkie przekleństwa i dosięgną cię. Przeklęty będziesz w mieście i przeklęty będziesz na polu. (...) . Rzuci Pan na ciebie klątwę, zamieszanie i niepowodzenie w każdym przedsięwzięciu twoich rąk, które podejmiesz, aż będziesz wytępiony i nagle zginiesz z powodu niegodziwości twoich uczynków, przez które mię opuściłeś. (...) Niebo, które jest nad twoją głową, stanie się jak miedź, a ziemia, która jest pod twoimi nogami, jak żelazo. (...) Dotknie cię Pan wrzodem egipskim, guzami odbytnicy, świerzbem i liszajem, z których nie będziesz mógł się wyleczyć.”
Idźcie i wylejcie…
Pieczęcie zostały już dawno złamane, przebrzmiały trąby. Poprzedni rozdział był wprowadzeniem do tego opisu wylania siedmiu czasz gniewu Bożego. Aniołowie są gotowi aby to zrobić. Mają plagi, klęski, każdy z nich inną. Mają też, ten sam, jeden gniew Boga rozlany do siedmiu czasz. Jest go tak wiele, i jest potrzeba aby go sekwencyjnie porcjować, do każdej plagi dołączony jest w równej mierze święty, sprawiedliwy, zapalczywy θυμου (thymou) gniew Boży. Donośny, dosadny głos, prawdopodobnie samego Boga rozlega się z niebiańskiej świątyni. Idźcie i wylejcie… Całe niebo słyszy wyraźnie wydawane aniołom polecenie. Wylejcie oburzenie Boga, Jego zapalczywy gniew na ziemię, na czcicieli smoka i dwóch dzikich zwierząt.
Pierwsza plaga dotyka ciała ludzkiego. Na ciele ludzi pojawiają się ελκος κακον (helkos kakon) złośliwe wrzody i ropiejące rany. Nie wygląda to ładnie. To nie są już pojedyncze przypadki, to jest epidemia. Brakuje lekarstw, opatrunków i środków przeciwbólowych. Znika poczucie komfortu, samozadowolenia. Plaga ta jest uderzeniem w tak popularny dzisiaj kult pięknego ciała i dobrego samopoczucia. Jest takie określenie jak hedonizm. To jest bardzo ciekawy wyraz. „Hedonizm (gr. ἡδονή, hedone, "przyjemność", "rozkosz") – pogląd, doktryna, uznająca przyjemność, rozkosz za najwyższe dobro i cel życia, główny motyw ludzkiego postępowania. Unikanie cierpienia i bólu jest głównym warunkiem osiągnięcia szczęścia.” Pierwsza plaga zdecydowanie jest precyzyjnym atakiem na humanizm i hedonizm. Coś, co stało się bogiem dla człowieka, zostaje pokryte złośliwymi, bolącymi i szpecącymi ciało wrzodami. Opuchlizna, ból, stan gorączkowy. To nie jest dobre samopoczucie.
Wylanie pierwszej czaszy nawiązuje do szóstej plagi egipskiej „Potem rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Weźcie pełne garście sadzy z pieca i niech Mojżesz rozrzuci ją ku niebu na oczach faraona, A ona zamieni się nad całą ziemią egipską w pył, który wywoła na ludziach i na bydle w całej ziemi egipskiej, wrzody i pryszcze. Wzięli więc sadzy z pieca i stanęli przed faraonem, a Mojżesz rzucił ją ku niebu. I powstały na ludziach i na bydle wrzody i pryszcze.” 2 Moj. 9:8-10
Zauważmy, że w porównaniu do klęsk towarzyszących dźwiękom pierwszej trąby zwiększa się zasięg oddziaływania gniewu Bożego. Wcześniej pierwsza trąba dotknęła 1/3 terytorium ziemi, natomiast zasięg wylewanej zwartości pierwszej czaszy i plagi obejmuje już całą ziemię.
Izajasz pisze; „Odgłos wrzawy z miasta, głos ze świątyni - to głos Pana, który oddaje zapłatę swoim nieprzyjaciołom.” Iz 66:6 BT Dalej w Starym Testamencie spotykamy się z takimi określeniami jak; aniołowie zagłady czy εξεχεεν (eksecheen) wylać, spuścić gniew na bezbożnych oraz na bałwochwalców i odstępców.
„Wylej na nich zapalczywość swoją, Niech dosięgnie ich żar gniewu twego!”
Ps 69:25;
„Dlatego oczekujcie dnia - mówi Pan - w którym wystąpię jako oskarżyciel. Bo mam zamiar zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie swoją popędliwość, cały żar swojego gniewu. Zaprawdę, cała ziemia będzie pożarta ogniem mojej żarliwości.” Sof. 3:8; „Spuścił na nich zapalczywość swego gniewu, Popędliwość, zaciekłość i utrapienie, Poczet aniołów zagłady. Dał upust gniewowi swemu, Nie ochronił od śmierci duszy ich, A życie ich wydał zarazie. (...) Rozgniewali go swoim bałwochwalstwem na wzgórzach, A bałwanami swymi wzbudzili jego zazdrość. Bóg usłyszał to, zapłonął gniewem I zupełnie odrzucił Izraela.” Ps. 78:49-50,58-59; „Wylej swoją zawziętość na narody, które cię nie znają, i na plemiona, które nie wzywają twojego imienia, gdyż pożarły Jakuba, zniszczyły go i spustoszyły jego niwę.” Jer. 10:25; „Gdyż tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Jak rozlał się mój gniew i moje oburzenie na mieszkańców Jeruzalemu, tak rozleje się moje oburzenie na was, gdy pójdziecie do Egiptu; i staniecie się przedmiotem złorzeczenia i grozy, klątwy i urągowiska, i nie zobaczycie już tego miejsca.” Jer. 42:18; „I tak się rozlało moje oburzenie i znój gniew, i rozgorzał przeciwko miastom judzkim i przeciwko ulicom Jeruzalemu. Zamieniły się więc w rumowisko, w pustkowie, jak to jest dzisiaj.” Jer. 44:6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz