11,12. Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota z Boga i stanęli na nogi swoje, i strach wielki padł na tych, którzy na nich patrzyli. I usłyszeli głos donośny z nieba, mówiący do nich:Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, nieprzyjaciele zaś ich patrzyli na nich. BW
A po trzech i pół dniach duch życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali.. Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący: Wstąpcie tutaj! I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli. BT
Lecz po trzech i pół dniach wszedł w nich duch życia od Boga i stanęli na swoje nogi, a na tych, którzy to oglądali padł wielki strach. I usłyszeli donośny głos z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie zobaczyli ich. NP
Wstąpcie tutaj !
Dwóch Pomazańców Bożych odarto z życia i z godności. Trwa zabawa. Nagle ktoś krzyczy, ten z prawej ruszył palcem ! Ktoś inny woła, ten z lewej otworzył oczy. Pomazańcy Boży ożyli i stanęli na swoje nogi. Wydawało się, że są pokonani, a jednak nie pokonani. Tu i ówdzie ludzie się jeszcze radośnie bawią, ale odgłosy głośnej zabawy powoli cichną. Wydaje się, że po chwili wszystko ucichło. A wszechświat rozdziera przeszywający tę ciszę głos z nieba; - Wstąpcie tutaj!
„Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota.” Alleluja, Chwała Bogu. Ponownie po trudnym fragmencie, pełnym smutku, nostalgii i jakieś bezradności, mamy werset pełen nadziei.
„Drogocenna jest w oczach Pana Śmierć wiernych jego.” Ps. 116:15; „Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania,” Rzym. 6:5; „Jeśli świat was nienawidzi, wiedzcie, że mnie wpierw niż was znienawidził.” Jan. 15:18;
Tak jak pisałem wcześniej, w rozdziałach 10 i 11 widzę proroczą rolę kościoła Pana Jezusa w czasach ostatecznych. Przypomnę to co zobaczyłem w rozdziale poprzednim: To już długo nie potrwa, pomimo gorzkości, musisz prorokować…
Teraz mamy kontynuację; zrób rzetelną inwentaryzację świątyni, oddziel święte od nie świętego, prorokuj, głoś świadectwo, wzywaj do pokuty, nie idź na kompromis, nie będzie lekko, to będzie walka, zostaniesz nawet na krótki czas pokonany, będzie się wydawało, że przegrałeś, że nie żyjesz ale ostateczne słowo i zwycięstwo należy do Pana. Ta przykra porażka będzie chwilowa. Po niedługim czasie staniesz na nogi, i usłyszysz słowa; - Wstąp tutaj. Kościele, czy słyszysz, to jest słowo do ciebie.
"Albowiem jako Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce." Mat. 12:40 BG
W śmierci Jezusa i w śmierci Jego uczni, jest pewne podobieństwo. Podobnie jest i ze zmartwychwstaniem. Tak jak Pan był umarły trzy dni i trzy noce, tak i ci dwaj Świadkowie leżeli na ulicach przez trzy i pół dnia. Jest jeszcze jedno ważne podobieństwo. Jezus został zabrany w obłoku, tak też odziany w obłok przyjdzie po raz drugi. Obłok towarzyszył Przemienieniu Pana na górze. Obłok jest wyrazem chwały i obecności Bożej. Dzisiaj czytamy, że dwaj Pomazańcy Boży na oczach całego świata zostali zabrani do nieba również w obłoku. Na bawiących się jeszcze godzinę temu ludzi padł φοβος (fobos) strach, paniczny strach, bojaźń. Sytuacja dynamicznie się zmienia. Przerażenie zastąpiło błogą i beztroską radość.
Nie chcę wyciągać pochopnych i daleko idących wniosków, ale w tym miejscu możemy zobaczyć tzw. Pochwycenie kościoła.(ang. Rapture) A więc, to spodziewane pochwycenie może mieć miejsce w trakcie Wielkiego Ucisku, tuż przed trzecim Biada i przed wylaniem czasz gniewu Bożego.
„Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.” 1 Tes. 4:17
„Oto tajemnicę wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni . W jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni. Albowiem to, co skażone, musi przyoblec się w to, co nieskażone, a to, co śmiertelne, musi przyoblec się w nieśmiertelność. „ 1 Kor. 15:51-53
Gdy wstępuje duch Pana wszystko się zmienia, wraca życie i wszystko staje na nogi. Widzimy to w pięknej przypowieści, w proroctwie o suchych kościach u proroka Ezechiela.
„I prorokowałem, jak mi nakazano. Wtem wstąpiło w nich ożywcze tchnienie i ożyli, i stanęli na nogach - rzesza bardzo wielka. ( ... ). Prorokuj więc i powiedz im: Tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja otworzę wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów, ludu mój, i wprowadzę was do ziemi izraelskiej. I poznacie, że Ja jestem Pan, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów, ludu mój. I tchnę w was moje ożywcze tchnienie, i ożyjecie; i osadzę was w waszej ziemi, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam - mówi Pan.” Ezech. 37:10,12-14
Wstąpcie tutaj ! Moim życzeniem jest, abyśmy usłyszeli te słowa, cudowne słowa, jaka w nich wielka nadzieja.
„Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie.” Obj. 3:21; „Błogosławić będę Pana, że dał mi radę. Nawet w nocy poucza mnie serce moje. Mam zawsze Pana przed sobą. Gdy On jest po prawicy mojej, nie zachwieję się. Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, Nawet ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie, Bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, Nie dopuścisz, by twój pobożny oglądał grób. . Dasz mi poznać drogę życia, Obfitość radości w obliczu twoim, Rozkosz po prawicy twojej na wieki.” Ps. 16:7-11
„Zawsze śmierć Jezusa na ciele swoim noszący, aby i życie Jezusa na ciele naszym się ujawniło. Zawsze bowiem my, którzy żyjemy, dla Jezusa na śmierć wydawani bywamy, aby i życie Jezusa na śmiertelnym ciele naszym się ujawniło. (…) Dlatego nie upadamy na duchu: bo choć zewnętrzny nasz człowiek niszczeje, to jednak ten nasz wewnętrzny odnawia się z każdym dniem. Albowiem nieznaczny chwilowy ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały, Nam, którzy nie patrzymy na to, co widzialne, ale na to, co niewidzialne; albowiem to, co widzialne, jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.” 2 Kor. 4:10-11; 16-18
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz