Rozdział 13:11,12

11,12. I widziałem inne zwierzę, wychodzące z ziemi, które miało dwa rogi podobne do baranich, i mówiło jak smok. A wykonuje ono wszelką władzę pierwszego zwierzęcia na jego oczach. Ono to sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszemu zwierzęciu, którego śmiertelna rana była wygojona. BW

Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. BT

I zobaczyłem inne zwierzę, wychodzące z ziemi; miało ono dwa rogi podobne do Barankowych i mówiło jak smok. Sprawuje ono wszelką władzę pierwszego zwierzęcia wobec niego. Ono też sprawia, że ziemia i ci, którzy ją zamieszkują, kłaniają się pierwszemu zwierzęciu, którego śmiertelna rana została uzdrowiona. NP

Pierwsze zwierzę, superdrapieżca wyglądało jak genetyczna krzyżówka lwa, pantery i niedźwiedzia. Miało dziesięć rogów i siedem głów. Na rogach miało diademy, a cała ziemia szła w podziwie za tym zwierzęciem i biła przed nim głębokie pokłony. Ta pierwsza bestia wyszła z morza i miała moc od smoka i bluźniła Bogu. Została namaszczona do sprawowania władzy przez Smoka. Dano jej Władzę nad narodami oraz dozwolono zwyciężyć świętych.

Drugie zwierzę wychodzi z ziemi i jest organem wykonawczym rządu pierwszej bestii. Tworzy nową religię uwielbienia pierwszego zwierza z morza. Pierwsze zwierzę wyraźnie działa w sferze administracyjnej, cielesnej, natomiast drugie działa w sferze duchowej.

Nie mamy napisane jak dokładnie wygląda zwierzę z ziemi. Jan opisuje tylko, że ma baranie rogi. Wygląda jak Baranek, a mówi jak Diabeł. Nie wiemy jak wygląda, ale wiemy jak działa. Porusza się w tłumie, manipuluje ludźmi i posługuje się imitacją. To ważne elementy zwiedzenia. Zwierze z ziemi tworzy boski kult zwierzęcia z morza.

Dalsze fragmenty księgi Objawienia wyraźnie wskazują, że to drugie zwierzę jest fałszywym prorokiem.

„I widziałem trzy duchy nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka i z paszczy zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka; A są to czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego.” Obj. 16:13-14

„I pojmane zostało zwierzę, a wraz z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię zwierzęcia i oddawali pokłon posągowi jego. Zostali oni obaj wrzuceni żywcem do jeziora ognistego, gorejącego siarką.” Obj. 19:20

„A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora z ognia i siarki, gdzie znajduje się też zwierzę i fałszywy prorok, i będą dręczeni dniem i nocą na wieki wieków.” Obj. 20:10

I mówiło jak smok

W. Barclay w swoim komentarzu pisze „W wierszu 11 znajdujemy dziwne wyrażenie. Zwierzę wychodzące z ziemi posiada dwa rogi podobne do baranich; jest to smutna parodia Baranka w chrześcijańskim znaczeniu tego słowa. Jednak zwierzę to mówiło jak smok. Raczej należałoby powiedzieć, że mówiło ono jak wąż. Byłoby to nawiązanie do węża, który zwiódł Ewę w ogrodzie Eden. Państwowe kapłaństwo posługiwało się tak samo zwodniczymi słowami: „Spójrzcie czego dokonał dla was Rzym, cieszycie się pokojem i dobrobytem, czy znacie większego dobroczyńcę nad cesarza? Na pewno wyrazem waszej wdzięczności będzie ten formalny akt czci”. Zawsze wiele przekonujących argumentów przemawia za tym, by Kościół poszedł na kompromis ze światem, gdy jednak to się staje, Chrystus zostaje zdradzony.”

Drugi sojusznik Smoka mówił jak wąż starodawny. Jak przemawiał wąż? Był chytry, na czym polegała jego chytrość? Czytamy o tym w pierwszej księdze Mojżeszowej. Diabeł sprawił, że to co posiadał Adam i Ewa było niewystarczające. Wzbudził w nich poczucie nudy i pożądanie rzeczy nowych. Nowej duchowości, nowej wiedzy, nowej mądrości. Wzbudził potrzebę eksperymentowania z Bogiem i pożądliwość „ładnych owoców”. Pojawiła się pycha życia i pożądliwość oczu. Nic dziwnego, że ten sam Jan apostoł wiążę te rzeczy z antychrystem.

„Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata. I świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki. Dzieci, ostatnia to już godzina. A słyszeliście, że ma przyjść antychryst, lecz oto już teraz wielu antychrystów powstało. Stąd poznajemy, że to już ostatnia godzina.” 1 Jan. 2:15-18