Rozdział 4:4

4. A wokoło tronu dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedzących dwudziestu czterech starców, odzianych w białe szaty, a na głowach ich złote korony BW

Dokoła tronu - dwadzieścia cztery trony, a na tronach dwudziestu czterech siedzących Starców, odzianych w białe szaty, a na ich głowach złote wieńce. BT

Dookoła tronu [stały] dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedziało dwudziestu czterech starszych, ubranych w białe szaty, ze złotymi wieńcami na głowach NP

Słowo πρεσβυτερους (presbyterous) oznacza starszych, starców i występuje w Nowym Testamencie 12 razy, a w greckim Starym Testamencie, w Septuagincie w 31 wersetach.

Kim byli starsi w Izraelu? Kiedy odpowiemy sobie na to pytanie, zobaczymy, że starsi mają podobną rolę i miejsce również w kościele Pana Jezusa, zatem idąc dalej, możemy to podobieństwo funkcji z judaizmu i chrześcijaństwa odnieść do 24 starszych w wizji Jana.

„Idź i zgromadź starszych Izraela, i powiedz im: Pan, Bóg ojców waszych objawił mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, mówiąc: Patrzyłem na was i na to, co wam czyniono w Egipcie. ... A gdy usłuchają głosu twego, wtedy pójdziesz ty i starsi Izraela do króla egipskiego i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, objawił się nam. Chcemy więc odbyć trzydniową wędrówkę na pustynię, aby złożyć ofiarę Panu, Bogu naszemu.” 2 Moj. 3:16,18

„I rzekł Pan do Mojżesza: Zbierz mi siedemdziesięciu mężów spośród starszych Izraela, których znasz jako starszych ludu i jego nadzorców, i przywiedź ich do Namiotu Zgromadzenia, i niech tam staną wraz z tobą; ... Mojżesz wyszedł i opowiedział ludowi słowa Pana. Potem zgromadził siedemdziesięciu mężów ze starszych ludu i kazał im stanąć wokół namiotu. I zstąpił Pan w obłoku, i przemówił do niego. Wziął też nieco z ducha, który był w nim, i złożył na siedemdziesięciu starszych mężach. A gdy duch spoczął na nich, prorokowali, co im się potem już nie zdarzyło.” 4 Moj. 11:16,24-25

Potomkowie Abrahama mieli już takie swoje gremium starszych jeszcze w Egipcie, którego zadaniem było rozsądzanie spornych spraw, podejmowanie ważnych decyzji dla całego narodu, reprezentowanie ludu przed faraonem. Starsi wraz z Mojżeszem negocjowali z faraonem warunki wyjścia narodu z niewoli.

Gdy z czasem Izraelici, podbili Ziemię Obiecaną i zaczęli osiedlać się w miastach i wsiach, również i tam, w Izraelu spotykamy starszych (presbyterous). Starsi byli odpowiedzialni za funkcjonowanie lokalnych społeczności. Byli bardziej urzędnikami, sługami ludu niż nadzorcami, byli też doradcami, sędziami i rozjemcami w spornych sprawach, pełnili różnego rodzaju czynności administracyjne. Starsi ludu funkcjonowali za królów i w okresie długiej niewoli.

„Potem Jozue zgromadził wszystkie plemiona izraelskie w Sychem i zwołał starszych Izraela i jego naczelników, sędziów i przełożonych, i ci stanęli przed Bogiem.” Joz. 24:1; „Zebrali się tedy wszyscy starsi izraelscy, przyszli do Samuela do Ramy” 1 Sam. 8:4; „ Wtedy król izraelski zwołał wszystkich starszych w kraju i rzekł” 1 Król. 20:7

Słowo presbyteros występuje również w Nowym Testamencie gdy jest mowa o radach starszych w gminach żydowskich za czasów Pana Jezusa i Apostołów. Czytamy w Nowym Testamencie o starszych ludu w Łukasza 7:3 i 22:55 i w Marka 15:1, oraz w Dziejach Apostolskich 6:12. Następnie odpowiednikami starszych w gminach żydowskich byli starsi w zborach chrześcijan Dzieje 11:30, 14:23, 20:17; Tytus 1:5; Jakub 5:14; 1 Piotr 5:1.

"Gdy nie ma umiejętnego kierownictwa, naród upada; lecz gdzie jest wielu doradców, tam jest bezpieczeństwo."  Przyp. 11:14; "Gdzie nie ma narady, nie udają się zamysły; lecz gdzie jest wielu doradców, tam jest powodzenie." Przyp. 15:22; "Gdyż pod roztropnym dowództwem możesz prowadzić wojnę, a zwycięstwo jest tam, gdzie jest wielu doradców." Przyp. 24:6

Apostoł Paweł pisze do Tymoteusza; „Starsi, προεστωτες proestōtes którzy stanęli na czele, którzy bardzo dobrze przewodzą, niech będą poczytywani za godnych podwójnego szacunku, zwłaszcza ci, którzy ciężko pracują, przemawiając i nauczając( w Słowie i w nauczaniu ) 1Tym. 5:17). Choć nie ma tutaj słowa presbyterous, podaję ten werset ponieważ jest tutaj mowa o szacunku, podwójnym szacunku, po pierwsze jako do sługi Pana, po drugie jako dla człowieka starszego wiekiem. Rada starszych, senat jest bardzo ważnym organem społecznym w oczach Bożych. Myślę, że to też widzimy w dzisiejszym wersecie.

"Przed siwą głową wstaniesz i będziesz szanował osobę starca; tak okażesz swoją bojaźń Bożą; Jam jest Pan." 3 Moj. 19:32

W języku greckim słowo presbyteros, dosłownie oznacza starca, osobę starszą wiekiem. Pochodzi od innego słowa presbeia, co oznacza: sędziwość, starszeństwo, przywilej starości, stanowisko, posła, godność, misję dyplomatyczną, pełnomocnika.

"Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi, bo zakróluje Pan Zastępów na górze Syjon i w Jeruzalem: wobec swych starców będzie uwielbiony." Iz 24:23

Starsi przedstawiciele, siedzieli na tronach, więc mieli pewnie jakąś władzę, mieli na głowach στεφανους (stefanous) wieńce zwycięstwa, oznacza to, że coś pokonali, przezwyciężyli i mają za sobą określoną, prawdopodobnie trudną przeszłość. Starsi ci byli też ubrani w białe szaty, które symbolizują godność, dostojność, czystość. Biel oznacza również odkupienie, sprawiedliwość, chwałę, łaskę i świętość. Wieńce na głowach dwudziestu czterech starszych to symbol godności i należnego szacunku.

Pozostaje nam odpowiedzieć na pytanie: Kim są ci starcy przed tronem ? Kto wchodzi w skład tego niebiańskiego Senatu. Odpowiedzi jest kilka; aniołowie seniorzy, prorocy i apostołowie, święci Starego Testamentu, przedstawiciele 12 pokoleń i apostołowie, 24 zmiany (tzw. kohanim) kapłańskie (1 Krn 24 r.; Łuk 1:5), święci którzy powstali z grobów w czasie zmartwychwstania Chrystusa. W moim przekonaniu tymi starszymi mogą być "wielcy" święci Starego Testamentu.

"Niechaj go wysławiają w zgromadzeniu ludu i niechaj go chwalą w radzie starszych!" Ps. 107:32