Rozdział 17:14

14. Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów, a z nim ci, którzy są powołani i wybrani, oraz wierni. BW

Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów - a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni. BT

Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek ich zwycięży, gdyż jest Panem panów i Królem królów, a z Nim ci, którzy są powołani i wybrani, i wierni. NP

Ktoś napisał, że ten wiersz jest niczym powiew świeżego powietrza w stęchłym, zadymionym i dusznym pomieszczeniu. Rzeczywiście możemy odetchnąć. Wraca światło, wraca nadzieja, ponownie pojawia się niebiańska wizja i ukazane są wartości Nieba. Kilka dobrych dni plączemy się na pustkowiu wokół dziwnej Bestii i Wielkiej Nierządnicy. Ja jestem tym zmęczony. Coraz częściej wyrywa się z piersi okrzyk; - Już dość ! Co dalej ? Niech się pojawi jakieś inne widzenie. I jest ! Pojawił się Baranek i Jego wierni. Co za ulga ! Korzystając z przypisów sięgam do dziewiętnastego rozdziału. Znika szkarłat i purpura, a oto wszystko staje się białe. Jak ja lubię biały kolor.

„I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy. (...) I szły za nim wojska niebieskie na białych koniach, przyobleczone w czysty, biały bisior. A z ust jego wychodzi ostry miecz, którym miał pobić narody, i będzie nimi rządził laską żelazną. On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Boga, Wszechmogącego. A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: Król królów i Pan panów.” Obj. 19:11,14-16

„I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca. Są to ci, którzy się nie skalali z kobietami; są bowiem czyści. Podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka.” Obj. 14:1,4 Teraz podążają za Nim aby odnieść ostateczne zwycięstwo.

Zac Poonen dzieli się z nami taką ciekawą myślą: „Antychryst będzie prowadził wojnę przeciwko Barankowi. To nie będzie długa wojna. W zaledwie kilka chwil Pan zniszczy jego armie Słowem swoich ust. Jego oblubienica, składająca się z 144 tys., którzy są powołani, wybrani i wierni, będzie walczyć przy Jego boku w tej bitwie. Wielu jest powołanych, ale niewielu wybranych, a jeszcze mniej tych, którzy są wierni. A czy my jesteśmy wierni? Nasza wierność jest poddawana próbie nie tyle w wielkich rzeczach, co w tych małych. Błogosławieni są ci, którzy starają się być wierni w najmniejszych przykazaniach Jezusa.”

„Ale ty, człowiecze Boży, unikaj tego, a zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność. Staczaj dobry bój wiary, uchwyć się żywota wiecznego, do którego też zostałeś powołany i złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków. Nakazuję ci przed obliczem Boga, który wszystko ożywia, przed obliczem Chrystusa Jezusa, który przed Poncjuszem Piłatem złożył dobre wyznanie, Abyś zachował przykazanie bez skazy i bez nagany aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa, Które we właściwym czasie objawi błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów,” 1 Tym. 6:11-15

Bóg jest Królem królów i Panem Panów. Taką samą godność ma Jezus Chrystus. „Gdyż Pan, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, Bogiem wielkim, potężnym i strasznym, który nie ma względu na osobę ani nie przyjmuje darów, 5 Moj. 10:17

„Wtedy król Nebukadnesar padł na swoją twarz i oddał cześć Danielowi; i rozkazał złożyć mu ofiary z pokarmów i kadzidlane. Potem odezwał się król i rzekł do Daniela: Zaprawdę wasz Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów. On objawia tajemnice; gdyż ty mogłeś odsłonić tę tajemnicę.” Dan. 2:46-47

„I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją,” Obj. 1:5

Jesteśmy powołani, wybrani i godni zaufania by walczyć jako rycerze Chrystusa. Prawdziwe chrześcijaństwo to jest walka. My jesteśmy w konflikcie z siłami na powietrzu, ze zwierzchnościami przeciwnymi i zbuntowanymi wobec Boga. Musimy o tym pamiętać. Ostateczna walka i zwycięstwo dopiero jest przed nami. Opis zmagań, presja, atmosfera niczym z pierwszej linii frontu, towarzyszą nam przez cały czas studium. Nie zawsze ta walka jest zwycięska, czasami są to chwilowe lub pozorne porażki. Czytaliśmy o tym w trzech miejscach:

„ A gdy już złożą (dwaj świadkowie) swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich, Obj. 11:7

„I widziałem wychodzące z morza zwierzę, które miało dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jego dziesięć diademów, a na głowach jego bluźniercze imiona. (...) I dano mu paszczę mówiącą rzeczy wyniosłe i bluźniercze, dano mu też moc działania przez czterdzieści i dwa miesiące. I otworzyło paszczę swoją, by bluźnić przeciwko Bogu, bluźnić przeciwko imieniu jego i przybytkowi jego, przeciwko tym, którzy mieszkają w niebie. I dozwolono mu wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężać ich; dano mu też władzę nad wszystkimi plemionami i ludami, i językami, i narodami.” Obj. 13:1,5-7

„I dano mu tchnąć ducha w posąg zwierzęcia, aby posąg zwierzęcia przemówił i sprawił, że wszyscy, którzy nie oddali pokłonu posągowi zwierzęcia, zostaną zabici.” Obj. 13:15

Hughes w swoim komentarzu do Księgi Objawienia pisze „Prowadzeni przez demoniczne duchy, które pochodzą od smoka i zwierzęcia, i fałszywego proroka królowie w liczbie dziesięciu, którzy reprezentują przywództwo wrogich Bogu sił światowych, będą walczyć z Barankiem. Wojna ta doprowadzi do kulminacyjnego starcia opisanego w następnych rozdziałach, ale w międzyczasie wojna toczy się nie tylko przez uciskanie naśladowców Baranka, opresją i przemocą, ale także, co bardziej niszczące, przez rozsiewanie fałszywej i wrogiej propagandy - jak można się tego spodziewać, gdy przypomnimy sobie, że złe duchy, które ich opanowały wyszły z ust ich szatańskich panów (16:13n). Dlatego prowadzą wojnę z Barankiem starając się zniszczyć jego wiarygodność. Za pomocą wrogiej indoktrynacji atakują odwieczne synostwo Baranka, jego wcielenie i bezgrzeszne życie, jego odkupieńczą śmierć i zmartwychwstanie, jego wniebowstąpienie i uwielbienie oraz jego wyjątkowość jako Zbawiciela ludzkości.

Jednakże ten atak naprawdę w żaden sposób jej nie zmienia. Wojna z Barankiem nie stanowi zagrożenia jego rzeczywistości i jego przetrwania. to nie oni go zwyciężą, lecz to On przezwycięży ich, po prostu dlatego, że jest Panem panów i Królem królów: jego panowanie jest absolutne, a jego suwerenność jest niezwyciężona, natomiast ich los jest przesądzony. Ci zaś, którzy są z nim i “podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie“ (14:4), uczestniczą w błogosławieństwach jego zwycięstwa. Zostali powołani, przez tego, którego powołanie jest zawsze skuteczne, wybrani przez tego, którego wybranie wynika z jego niewyczerpanej łaski i wierni jemu dzięki mocy, której on dostarcza. Żadna siła we wszechświecie nie może odłączyć ich od Baranka."