Upadł, upadł Wielki Babilon

Osiemnasty rozdział Księgi Objawienia mówi o upadku Babilonu. Bóg z jakiegoś ważnego powodu chce, aby nasza uwaga była mocno skoncentrowana na Babilonie. Czym jest Babilon? Babilon to świat, światowy, bezbożny, zdemoralizowany system wartości. Obecnie największe "stężenie" Babilonu jest w  zachodnim, nominalnym, zepsutym chrześcijaństwie.  Babilon jest imitacją chrześcijaństwa, fałszywą „bramą do Boga”. Jest mieszaniną i zamieszaniem. To zeświecczone, zdemoralizowane, pogańskie i bezbożne, odstępcze i zwiedzione, wszeteczne, bogate i zuchwałe chrześcijaństwo.

"I zawołał donośnym głosem: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego." Objawienie 18:2

Powyższe proroctwo o upadku Babilonu jest proroctwem powtórzonym, cytowanymi z proroctw Starego Testamentu:

„I stanie się z Babilonem, perłą królestw, chlubą i dumą Chaldejczyków, to, co się stało z Sodomą i Gomorą, które zniszczył Bóg. Nigdy już nie będzie zamieszkany i nie będzie w nim ludzi po wszystkie pokolenia; żaden Arab nie rozbije tam namiotu ani pasterze nie zatrzymają się tam z trzodami. Lecz dzikie zwierzęta będą tam miały swoje leże, a ich domy będą pełne sów. Mieszkać tam będą strusie i wyprawiać swoje harce kosmacze. Hieny będą wyć w jego pałacach, a szakale we wspaniałych zamkach. Bliski już jest jego czas, a jego dni nie ulegną zwłoce.” Izaj. 13:19-22

„I oto tu nadchodzi oddział jeźdźców, zaprzęgi konne. I odezwał się głos: Upadł, upadł Babilon i wszystkie posągi jego bogów potrzaskane na ziemi.” Izaj. 21:9

„Słowo, które wypowiedział Pan przez proroka Jeremiasza o Babilonie, o kraju Chaldejczyków: Zwiastujcie między narodami i głoście, podnieście sztandar, głoście, nie ukrywajcie, mówcie: Babilon zdobyty, Bel zhańbiony, Marduk rozbity, zhańbione jego posągi, rozbite jego bałwany. Gdyż wyruszył przeciwko niemu naród z północy, i ten obróci jego ziemię w pustynię, tak że nie będzie w niej mieszkańca, zarówno człowiek jak i bydło ucieknie w popłochu. (…) Miecz niech się zwróci przeciwko Chaldejczykom - mówi Pan - i przeciwko mieszkańcom Babilonu, przeciwko jego książętom, i przeciwko jego mędrcom. Miecz przeciwko wróżbitom, aby zgłupieli, miecz przeciwko jego rycerzom, aby upadli na duchu. Miecz przeciwko jego rumakom i wozom wojennym, przeciwko całej mieszaninie ludów pośród niego, aby zniewieścieli; miecz przeciwko jego skarbcom, aby były zrabowane. Posucha na jego wody, aby wyschły, gdyż jest to kraj bałwanów, i przez owe straszydła zgłupieli. Dlatego osiądą tam dzikie zwierzęta z szakalami i zamieszkają w nim strusie; i już nigdy nie będzie zamieszkany ani zaludniony po wszystkie pokolenia.” Jer. 50:1-3, 35-39

