Rozdział 6:1

1. I widziałem, jak Baranek zdjął pierwszą z siedmiu pieczęci i usłyszałem głos jednej z czterech postaci donośny jak grzmot, mówiący: Chodź! BW

I ujrzałem: gdy Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci, usłyszałem pierwsze z czterech Zwierząt mówiące jakby głosem gromu: Przyjdź! BT

I zobaczyłem, jak Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci i usłyszałem pierwsze z czterech stworzeń mówiące jakby głosem grzmotu: Przyjdź! NP

„Pan na niebiosach utwierdził swój tron, A królestwo jego panuje nad wszystkim. Błogosławcie Panu, aniołowie jego, Potężni siłą, wykonujący słowo jego, Aby słuchano głosu słowa jego! Błogosławcie Panu wszystkie zastępy jego, Słudzy jego, pełniący wolę jego!” Ps. 103:19-21

Scena i atmosfera teraz diametralnie się zmienia. Jedna z czterech postać przyzywa, najgłośniej jak to tylko możemy sobie wyobrazić, pierwszego jeźdźca.  Gromkie chodź,  budzi Jana z błogiej wizji Nieba. Dla Jana, taka zmiana scenerii zapewne była ogromnym zaskoczeniem. Z Nieba, Pan w wizji przenosi go na ziemię, do jakiegoś przyszłego czasu, na ziemię która jest poza niebiańskim porządkiem i harmonią. Ziemię, zbuntowaną wobec Boga, którą jeszcze rządzi władca tego świata.

Przed nami czternaście rozdziałów, zarys historii świata, cyklicznie powtarzających się wydarzeń, od czasów Jana po dzień Wesela Baranka z kulminacją w ostatnich dniach tzw. czasów ostatecznych. Fritz Grünzweig pisze: „To co teraz ogląda w widzeniu Jan, to nie są spuszczone z łańcucha furie, moce, które wyrwały się spod władzy Boga i rzucają się na świat. Są to siły powołane przez Boga wykonujące Jego sąd.” Coś ruszyło „z kopyta”, bieg wydarzeń nabiera tempa. Historia świata z impetem rozpędzonych koni ruszyła w przerażającym wprawdzie, ale ostatecznie w dobrym, koniecznym kierunku.

Potężny anioł występuje w księdze Objawienia trzy razy: (5:2, 10:1 i 18:21). Ten potężny anioł niczym herold królewski przyzywa pierwszego jeźdźca. Przyjdź!

Czterej jeźdźcy o których tutaj czytamy, przypominają jeźdźców i konie z księgi proroka Zachariasza. „Miałem widzenie nocne: Oto pewien mąż siedział na rudym koniu, a stał on wśród mirtów w dolinie; za nim zaś były konie rude, ciemnogniade i białe. I zapytałem: Panie mój, co one oznaczają? Odpowiedział mi anioł, który rozmawiał ze mną: Ja ci pokażę, co one oznaczają. Wtedy odezwał się mąż, który stał wśród mirtów, i rzekł: To są ci, których Pan posłał, aby obeszli ziemię. I przemówiwszy zdali sprawę aniołowi Pana, który stał wśród mirtów, tymi słowy: Obeszliśmy ziemię, a oto cała ziemia żyje bezpiecznie i w pokoju. Zach. 1:8-11; „I znowu podniosłem oczy, i spojrzałem: a oto były cztery wozy, które wyjeżdżały spomiędzy dwóch gór, a te góry były ze spiżu. W pierwszym wozie były konie kasztanowe, a w drugim wozie były konie kare. W trzecim wozie były konie białe, a w czwartym wozie były konie srokate, silne. Wtedy odezwałem się i rzekłem do anioła, który rozmawiał ze mną: Co to oznacza, mój panie? Odpowiedział anioł i rzekł do mnie: Stawiwszy się przed Panem całej ziemi, wyruszają w cztery strony nieba. Konie kasztanowe wyruszają do krainy wschodniej, konie kare wyruszają do krainy północnej, białe wyruszają na zachód, srokate zaś wyruszają do krainy południowej. Silne konie rwały się do biegu, chcąc obejść ziemię. Więc rzekł: Jazda! Objedźcie ziemię! I obiegły ziemię. Zach. 6:1-7

Wg proroka Zachariasza silne, rwące do biegu konie, są posłańcami Boga, zdolnymi w szybkim czasie obiec ziemię i dokonać jej inspekcji. W dawnej kulturze koń, to przede wszystkim symbol zwycięstwa, radości, siły i nieokiełznanej wolności. Symbolizuje młodość, męstwo. Koń jako popularne zwierzę od zawszę miał silny związek z człowiekiem. Jako partner, towarzysz, szczególnie w podróży nie zmienia się przez wieki. Symbolizuje również odwagę, nadzwyczajną moc i siłę. Stąd również jednostka mocy „koń mechaniczny” Moc 1 KM odpowiadała w przybliżeniu mocy zaprzęgu z jednym koniem. Koń odzwierciedla piękno, instynkty, popędy, namiętność, żądze, zmysłowość, świadomość siły własnego ciała. Konie budziły postrach i popłoch na wojnach, wiele armii wygrało bitwy, dokonało podbojów dzięki zbrojnej jeździe na koniach. Budzą zaufanie, ale też są kojarzone z podstępem, pięknym symbolem jest tu „koń trojański”. Pierwsze trzy piękne konie, wzbudzają zaufanie, imitują dobro, a w rzeczywistości niosą spustoszenie i zagładę. W dalszej części Objawienia, białego konia dosiada też Chrystus, a także wojska niebiańskie. (19: 11 i14)

"Czy twoja popędliwość, Panie, zwraca się przeciw rzekom, czy gniewasz się na strumienie, czy oburzyłeś się na morze, że siadasz na swoje rumaki, na swoje wozy zwycięskie? Wydobyłeś swój łuk, na swoją cięciwę położyłeś strzałę. Sela. Strumieniami rozdzieliłeś ziemię.  Na twój widok drżą góry, obłoki spuszczają ulewne deszcze; otchłań morska wydaje swój głos, wysoko podnosi swe ramiona. Słońce i księżyc wstrzymały swoją jasność w świetle twych szybkich strzał, w blasku twojej lśniącej włóczni. W zawziętości kroczysz po ziemi, w gniewie depczesz narody." Hab. 3:8-12