Rozdział 6:3,4

3,4. A gdy zdjął drugą pieczęć, usłyszałem, jak druga postać mówiła: Chodź! I wyszedł drugi koń, barwy ognistej, a temu, który siedział na nim, dano moc zakłócić pokój na ziemi, tak by mieszkańcy jej zabijali się nawzajem; i dano mu wielki miecz. BW

A gdy otworzył pieczęć drugą, usłyszałem drugie Zwierzę mówiące: Przyjdź! I wyszedł inny koń barwy ognia, a siedzącemu na nim dano odebrać ziemi pokój, by się wzajemnie ludzie zabijali - i dano mu wielki miecz. BT

A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem, jak drugie stworzenie mówiło: Przyjdź! I wyszedł kolejny koń, jaskrawo czerwony, a temu, który na nim siedział, pozwolono odebrać ziemi pokój, tak aby ludzie wzajemnie się zabijali; i dano mu wielki miecz. NP

Żądza władzy, agresja, brak pokoju na ziemi, okrutne mordy, wielki głód i epidemie, tak jak pisałem wcześniej, podobne scenariusze; miały już miejsce wcześniej w historii, ale były o mniejszym natężeniu. Historia ma to do siebie, że lubi się powtarzać. Jednak to co było do tej pory, to był tylko pewien przedsmak, "początek boleści" tego co ma nastąpić potem. Cezar, Neron; Hannibal, Czyngis-Chan, Napoleon, Hitler, Stalin, Mao Zedong, Kim Il-song, to tylko jeźdźcy na kucykach, w porównaniu z tymi jeźdźcami z Objawienia. Ten fragment o jeźdźcach musimy wziąć pod uwagę całościowo. Tekst o pieczęciach, w tym o jeźdźcach, mówi o biedach i nieszczęściach, o zbliżających się sądach i wylaniu gniewu Bożego. Dzisiaj czytamy o tym, że w ślad za białym koniem podąża koń ognisto - czerwony. Niesie on ze sobą konflikt i mordy.

„Potem usłyszycie o wojnach i wieści wojenne. Baczcie, abyście się nie trwożyli, bo musi się to stać, ale to jeszcze nie koniec. Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód, i mór, a miejscami trzęsienia ziemi.” Mat. 24:6-7

„Słuchaj! Trzask bicza. Słuchaj! Stukot kół, tętent koni i podskakujące rydwany. Rumaki stają dęba, iskrzą się miecze, lśnią dzidy, jest wielu zabitych, dużo trupów, bezkresna ilość zwłok, potykają się o trupy. Z powodu wielkiej rozpusty nierządnicy, powabnej, uroczej, czarownej, oszałamiającej narody swoim nagim ciałem, a ludy swoimi czarami,” Nah. 3:2-4

Przychodzi mi na myśl dobrze nam znany fragment z 1 Tes. 5:2-3 „Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie umkną.” To jest bardzo interesujący werset. Zadajemy sobie pytanie, jak to możliwe, aby jakaś zagłada na ludzkość przyszła właśnie w chwili, gdy ludzie mówią i dążą do pokoju. Problem tkwi w tym, że to mówienie o pokoju, to są tylko działania pozorne. Pokój polityczny jest tylko dłuższą lub krótszą przerwą w działaniach wojennych. Prawdziwy pokój będzie za panowania Księcia Pokoju, Jezusa Chrystusa w Jego Królestwie. Dzisiejsi przywódcy polityczni są bardzo przewrotni. Rano zjedzą ze sobą śniadanie, a już po południu mogą prowadzić działania wojenne przeciwko sobie nawzajem. To także dotyczy ludzi. W ludziach, szczególnie w ludziach młodych drzemie żądza przelewu krwi, zabijania i niszczenia. Dzieci i młodzież od dziesiątków lat wychowywana jest na przemocy. Widzi ją w kinach, telewizji w grach komputerowych. Wystarczy iskra, wystarczy, że zostanie złamana druga pieczęć i ludzie będą się bez opamiętania wzajemnie mordować.

„Potem wyruszy Pan i będzie walczył z tymi narodami, jak zwykł walczyć w dniu bitwy.” Zach. 14:3 Zarówno pierwszy jak i drugi jeździec nie działa samowolnie. Czytamy „a temu, który siedział na nim, dano moc, (pozwolono) i dano wielki miecz”. Ten złakniony mordu tyran i podżegacz wojenny obrabuje ludzi z pokoju i bezpieczeństwa i sprawi, że ludzie nawet nie wiedząc dlaczego, będąc w jakimś amoku, jakby w obłędzie zaangażują się we wzajemne zabijanie i niszczenie, jednak kontrola nad sprawami ludzi nieprzerwanie pozostaje w rekach Boga i Baranka.

W dzisiejszym fragmencie jest wymieniony bardzo ciekawy rodzaj miecza, użyte tu słowo μαχαιρα (machaira) oznacza krótki miecz, sztylet, który służył do skrytobójstwa i zabijania w w bliskim kontakcie. Zdarzało się, że dwaj wojownicy wzajemnie się zasztyletowali. Jeźdźcowi dana była moc zostało dane εδοθη (edothē) aby ludzie αλληλους σφαξωσιν (allēlous sfaksōsin) jedni drugich zabijali, brutalnie mordowali, głównie skrytobójczo za pomocą sztyletów. Ten duch mordu, niczym epidemia udzieli się mieszkańcom ziemi.

William Barclay pisze: „Według literatury żydowskiej podstawową cechą czasów ostatecznych jest całkowita dezintegracja rodzaju ludzkiego. Brat będzie walczył z bratem, sąsiad powstanie przeciwko sąsiadowi, miasto wypowie wojnę miastu, a królestwo królestwu (Iz 19,2). Ręka każdego człowieka podniesie się przeciwko ręce drugiego człowieka (Zach 14,13). Od świtu do zmroku ludzie będą zabijać się nawzajem (Enoch 100,12). Przyjaciel powstanie przeciwko przyjacielowi; przyjaciele nagle napadną na siebie (4 Ezd 5,9; 6,24). Niektórzy z nich padną w bitwie, drudzy umrą z bólu, a inni zginą z rąk swoich przyjaciół (2 Baruch 70,2-8). Wielu zapali się gniewem, by krzywdzić innych, podburzą wszystkich ludzi do przelewania krwi, a w końcu zginą wszyscy razem (2 Baruch 48,37).

Wizja czasów ostatecznych jest wizją zerwania wszelkich kontaktów międzyludzkich i szalejącej na całym świecie nienawiści. Tego rodzaju przeznaczenie jest udziałem narodu, w którym istnieje podział między ludźmi, podział na klasy społeczne, a niezdrowe ambicje i zakorzeniony egoizm stale wyzwalają nie dającą się opanować nienawiść; świat, w którym stale jeden naród występuje przeciwko innemu narodowi, zbliża się nieuchronnie do swego końca."

„Któż nas odłączy od miłości Chrystusowej? Czy utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz?” Rzym. 8:35