Rozdział 1:7

7. Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen. (BW)

Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. (BT) 
 
Oto nadchodzi wśród obłoków, i zobaczy Go każde oko, w tym ci, którzy Go przebili; i opłakiwać Go będą wszystkie plemiona ziemi. Tak! Amen. NP.

Pan Jezus powróci wśród obłoków. Zadajemy sobie pytanie; co to za obłoki, czy są one tymi obłokami które widzimy na niebie, czy jest to tylko jakiś symbol?  Wyraz grecki νεφελων (nefelon) oznacza chmurę, obłok. Pamiętamy, że Pan Jezus odszedł do Ojca zabrany przez obłok. A zaraz potem aniołowie powiedzieli „przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.”, a więc widzialnie i na obłoku. „I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok wziął go sprzed ich oczu. I gdy tak patrzyli uważnie, jak On się oddalał ku niebu, oto dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich.  I rzekli: Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba.” Dz.Ap. 1:9-11

Mamy tutaj bardzo wyraźnie powiedziane, ze „przyjdzie tak samo”.  Niektórzy wierzą, że najpierw będzie przyjście niewidzialne, a potem przyjście widzialne. To by znaczyło, że i wniebowstąpienie powinno przebiegać  w dwóch etapach, a wiemy, że tak nie było. Jest tutaj mowa o widzialnym, a nie potajemnym, niewidzialnym drugim powrocie Jezusa Chrystusa na ziemię. 

Obłok jest widzialnym znakiem obecności chwały Bożej. (Ez 1:28) „I stało się, gdy jeszcze Aaron przemawiał do całego zboru synów izraelskich, zwrócili się ku pustyni, a oto ukazała się chwała Pańska w obłoku.” 2 Moj. 16:10 Obłoki w Sofoniasza 1:15 i Psalm 97:2,3 obrazują także gniew Boży, sąd i surowość Bożą.

W Biblii mamy wiele na temat roli obłoków towarzyszących objawianiu się Boga. Noe zobaczył tęczę na obłoku, Bóg prowadził Hebrajczyków w kierunku ziemi obiecanej w słupie obłoku, a następnie objawił się Mojżeszowi w gęstym obłoku na górze Synaj. Obłok Pana był następnie widoczny w dzień nad Namiotem Zgromadzenia. Potem Biblia opisuje jak kapłani, podczas poświęcenia świątyni Salomona, nie mogli tam ustać z powodu t obłoku, gdyż chwała Pańska napełniła świątynię Pańską. Dawid w Psalmie pisze: „Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie psalmy imieniowi jego; gotujcie drogę temu, który jeździ na obłokach. Pan jest imię jego, radujcież się przed obliczem jego.” Ps. 68:5 (BG)

W Nowym Testamencie czytamy o tym jak obłok towarzyszył Panu Jezusowi na górze Przemienienia. (Mateusza 17:5; Marka 9:7) Mamy wiele fragmentów dotyczących roli obłoku podczas drugiego przyjścia Jezusa. „A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone. I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą,” Mat. 24:29-30; „Ludzie omdlewać będą z trwogi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjdą na świat, bo moce niebios poruszą się. I wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze.” Łuk. 21:26-28; „A Jezus rzekł: Jam jest; i ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego z obłokami niebieskimi.” Mar. 14:62; Również Pochwycenie będzie odbywało się na obłokach „Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.” 1 Tes. 4:17. Obłok będzie jeszcze obecny w naszych rozważaniach podczas dalszego studium księgi Objawienia (11:12; 14:14)

Bardzo podobny opis przychodzącego Syna Człowieczego widzimy również w księdze Daniela. „I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim.” Daniel 7:13

Następnie mamy słowa "którzy Go przebili", tutaj toczy się spór czy chodzi o Rzymian czy o Żydów. Jedni uważają, że to Rzymianie dosłownie przebili bok Zbawiciela, a inni uważają, że to zrobili Żydzi rękoma Rzymian. Słowo εξεκεντησαν (eksekentēsan) przebili; przebodli, występuje też w Jana 19:37. Bardzo pomocnym i ważnym dla nas dzisiaj jest fragment z 12 rozdziału księgi Zachariasza. „W owym dniu będę dążył do tego, aby zniszczyć wszystkie narody, które wyruszyły przeciwko Jeruzalemowi. Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym. W owym dniu będzie w Jeruzalemie wielkie narzekanie, jak narzekania o Hadad-Rimmon na równinie Megiddo.” Zach. 12:9-11 To jest bardzo ważny fragment, który mówi, że powracający Pan objawi się wszystkim ludziom, a także Żydom. Będzie wtedy wielkie biadolenie, wielki płacz z powodu cierpienia jakie ludzie zadali Jezusowi i z powodu niewiary w Niego.

Słowo κοψονται (kopsontai)  oznacza, będą uderzać się (w pierś); będą biadać uderzać się w pierś, z jego powodu. „I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą,  I pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi.” Mat. 24:30-31 Ten werset mówi, że  będzie to masowa rozpacz, lament ludzi nad swoim losem. Płacz wynikający nie z upamiętania ale raczej z bezsilności. Będzie to niewysłowiony żal nie tyle pojedynczych ludzi, czy narodów, ale plemion, małych wspólnot ludzkich usianych po ziemi. Biblia mówi, że Ewangelia ma dotrzeć do każdego plemienia i dotrze tam. Potem, na podstawie tego Słowa, ludzie będą osądzeni, a tych którzy z pogardą odrzucą to Słowo, czeka wielki żal, zawód, uderzanie w piersi  i biadanie.

„Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym;” Jan. 12:48

"I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie,  I przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać?" Obj. 6:15-17

Tak jest! Amen.