9,10. I zapłaczą nad nim, i smucić się będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeństwo uprawiali i rozkoszy zażywali, gdy ujrzą dym jego pożaru. Z dala stać będą ze strachu przed jego męką, mówiąc: Biada, biada tobie, miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne, gdyż w jednej godzinie nastał twój sąd. BW
I będą płakać i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy nierządu z nią się dopuścili i żyli w przepychu, kiedy zobaczą dym jej pożaru. Stanąwszy z daleka ze strachu przed jej katuszami, powiedzą: " Biada, biada, wielka stolico, Babilonie, stolico potężna! Bo w jednej godzinie sąd na ciebie przyszedł! BT
I zapłaczą nad nim, i uderzą się w pierś królowie ziemi, którzy uprawiali z nim nierząd i rozkoszowali się przepychem, gdy ujrzą dym jego pożaru. Stojąc z dala, ze strachu przed jego męką, powiedzą: Biada, biada [ci], miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne, gdyż w jednej godzinie przyszedł twój sąd. NP
Spóźniona pokuta.
Mam pytanie do królów, do przywódców, gdzie byliście wcześniej, gdy lataliście za roznegliżowanym Babilonem, zażywaliście rozkoszy i czerpaliście różne korzyści z kontaktu z Wszetecznicą. Teraz królowie ziemi gdy widzą ten ogrom zniszczenia, stanęli z dala i biadolą. Wiersz dziesiąty mówi, że; „Z dala stać będą ze strachu przed jego męką,” To co widzą, ten pożar, tą pożogę napełnia ich strachem. W obawie, aby kara przypadkiem rykoszetem nie trafiła w nich, profilaktycznie stanęli z dala…, κοψονται (kopsontai) uderzą się (w piersi). Bić się w pierś znaczy bardzo czegoś żałować lub przyznawać się do popełnionej winy. Przypomina mi się żona Lota, patrząca na płonącą Sodomę i Gomorę. Ona została zamieniona w słup soli, a ci tutaj osłupieli ze strachu. Wiemy jednak, że i dla królów przyjdzie dzień i godzina sądu Bożego.
Ogromne wyniosłe miasto, arogancka pewność siebie, wszystko to było naj…, i wszystko było mega… do czasu. Przyszedł dzień, wybiła godzina sądu i cała ta ułuda prysła, „a nie wiesz, żeś pożałowania godzien nędzarz i biedak, ślepy i goły.” Ułuda bogactwa i żądza władzy, panowania nad innymi, jest symptomem ducha Babilonu, a wszelka pycha i wyniosłość prowadzi do zguby.
„I wszyscy królowie ( przywódcy) ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, I przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać? Obj. 6:15-17
To biadolenie, jest wyraźnie spóźnione. Refleksja nad sytuacją i nad swoją przyszłością przyszła zbyt późno. Księga Objawienia pokazuje, że czas drogocennej łaski Bożej się skończy, skończy się dzień zbawienia. Teraz jest czas, aby szukać Boga, upamiętać się i przyjść do Boga całym swoim sercem, to dotyczy zwykłych mieszkańców ziemi, ale także królów (przywódców). Księga Objawienia jest traktatem ewangelizacyjnym również dla królów, prezydentów i premierów.
Podobna myśl jest skierowana przeciwko innemu wyniosłemu miastu, przeciwko Tyrowi, w proroctwie Ezechiela 26:15-19 oraz w 27:33-36, czytamy; „Tak mówi Wszechmocny Pan o Tyrze: Zaiste, wyspy zadrżą od łoskotu twojego upadku, gdy pobici jęczeć będą, gdy miecz wpośród ciebie zabijać będzie. Wszyscy książęta krain nadmorskich zstąpią ze swoich tronów, zdejmą z siebie płaszcze i zwloką swoje haftowane szaty, przyobloką się w drżenie, usiądą na ziemi, bez ustanku drżeć i zdumiewać się będą nad tobą. Potem zanucą nad tobą pieśń żałobną i tak będą śpiewać o tobie: O, jakeś upadło, zniknęło z morza, miasto sławne, potężne na morzu, ty i twoi mieszkańcy, którzy wszystkie lądy napawali lękiem przed sobą. Teraz, w dniu twojego upadku, drżą wybrzeża i przerażone są wyspy na morzu z powodu twojego kresu. Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy uczynię cię miastem spustoszonym jak inne miasta, które nie są zamieszkane, gdy sprowadzę na ciebie nawałnicę i pokryją cię wielkie wody,”; "Gdy twoje towary wyładowano za morzami, karmiłeś do syta liczne ludy; obfitością swoich dostatków i swoich towarów wzbogacałeś królów ziemi. Teraz zostałeś zdruzgotany na morzach, zginąłeś w głębinach wód; twoje towary i cały twój lud pośród ciebie zatonął. Wszyscy mieszkańcy wysp zdumiewają się nad tobą; i wszyscy ich królowie drżą ze strachu, na ich twarzy zmieszanie. Kupcy spośród ludów gwiżdżą na ciebie, stałeś się odstraszającym przykładem, przepadłeś na wieki."
Biblia mówi, że przyjdzie czas, że bogactwo, złoto, srebro, pieniądze straci swoją wartość. To co jest wartościowe na ziemi będzie bez wartości w Niebie. To co jest wartościowe w Niebie jest najczęściej bez wartości na ziemi.
„Wtedy ześlę strach na ludzi, tak iż chodzić będą jak ślepi, gdyż zgrzeszyli przeciwko Panu. Ich krew będzie rozbryzgana niby proch, a ich wnętrzności rozrzucone niby błoto. Ani ich srebro, ani ich złoto nie będzie mogło ich wyratować w dniu gniewu Pana, bo ogień gniewu Pana pochłonie całą ziemię. Doprawdy, koniec straszną zagładę zgotuje wszystkim mieszkańcom ziemi.” Sof. 1:17-18
„Wszystkie ręce opadną i wszystkie kolana się ugną. Przyobleką się w wory i ogarnie ich drżenie, wstyd będzie na wszystkich twarzach, a na wszystkich ich głowach łysina. Swoje srebro wyrzucą na ulicę, a ich złoto pójdzie na śmiecie; ich srebro i złoto nie będzie mogło ich wybawić w dniu gniewu Pana. Swojego głodu nie będą mogli zaspokoić ani napełnić swojego brzucha, gdyż były im podnietą do grzechu. Z kosztownej swojej ozdoby uczynili pożywkę swej pychy i nią powodowani robili swoje obrzydliwe posągi, swoje ohydy. Dlatego przemienię je dla nich w śmiecie. I wydam je w ręce wrogów na łup i jako zdobycz dla bezbożnych w kraju, i ci je zbezczeszczą. Odwrócę od nich swoje oblicze, a wtedy rabusie zbezczeszczą mój skarb, wtargną do niego i zbezczeszczą go.” Ezech. 7:17-22
„Złoto wasze i srebro zaśniedziało, a śniedź ich świadczyć będzie przeciwko wam i strawi ciała wasze jak ogień. Nagromadziliście skarby w dniach, które się mają ku końcowi.” Jak. 5:3
"I kupcy ziemi płakać będą i smucić się nad nim, bo już nikt nie kupuje od nich towaru," Obj. 18:11
„Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie je mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje podkopują i kradną; Ale gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie podkopują i nie kradną. Albowiem gdzie jest skarb twój tam będzie i serce twoje.” Mat. 6:19-21
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz