6b - 8. a w pośrodku, wokoło tronu cztery postacie pełne oczu z przodu i z tyłu. Postać pierwsza podobna była do lwa, postać druga podobna była do cielca, postać trzecia miała twarz jakby człowieczą, a postać czwarta podobna była do orła w locie. A każda z tych czterech postaci miała po sześć skrzydeł, a wokoło i wewnątrz były pełne oczu; i nie odpoczywając ani w dzień, ani w nocy śpiewały: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który ma przyjść. BW
a w środku tronu i dokoła tronu cztery Zwierzęta pełne oczu z przodu i z tyłu: Zwierzę pierwsze podobne do lwa, Zwierzę drugie podobne do wołu, Zwierzę trzecie mające twarz jak gdyby ludzką i Zwierzę czwarte podobne do orła w locie. Cztery Zwierzęta - a każde z nich ma po sześć skrzydeł - dokoła i wewnątrz są pełne oczu, i spoczynku nie mają, mówiąc dniem i nocą: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący, Który był i Który jest, i Który przychodzi. BT
a w środku tronu i wokół tronu — cztery żywe stworzenia pełne oczu z przodu i z tyłu. Pierwsze stworzenie przypominało lwa, drugie stworzenie przypominało wołu, trzecie stworzenie miało jakby ludzką twarz, a czwarte stworzenie przypominało orła w locie. Każde z czterech stworzeń miało po sześć skrzydeł, a wokół i wewnątrz pełne było oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzało: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który nadchodzi. NP
By odpowiedzieć na pytanie, kim są owe „istoty żywe” musimy sięgnąć do proroctwa Ezechiela. Zachęcam do przeczytania pierwszego i dziesiątego rozdziału. „Zauważcie następujące, uderzające podobieństwa, – pisze William Hendriksen w książce „Więcej niż zwycięzcy”. - W obu przypadkach owe istoty są nazywane „żywymi istotami” (por. Ez. 1:5 z Obj. 4:6). W obu przypadkach liczba symboliczna jest ta sama, mianowicie cztery (por. Ez. 1:5 z Obj. 4:6). W obu przypadkach wygląd ich twarzy jest przyrównywany do ludzkiej, lwiej, wołu (lub byka), i orlej. (por. Ez. 1:10 z Obj. 4:7). W obu przypadkach są ściśle skojarzone z tronem (por. Ez. 1:26 z Obj. 4:6). W obu przypadkach ogień porusza się tam i z powrotem pomiędzy „istotami żywymi” (por. Ez. 1:13 z Obj. 4:5). „A z ognia strzelały błyskawice”. W obu przypadkach o „istotach żywych” jest powiedziane, że są pełne oczu z przodu i z tyłu (por. Ez. 1:18, 10:12 z Obj. 4:8). W obu przypadkach tron, z którym związane są „istoty żywe”, otacza tęcza (por. Ez. 1:28, z Obj. 4:3). (…) Ezechiel 10:20 powiada nam, że te „istoty żywe” są cherubami. „Były to te same żywe istoty, które widziałem u stóp Boga izraelskiego nad rzeką Kebar, i poznałem, że były to cheruby.” Są aniołami bardzo wysokiej rangi, jednymi z najważniejszych.”
William Barclay w komentarzu do księgi Objawienia pisze, że „Cztery postacie często pojawiają się na niebiańskiej scenie: zechciejmy więc zebrać wszystko to, co Objawienie mówi na ich temat. Zawsze są one w pobliżu tronu i Baranka (4,6; 5,6; 14,4). Mają one sześć skrzydeł i są pełne oczu (4,6.8). Stale wielbią i oddają cześć Bogu (4,8; 5,9; 5,1; 7,11; 19,4). Mają one pewne zadanie do wypełnienia. To z ich nakazu pojawiają się straszne manifestacje gniewu Bożego (6,1.7). Jedna z nich wręczyła aniołom siedem czasz gniewu Bożego (15,7).”
