Rozdział 2:17

17. Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzcy dam nieco z manny ukrytej i kamyk dam mu biały, a na kamyku tym wypisane nowe imię, którego nikt nie zna, jak tylko ten, który je otrzymuje. BW

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje. BT

Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zborom. Temu, kto zwycięży, dam nieco z ukrytej manny i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane nowe imię, nieznane nikomu, poza tym, który je otrzymuje. NP

Mannę z nieba ofiarował Bóg zgłodniałym wędrowcom na pustyni, czytamy o tym w księdze Wyjścia; „A gdy warstwa rosy się podniosła, oto na powierzchni pustyni było coś drobnego, ziarnistego, drobnego niby szron na ziemi. Gdy to ujrzeli synowie izraelscy, mówili jeden do drugiego: Co to jest? - bo nie wiedzieli, co to było. A Mojżesz rzekł do nich: To jest chleb, który Pan dał wam do jedzenia.” 2 Moj. 16:14-15; Następne, „ Dom Izraela nazwał ten pokarm manną, a była ona jak ziarno kolendra, biała, a miała smak placka z miodem. I rzekł Mojżesz: Oto, co rozkazał Pan: Przechowajcie z tego jeden pełny omer dla przyszłych pokoleń waszych, aby widzieli chleb, którym was karmiłem na pustyni, gdym was wyprowadził z ziemi egipskiej, I rzekł Mojżesz do Aarona: Weź jeden dzban i włóż do niego pełny omer manny, i postaw go przed Panem, aby ją przechować dla przyszłych pokoleń waszych.” 2Moj. 16:31-33

”Przypominamy sobie ryby, któreśmy jadali w Egipcie za darmo, i ogórki, dynie i pory, i cebulę, i czosnek; A teraz opadliśmy z sił, bo nie mamy nic, a musimy patrzeć tylko na tę mannę. Manna zaś była jak ziarno kolendra, a wygląd jej był jak żywica bdelium. 4 Moj. 11:5-7

W Ewangelii Jana mamy połączenie wątku niebiańskiej manny z osobą Jezusa Chrystusa. „Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Chleb z nieba dał im, aby jedli. Wtedy rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot.” Jan. 6:31-33

„Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i poumierali; Tu natomiast jest chleb, który zstępuje z nieba, aby nie umarł ten, kto go spożywa. Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki; a chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata.” Jan. 6:49-51

W księdze Psalmów mamy interesujący wątek. „Rozkazał więc obłokom w górze I otworzył bramy niebios. Spuścił im, jak deszcz, mannę na pokarm I dał im zboże z niebios. Wszyscy jedli chleb anielski; Zesłał im żywności do syta.” Ps. 78:23-25

"Zwycięzcy dam nieco z manny ukrytej” W Pergamie  wszędzie na biesiadach towarzyskich jedzono mięso przeznaczone pogańskim bóstwom, część składano na ofiarę, a część jedzono. Być może w sklepach można było kupić tylko takie mięso, czy takie „skażone” jedzenie, związane z bałwochwalstwem. Jedni chrześcijanie kątem oka patrzyli na to mięsiwo, jedli je i jakoś się z tego rozgrzeszali, a inni cierpieli głód i ubóstwo, ale pozostali wierni i zwyciężyli. To do nich Pan Jezus mówi, „dam wam nieco z manny ukrytej”. Czasami myślę sobie, że być może Bóg pozostawił tą pustynną mannę do spróbowania, odrobinę dla każdego zwycięscy. To by była miła niespodzianka.  Bóg zatroszczył się też o pożywienie dla Eliasza. Błogosławieni głodni, albowiem oni będą nasyceni. "Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka." Obj. 19:9  Bóg przygotował dla zwycięzców wspaniałą niebiańską ucztę. „Nieco” Boże jest bardziej treściwe od tego co oferuje świat, cokolwiek by to nie było. Boże Słowo mówi, że

„ A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej, O tym, co w górze, myślcie, nie o tym, co na ziemi.”; Kol. 3:1, 2

„I kamyk dam mu biały.” Biel oznacza czystość, sprawiedliwość, chwałę, łaskę i świętość. Biel jest kolorem nieba. Tam jest pełno bieli. W księdze Objawienia czytamy o białych szatach, i o wielkim białym Tronie. Wojska niebiańskie dosiadają białych koni. Głowa i włosy postaci podobnej do Syna Człowieczego były lśniące jak śnieżnobiała wełna.

„I dano jej przyoblec się w czysty, lśniący bisior, a bisior oznacza sprawiedliwe uczynki świętych. ... I szły za nim wojska niebieskie na białych koniach, przyobleczone w czysty, biały bisior.” Obj. 19:8,14

Natomiast co do białego kamyka, to czytamy, że była w czasach starożytnych ogromna różnorodność jego zastosowania. I tak biały kamyk mógł być głosem poparcia w głosowaniu, biletem wstępu na widowisko, kamykiem do gładzenia pergaminu., dyplomem dla zwycięscy w zawodach, pamiątką (amulet z wyrytym imieniem bóstwa) z pielgrzymki do Pergamonu. Białe kamyki stosowano w liczydłach, jako „tesser” (pojedynczy kamyk w mozaikach) lub jako werdykt uniewinniający przez sędziów.