„I poślę przeciwko Babilonowi wiejaczy, którzy go przewieją i spustoszą jego kraj, gdy rozłożą się zewsząd przeciwko niemu w dniu niedoli. (...) Uchodźcie z pośrodka Babilonu i niech każdy ratuje swoje życie, abyście nie zginęli przez jego winę, gdyż jest to czas pomsty dla Pana, On odda mu to, na co zasłużył! Babilon jest złotym kubkiem w ręku Pana, upijającym całą ziemię. Z jego wina piły narody, dlatego też narody oszalały. Babilon padł znienacka i został rozbity. Biadajcie nad nim, weźcie balsamu na jego ból, może da się go uleczyć. Leczyliśmy Babilon, ale nie dało się go uleczyć; zostawcie go! Chodźmy każdy do swojego kraju, gdyż jego sąd niebios sięga i wznosi się aż do obłoków! (...) Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, góro zniszczenia - mówi Pan - która zniszczyłaś całą ziemię; i wyciągnę moją rękę przeciwko tobie, i strącę cię ze skał, i zamienię cię w górę płonącą. I nie wezmę z ciebie kamienia na narożnik ani kamienia do fundamentów, gdyż będziesz wieczną ruiną - mówi Pan. (...) Albowiem tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Córka babilońska jest jak klepisko w czasie, gdy się je ubija; już wkrótce, a przyjdzie dla niej czas żniwa. Pożarł mnie, zniszczył mnie Nebukadnesar, król babiloński, odstawił mnie jak puste naczynie, pochłonął mnie jak potwór, napełnił mną swój brzuch, wypędził mnie z mojej rozkosznej ziemi, Gwałt mnie zadany i mój upadek niech dotkną Babilon - tak niech powiedzą mieszkańcy Syjonu! Moja krew na mieszkańców Chaldei - tak niech powie Jeruzalem! (...) I stanie się Babilon kupą gruzów, siedliskiem szakali, miejscem grozy i gwizdania, bez mieszkańców. (...) Hej, Babilon zdobyty i wzięta chwała całej ziemi! Babilon przedmiotem grozy wśród narodów! Morze podeszło pod sam Babilon, przykryło go naporem swoich fal. Jego miasta stały się pustynią, ziemią suchą i stepem; krajem, w którym nikt nie mieszka i przez który nie przechodzi żaden człowiek. I nawiedzę Bela w Babilonie, i wyciągnę z jego paszczy, co pochłonął. I już nie będą tłumnie płynąć do niego narody. Padł także mur Babilonu. Wyjdź z jego pośrodka, mój ludu, i niech każdy ratuje swoje życie przed żarem gniewu Pana! (...) Dlatego oto dni idą - mówi Pan, gdy nawiedzę jego bałwany, a w całym jego kraju jęczeć będą pobici. Choćby Babilon wstąpił na niebiosa i choćby swoją twierdzę zbudował na niedostępnej wysokości, jednak ode mnie przyjdą do niego pustoszyciele - mówi Pan. Krzyk słychać z Babilonu i wieść o wielkim zniszczeniu z ziemi chaldejskiej, Gdyż Pan niszczy Babilon i usuwa z niego wielki gwar; choćby ich fale huczały jak potężne wody i rozlegał się hałaśliwy ich głos, Gdyż pustoszyciel przybył do Babilonu i jego bohaterowie zostali wzięci do niewoli, ich łuki łamane, Pan jest bowiem Bogiem odpłaty, On rzetelnie odpłaca. (...) Tak mówi Pan Zastępów: Mury obszernego Babilonu będą doszczętnie zburzone, a jego wysokie bramy ogniem spalone. W ten sposób ludy trudzą się dla marności, a narody mozolą się dla ognia. (...) A Jeremiasz spisał na jednym zwoju wszystkie klęski, które miały spaść na Babilon, wszystkie owe słowa, napisane o Babilonie.” Jer. 51:2,6-9,25-26,33-35,37,41-45,52-56,58,60

Jeszcze chciałbym zwrócić uwagę na jeden fragment. Dotyczy on Niniwy. Niniwa była położona niedaleko Babilonu. Bóg za czasów proroka Jonasza okazał wielką łaskę mieszkańcom Niniwy. Niniwa jest ostrzeżeniem, aby łaski Bożej nie brać na daremno.

„Wyciągnie swoją rękę przeciwko północy i zniszczy Asyrię, Niniwę obróci w pustkowie, w kraj suchy, jak pustynię. I wylegiwać się będą na niej trzody, wszelkie zwierzęta polne, pelikan i sowa będą nocować na głowicach kolumn, a puszczyk będzie krzyczał w oknach, kruk zaś na progu, gdyż wiązanie cedrowe będzie zawalone. Oto wesołe miasto, które czuło się bezpieczne i które mówiło do siebie: Tylko ja i nikt inny! Jakim stało się pustkowiem, legowiskiem zwierząt! Każdy, kto będzie przechodził koło niego, zagwiżdże i machnie ręką.” Sof. 2:13-15