„U Ezechiela cztery żywe istoty są identyfikowane z cheruwim (w języku hebrajskim końcówka -im oznaczą liczbą mnogą, a więc cheruwim to cheruby, a serafim to serafowie. Identyfikacja ta została przeprowadzona w Ez 10,20.22). Cherubini byli częścią dekoracji świątyni Salomona, ich podobizny upiększały miejsce najświętsze i wszystkie ściany (1 Krl 6,23-30; 2 Krn 3,7). Podobizny cherubów zostały wyhaftowane również na zasłonie miejsca najświętszego (2 Mjż 26,31). Dwa cheruby z czystego złota znajdowały się na Skrzyni Świadectwa, której wieko nazywano miejscem przebłagania; twarzami zwracały się one ku sobie, a skrzydłami osłaniały miejsce przebłagania (2 Mjż 25,18-21). Najczęściej Bóg jest przedstawiany w pozycji siedzącej między cherubami i tak również określano Go w modlitwach (2 Krl 19,15; Ps 80,1; 99,1; Iz 37,16). Bóg lata na cherubach i skrzydłach wiatru (Ps 18,10). To cherubini strzegli wejścia do ogrodu Eden, gdy Adam i Ewa zostali stamtąd wypędzeni (1 Mjż 3,24). W księgach późniejszych, takich jak księga Enocha, napisanych w okresie między Starym i Nowym Testamentem, cherubini są stróżami tronu Bożego (Enoch 71,7). Z wszystkiego tego wyraźnie wynika jedna rzecz – cherubini są istotami anielskimi, które są bliskie Bogu i są stróżami Jego tronu.”
„Synowie izraelscy będą stawać obozem, każdy przy swoim sztandarze, przy znakach swoich rodów. Stawać będą osobno wokoło Namiotu Zgromadzenia.” 4 Moj. 2:2 Niektóre komentarze podają, że cztery kluczowe plemienia Izraela, rozmieszczone najbliżej Przybytku, miały te postaci z Objawienia na swoich sztandarach: Juda (obóz wschodni) lew, Efraim (obóz zachodni) cielec, Ruben (obóz południowy) twarz ludzka, Dan (obóz północny) orzeł. Próbowałem gdzieś znaleźć jakąś bardziej udokumentowaną informację na ten temat, ale nie znalazłem.
Co mogą przedstawiać te cztery postacie? Mogą to być cechy, atrybuty Boga, ale też interesującym komentarzem jest ten który mówi, że w tych "żywych istotach" ζωα (zōa), jest pokazane uwielbienie Boga w Jego stworzeniu; w dzikich zwierzętach, w bydle, ludziach i w ptakach.
Lew jest silny, góruje nad zwierzętami, reprezentuje majestat i godność królewską. Wół, lub cielec, góruje nad bydłem, symbolizuje pracowitość, posługę i siłę, potęgę, moc. Człowiek góruje nad całym stworzeniem, jest inteligentny, i potrafi kochać, przedstawia mądrość i miłość. Orzeł góruje nad ptakami, jest szybki, ma bardzo dobry wzrok, jest też bardzo dobrym wychowawcą dla swojego potomstwa. Reprezentuje Boga aktywnego i wszystkowidzącego.
Dalej czytamy, że „każda z tych czterech postaci miała po sześć skrzydeł, a wokoło i wewnątrz były pełne oczu.” Ten fakt mamy tutaj powtórzony dwukrotnie, to znaczy, że to jest bardzo ważna informacja. We wcześniejszym wpisie czytaliśmy o kryształowej, przeźroczystej tafli poprze którą rozpościera się widok na cały wszechświat. Dniem i nocą duchowy świat, zarówno ten dobry jak i zły obserwuje nas. Musimy być tego świadomi.
„Pan jest w swym świętym przybytku, Pan, którego tron w niebie; oczy jego widzą, Powieki jego badają ludzi.” Ps. 11:4; „Lecz ziemia, do której się przeprawiacie, aby ją posiąść, to ziemia gór i dolin, zraszana z nieba wodą deszczu.Jest to ziemia, o którą Pan, Bóg twój, się troszczy. Stale spoczywają na niej oczy Pana, Boga twego, od początku roku do końca roku.” 5 Moj. 11:11-12 ; „I nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę.” Hebr. 4:12-13
Te cztery postacie śpiewały; święty, święty, święty. Słowo święty oznacza oddzielony, inny od pozostałych. Bóg jest po trzykroć inny, oddzielony, suwerenny, w niczym niezależny od swoich stworzeń. Bóg jest Wszechmogący, jest Panem wojsk niebieskich. Jest Wieczny.
Co ważne, w Starym Testamencie odpowiednikiem greckiego słowa (pantokratōr) jest słowo, צָבָא (tsaba' tsaw-baw') co oznacza Wszechmocny Pan Zastępów lub Dowódca Wielkiej Armii. Wszechmogący to znaczy mający do dyspozycji niezliczoną, zdyscyplinowaną niebiańską armię, najpotężniejszą, jakiej nawet nie możemy sobie wyobrazić. Słowo (tsaba') występuje około 200 razy w Starym Testamencie i jest ważnym imieniem Boga.
„ Jam jest alfa i omega [początek i koniec], mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący. Obj. 1:8
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz