Rozdział 18:12-14

12 - 14. Towaru ze złota i srebra, i drogich kamieni, i pereł, i bisioru, i purpury, i jedwabiu, i szkarłatu, i żadnego drzewa tujowego, i żadnego przedmiotu z kości słoniowej, i żadnego sprzętu z najkosztowniejszego drzewa, i z miedzi, i z żelaza, i z marmuru, I cynamonu, i korzeni, i wonności, i mirry, i kadzidła, i wina, i oliwy, i najprzedniejszej mąki, i pszenicy, i bydła, i owiec, i koni, i wozów, i niewolników, i życia ludzkiego. I owoce, których pożądała dusza twoja przepadły dla ciebie, i wszystko, co się lśni i błyszczy, zginęło dla ciebie, i nigdy już ich nie będzie. BW

Towaru - złota i srebra, drogiego kamienia i pereł, bisioru i purpury, jedwabiu i szkarłatu, wszelkiego drewna tujowego i przedmiotów z kości słoniowej, wszelkich przedmiotów z drogocennego drewna, spiżu, żelaza, marmuru, cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy, bydła i owiec, koni, powozów oraz ciał i dusz ludzkich. Dojrzały owoc, pożądanie twej duszy, odszedł od ciebie, a przepadły dla ciebie wszystkie rzeczy wyborne i świetne, i już ich nie znajdą. BT

Towaru ze złota, srebra, drogiego kamienia, pereł, bisioru (len cienki BG), purpury, jedwabiu, szkarłatu, żadnego [towaru z] drzewa tujowego, żadnego przedmiotu (naczynia BG) z kości słoniowej, żadnego sprzętu z najdroższego drzewa, z miedzi, z żelaza, marmuru, ani cynamonu, korzeni, pachnideł, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej (czystej BG) mąki, pszenicy, bydła, owiec, koni, wozów (gr. rydwanów, powozów czterokołowych), ani ciał (gr. somaton), ani dusz ludzkich (gr. psyches). I odszedł od ciebie dojrzały owoc pożądań twojej duszy, przepadło ci wszystko, co tłuste i lśniące — wcale już tego nie znajdą. NP.

Osiemnasty rozdział Księgi Objawienia wyraźnie pokazuje nam jak Babilon stał się platformą łączącą przywódców politycznych i religijnych, ekonomistów i klasę średnią. Wcześniej mówiliśmy o tłumach. Ostateczne zwiedzenie mieszkańców ziemi będzie ruchem masowym. Będzie w nie zaangażowana polityka i ekonomia. Królowie, to przywódcy, władza świecka, kupcy to ekonomiści, a sternicy i żeglarze to przedstawiciele klasy średniej. To jest nic innego jak wszeteczny duch Babilonu.

Grzechy Babilonu przez całe wieki gromadzone, sięgają już Nieba. Bóg widzi ogromną nieprawość i interweniuje. Wydaje polecenie zniszczenia Babilonu. Ile sam siebie uwielbiał… tyle udręki i boleści mu zadajcie, - mówi.  Babilon płonie. Lamentują królowie, którzy ze smutkiem i ze strachem, gdzieś z dala oglądają tą pożogę. Biadolą nad losem Babilonu. Biada, biada tobie, miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne. Razem z królami płaczą kupcy, bo już nikt nie kupuje od nich towaru. Dla nich nadal, na pierwszym miejscu jest zysk. Dla pewnej grupy ludzi ważny, ponad wszystko, nawet ponad zbawienie dusz, jest sukces, władza i zysk.

Handel jest tutaj bardzo mocno zaakcentowany, do tego stopnia, że mamy nawet podaną listę towarów jakimi kupcy handlowali z Babilonem. Ta lista również zawiera w sobie ważne przesłanie.

Konsumpcjonizm. Drogie szaty, luksusowe surowce i półprodukty do wyrobu cennych przedmiotów. Bogate, wyszukane wyposażenie domów. Luksusowe przyprawy kuchenne, wino, oliwa, najprzedniejsza mąka. Kosztowne, ekskluzywne perfumy i kosmetyki. Do tego konie i powozy, luksusowe samochody. W tym handlu w grę wchodzi również wolność człowieka, a ceną są dusze ludzi. Bardzo ciekawe i wymowne jest zakończenie tej listy towarów. Ekonomiści i bankierzy tak się zapędzili w swoim handlu, że i człowiek i jego dusza zostały sprowadzone do roli mniej lub bardziej cennego towaru. Coś co można kupić i sprzedać na targowisku w Babilonie.

"Dojrzały owoc, pożądanie twej duszy, odszedł od ciebie, a przepadły dla ciebie wszystkie rzeczy wyborne i świetne, i już ich nie znajdą."

Dalej czytamy, że dojrzałe owoce pożądliwości duszy ludzkiej odeszły (znikły, jak bańka mydlana) zarówno od Babilonu jak i od kupców. Wszystko co lśniące, „wypasione”, wystawne, bogate straciło na swojej wartości. Mamy tutaj do czynienia z ogromnym kryzysem, z ekonomicznym chaosem, największym w historii finansów krachem na giełdzie. Już nikt nie może kupować ani sprzedawać, nawet ci którzy mają na sobie znamię, to jest imię zwierzęcia lub liczbę jego imienia. (Obj. 13:17)

Podobny opis mamy u proroka Ezechiela. „Twoje bogactwo, twoje towary, twoje zamienne ładunki, twoi żeglarze i twoi sternicy, naprawiacze twoich okrętów, nabywcy twoich towarów i wszyscy twoi wojownicy, którzy są u ciebie, nawet wszystek twój lud, który jest u ciebie, wpadną w głębię morza w dniu twojego upadku. Na głośny krzyk twoich sterników zadrży wybrzeże. Z ich okrętów wysiadają wszyscy wioślarze; żeglarze i wszyscy sternicy morscy wychodzą na ląd. Głośno zawodzą nad tobą, gorzko się skarżą, posypują ziemią swoje głowy i tarzają się w popiele. Z powodu ciebie golą sobie głowy i odziewają się w wory, płaczą z żalu nad tobą, gorzkie podnoszą narzekanie. W swojej żałości zanucą nad tobą pieśń żałobną i będą nad tobą zawodzić: Któż kiedy tak jak Tyr musiał zamilknąć wśród morza? Gdy twoje towary wyładowano za morzami, karmiłeś do syta liczne ludy; obfitością swoich dostatków i swoich towarów wzbogacałeś królów ziemi. Teraz zostałeś zdruzgotany na morzach, zginąłeś w głębinach wód; twoje towary i cały twój lud pośród ciebie zatonął. Wszyscy mieszkańcy wysp zdumiewają się nad tobą; i wszyscy ich królowie drżą ze strachu, na ich twarzy zmieszanie. Kupcy spośród ludów gwiżdżą na ciebie, stałeś się odstraszającym przykładem, przepadłeś na wieki.” Ezech. 27:27-36

Zanim jednak nadejdą te czasy, warto na poważnie zastanowić się nad ważnym przesłaniem z Mateusza 16:26-27; „Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, i wtedy odda każdemu według uczynków jego.”