Martyn Lloyd – Jones w książce „Kościół i czasy ostateczne” pisze: „W końcu ostatni wróg, którego widzimy jest opisany w czternastym rozdziale, gdzie czytamy o „wielkim mieście” Babilonie. Na szczęście nie musimy się trapić zrozumieniem tego, bo w dalszych rozdziałach mamy szczegółowy opis wielkiej nierządnicy Babilonu i wydaje się, że nie mamy podstaw by wątpić, czego ów obraz dotyczy. Oznacza, z pewnością, zwodzącą moc światowości, moc świata, przez która nas nęci, i oddala od Boga i Jezusa Chrystusa Pana. Samo pojęcie „nierządnica” sugeruje to wszystko i jeśli przeczytacie szczegółowy opis w tych rozdziałach odkryjecie, jaki to jest doskonały obraz. Babilon oznacza wdzięk, który jest diabelski i powierzchowny, i ohydny, i plugawy, i śmiercionośny, a jednak tak pociągające, że zwodzi Bożych ludzi. Cóż nie znacie dobrze swoich Biblii, jeśli nie wiecie, jak często ona ostrzega przed światowością. „Demas mnie opuścił”, pisze Paweł, „umiłowawszy świat doczesny”. „Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata.” 1 Jan. 2:15-16. On znał niebezpieczeństwo i często, kiedy diabeł nie potrafi zniszczyć Bożych ludzi przez otwarte fizyczne działanie, robi to przez pożądliwości tego świata.”

„Z pewnością Babilon, kontynuuje M. Lloyd, reprezentuje zwodzącą moc grzechu i świata; wszystko w tym świecie, co nas nęci, [czaruje] i pociąga, i odciąga nas od Boga. To może być kultura, może być szczytny idealizm. Babilon dotyczy bezpośrednio naszych doświadczeń. Już opisałem wyrafinowanie i pożądliwości świata, a tutaj mamy szczegółowy i przerażający obraz jak wszystko to zostanie zniszczone i sprowadzone do niczego. To niemalże niesamowite, ale również zupełnie pewne. Pomyślcie o świecie, o potopie światowości, popatrzcie na ulice jakiegokolwiek z wielkich miast. Popatrzcie na wiadomości w gazetach. Popatrzcie na życie społeczeństwa i wtedy zwróćcie się do tych oświecających rozdziałów. (Objawienie 17 i 18)

Popatrzcie na suknie, na bogactwo, na luksusy, na przechwałki i zarozumiałość. To wszystko zwodzi ludzi, to skutek działania wielkiej nierządnicy, która pociąga królów i książęta, bogatych kupców [klasę średnią] i zwykłych, szarych ludzi w ten sam sposób. Mamy doskonały obraz świata poza Chrystusem, chełpiący się ze swego bogactwa, chełpiący się ze swego jedzenia, balów i imprez, samochodów, wyposażenia, ubrań, i piękna i ludzkiej chwały. Ale czytajmy dalej co się z tym stanie. Czytajmy jak to wszystko zostanie zniszczone, kompletnie i absolutnie. Ach, żebyśmy tak przyjęli to nauczanie, by już nie dać się skusić światu! W Objawieniu 17:16 czytamy, że nawet światowi wielbiciele zwrócą się przeciwko Babilonowi. Kiedy zobaczą, że źle się dzieje, niektórzy z tych, nazywanych królami, odwróci się od niej – zawsze tak robią. Podczas wojny, kiedy właśnie trwa nalot bombowy, zapominasz o swoich błyskotkach. W schronie przeciwlotniczym księżna niewiele się różni od gosposi.

To wszystko widzimy tutaj w Objawieniu, ale sprawy będą wyglądały jeszcze gorzej w przyszłości. Babilon zostanie obnażony, zostanie wydrwiony i ukazany w całej swej obrzydliwości, która jest rzeczywistości. Make-up puder zostaną usunięte i Babilon okaże się w całej swej obrzydliwej nagości i nieczystości. [Zawartość złotego kubka się rozleje na ziemię.] Przeczytajcie te rozdziały kilka razy i zobaczycie dyskomfort wszystkich, którzy żyli dla Babilonu, i wszystkich, którzy wierzyli w niego i wszystkich, dla których był on całym życiem. Pozostali bez niczego.”