Do anioła zboru w Efezie...

Starożytny Efez  obecnie bardziej Selçuk  to dzisiaj niewielkie miasteczko liczące około 25 tys. mieszkańców. W czasach rzymskich mieszkało tutaj 200 tys. mieszkańców. Efez był dużym miastem portowym i znanym centrum handlowym w Azji Mniejszej. Położony w połowie drogi między Jerozolimą a Rzymem.  Efez stracił na znaczeniu po zamuleniu portu przez ujście rzeki. Wzniesiona tam świątynia Diany Efeskiej uważana była za jeden z siedmiu cudów świata.  Za Domicjana Efez stał się stolicą kultu cesarza w Azji. W Efezie kwitła równie z magią, czego dowodem były cenione w ówczesnym świecie starożytnym papirusy magiczne. Obecnie w Selçuk znajduje się wspaniałe Muzeum Efeskie, oraz ruiny bazyliki Jana Ewangelisty. Natomiast w samym historycznym Efezie jest udostępniony cały kompleks dawnego centrum.

W Efezie  powstał zbór w wyniku działalności misyjnej Pryscylli i Akwili (Dzieje Ap. 18:18n) oraz Apollosa (Dzieje Ap. 18:24) i Pawła (Dzieje Ap. 19 r.) głównie wśród diaspory żydowskiej. Była to żmudna praca która trwała trzy lata. „Przeto czuwajcie, pamiętając, ze przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego z was.” Dz.Ap. 20:31 Po Pawle dzieło misyjne w mieście i prawdopodobnie w okolicy kontynuował Tymoteusz, który będąc w Efezie otrzymał od Pawła dwa listy adresowane do siebie.  W Efezie był bardzo prężny ośrodek chrześcijański, na tyle zauważalny, że ok. roku 110 po Chr. Pliniusz wysłany przez cesarza Trajana dla zorientowania się, czy należy w Efezie prześladować chrześcijan pisał do niego: „Chrześcijanie są tak liczni, że świątynie pogańskie niemal zupełnie opustoszały”. 

Bardzo ważną i przydatną w tym studium rzeczą byłoby przeczytanie list do Efezjan  który został napisany w  62 roku n.e., podczas pobytu Pawła w więzieniu w Rzymie, a więc list ten dociera do zboru w Efezie nieco wcześniej, około 30 lat, niż Księga Objawienia, Być może w tym czasie to jest kościół  pierwszej miłości, albo już stygnący.   

Jeden z podróżników pan Mariusz Radosz pisze o Efezie„ Tu znajdował się jeden z 7 cudów świata - świątynia Artemidy (Diany Efeskiej), zapewniająca miastu dochody i sławę. Z Artemidą związany był kult bogini matki, który przeniósł się później na chrześcijaństwo. Początkowo świątynia była drewniana. Po zniszczeniu przez pożar, odbudowano ją z marmuru, łącząc kamienne bloki zaprawą z domieszką złota. Część funduszy na odbudowę wyłożył Aleksander Wielki. Jego tysiąc talentów wystarczyło jednak tylko na przygotowanie terenu i podstawę świątyni. Na kolumny zbierano od chętnych przez następne 200 lat. Dach wykonano ze złota. Cała budowa trwała 500 lat. Miasto było niezależne - wolne, pomimo rzymskiej jurysdykcji. Rada miejska podlegała tylko cesarzowi.

Dzisiaj Efez, to rozległe i najlepiej zachowane ruiny w całym basenie morza Śródziemnego, jednego z największych miast starożytności u ujścia rzeki Caystros.. Rozpoczynamy od ruin bazyliki św. Jana z VI wieku, zbudowanej przez Justyniana. Tutaj podobno pochowano Jana Ewangelistę. Uwagę zwraca dobrze zachowane baptysterium ze schodkami, po których schodziło się do środka, aby - tak jak nakazuje biblijny zwyczaj, przyjąć chrzest przez zanurzenie. Następnie podjeżdżamy kawałek do miejsca, gdzie stała świątynia Artemidy - Diany Efeskiej, bogini płodności. Zachowała się tylko jedna kolumna i szczątki detali architektonicznych, rozrzuconych po łące. Dzisiaj również są tam handlarze sprzedający figurki Artemidy.”

 

Turcja w Sandałach: Zapraszam do obejrzenia wspaniałej foto relacji z podroży do Turcji w tym do Efezu Izy i Jarka Miszczaków