Biały kamyk, zwany „tesser” z wygrawerowanymi literami SP wręczano najmężniejszym gladiatorom, to zwalniało ich od morderczych walk i było dozgonnym świadectwem ich bohaterstwa. Podczas walk o Samos opracowano dzień wolny od bitwy dla jednego z ośmiu garnizonów. W pojemniku było siedem czarnych kamyków, czy ziaren fasoli i jeden biały. Dowódcy garnizonów losowali kamyki, i gdy któryś z nich wyciągnął biały kamyk oznaczało „biały dzień” wolny od walki dla całego garnizonu.. Z kolei Trakowie i Scyci podobno mieli specjalne urny, do których po każdym pomyślnym dniu wrzucali biały kamyk, a po każdym niepomyślnym, czarny. Przy końcu życia liczono kamyki i oceniano czy życie zmarłego człowieka było szczęśliwe czy nie. Ja myślę, że najbardziej trafne znaczenie białego kamyka to dowód zwycięstwa i postanowienie sądu o uniewinnieniu. Zresztą wyraz ψηφον (psēfon) występuje jeszcze raz w Biblii; „Co też zrobiłem w Jerozolimie, gdzie (zarówno) wielu spośród świętych ja (w) więzieniach zamknąłem, gdy od arcykapłanów otrzymałem władzę, a przy skazywaniu ich na śmierć - rzuciłem kamyk przeciw.” Dzieje Ap. 26:10 [przekład interlinearny]

Ważną myśl podaje William Hendriksen; „Kamyk sam w sobie, symbolizuje trwałość, [stabilność], niezniszczalność. Biały kamyk zatem wskazuje na istotę uwolnioną od winy i obmytą z wszelkiego grzechu oraz trwającą w tym stanie na wieki wieków. Nowe imię wypisane na kamyku, wskazuje na osobę która otrzymuje kamyk. Wyraża prawdziwy, wewnętrzny [nowy] charakter tej osoby, jej odrębną, indywidualną osobowość. Każdy spośród błogosławionych, ma mieć szczególną, unikatową świadomość tej osobowości; wiedzę daną nikomu innemu, tylko samemu odbiorcy” Podobna niepowtarzalność imienia ma sam Jezus Chrystus. „Oczy zaś jego jak płomień ognia, a na głowie jego liczne diademy. Imię swoje miał wypisane, lecz nie znał go nikt, tylko on sam.” Obj. 19:12

Idea nowego imienia, nowej ziemi i nieba była już zapowiadana w Starym Testamencie przez proroka Izajasza. „Ze względu na Syjon nie będę milczał i ze względu na Jeruzalem nie spocznę, dopóki nie wzejdzie jak jasność jego sprawiedliwość i nie zapłonie jego zbawienie jak pochodnia. Wtedy ujrzą narody twoją sprawiedliwość i wszyscy królowie twoją chwałę, i nazwą cię nowym imieniem, które usta Pana ustalą. Będziesz wspaniałą koroną w ręku Pana i królewskim zawojem w dłoni twojego Boga.” Izaj. 62:1-3

„I pozostawicie swoje imię moim wybranym na przysłowiowe przekleństwo: Niech Wszechmogący Pan cię zabije! Lecz moim sługom będzie nadane inne imię. Tak, że kto w kraju będzie błogosławił, będzie błogosławił w imię Boga wiernego, a kto w raju będzie przysięgał, będzie przysięgał na Boga wiernego, gdyż dawne udręki poszły w zapomnienie i są zakryte przed moimi oczyma. Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu. A raczej będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co Ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość! I będę się radował z Jeruzalemu i weselił z mojego ludu, i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi.” Izaj. 65:15-19

Pan Bóg powiedział do Abrama; „Nie będziesz już odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, gdyż ustanowiłem cię ojcem mnóstwa narodów.” 1 Moj. 17:5  Zmienić komuś imię znaczyło zmienić jego osobowość, tożsamość lub nadać nowe zadanie do wykonania. Księga Objawienia jest pełna innych ważnych „nowości”. Mamy nowe niebo i nową ziemię, nową Jerozolimę, nową pieśń.

„I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe,” Obj. 21:5

"W starożytności sędziowie posługiwali się białymi i czarnymi kamieniami oznaczającymi niewinność albo winę. Biały kamień oznaczał niewinność. Kiedy Jezus daje nam biały kamień, znaczy to, że cała nasza grzeszna przeszłość, choćby nie wiadomo jak mroczna i bolesna, zostaje wymazana. Otrzymujemy przebaczenie.

Biały kamień był także wręczany gościom, kiedy opuszczali dom przyjaciela. Gospodarz rozłupywał kamień na dwie części, zatrzymując jedną a drugą oddając gościowi. Następnie gospodarz mówił: „Jeśli ktokolwiek z twoich bliskich będzie kiedyś przechodził tą drogą, niech przyniesie tę połowę kamienia. Ja zachowam moją połowę, a jeśli będą pasować, wówczas z radością ugoszczę go w moim domu”.

Biały kamień jest Bożym zapewnieniem: „Nie tylko jesteś uznany za niewinnego, ale jesteś także mile widziany w moim domu. Masz miejsce przy moim stole”. Taka jest obietnica naszego niebiańskiego Ojca. Możemy ulec naciskom, poddać się kompromisowi, niemal spaść z duchowej skały, ale w Słowie Bożym jest ratunek. W Słowie Bożym jest prawda, która nas wyzwoli.

„Klejnoty Słowa” Mark Finley

"Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe." Wytrwaj do końca, bądź z Bożą pomocą zwycięzcą. Bądź błogosławiony.