Rozdział 7:2,3

2,3. Widziałem też innego anioła wstępującego od wschodu słońca, który miał pieczęć Boga żywego i który zawołał głosem donośnym na czterech aniołów, którym zezwolono wyrządzić szkodę ziemi i morzu, mówiąc: Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opatrzymy pieczęcią sług Boga naszego na czołach ich. BW

I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego. BT

Zobaczyłem też innego anioła jak wznosił się od wschodu słońca, a miał [przy sobie] pieczęć Boga żywego. Zawołał [on] donośnym głosem w stronę czterech aniołów, którym zezwolono szkodzić ziemi i morzu: Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opieczętujemy sług naszego Boga na ich czołach. NP

Czytamy, że wiatry, żywioły, kataklizmy, zawieruchy wojenne, wichry historii zostały wstrzymane, aż do czasu gdy pewna określona liczba sług Bożych zostanie opieczętowana. Wygląda na to, że dzieje się to przed złamaniem siódmej pieczęci. Być może w połowie tzw Wielkiego Ucisku. Na pytanie, - Kto zostanie opieczętowany ? - odpowiemy sobie w dalszej części studium.

Siódmy rozdział mówi o wielkiej ciszy, ciszy przed ogromną nawałnicą dziejów. Rzeczą dość charakterystyczną jest fakt, że obecnie w krajach zachodnich, po drugiej wojnie światowej został nam podarowany na parę dziesiątków lat, czas powstrzymywania wichrów. Idea Bożego pieczętowania jest prawdopodobnie bardziej uniwersalna i nie ogranicza się tylko do tych 144 000 w siódmym rozdziale. Bóg nadal pieczętuje swoich wybranych i przygotowuje na to co ma nadejść. F. Grunzweig w swoim komentarzu podaje bardzo interesującą myśl.. „Przyczyną trwającej jeszcze ciszy nie jest ani zmęczenie narodów wojnami, ani równowaga zbrojeń czy zręczność dyplomatów, ani też powszechna tolerancja i wolność religii – jeżeli chodzi o prześladowania. Dzieje się tak dlatego, że Bóg dał znak niewidzialnym mocom, by powstrzymały jeszcze na jakiś czas siły zniszczenia. Wykorzystajmy czas ciszy we właściwy sposób.”

„Lecz dom izraelski nie będzie chciał cię usłuchać, bo oni nie chcą mnie słuchać, gdyż cały dom izraelski ma czoło zuchwałe i serce nieczułe. Oto Ja uczyniłem twoją twarz tak samo zuchwałą jak ich twarz i twoje czoło tak samo jak ich czoła,” Ezech. 3:7-8 Zuchwałe i wyniosłe czoło nie podda się Bożemu pieczętowaniu.

„W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, Który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego.” Efez. 1:13-14

Czoło symbolizuje umysł, sumienie i charakter, pieczętowanie symbolizują lojalność w sprawach duchowych. Pieczęć na czole, często wypalona rozżarzonym metalem, była znakiem rozpoznawczym, że opieczętowany był czyjąś własnością. Był to w starożytności pewnego rodzaju dowód osobisty. Znak na czole jest bowiem widziany przez wszystkich. Podobnie jest dzisiaj w Indiach. Kobiety noszą na czole znak bindi, zwany "świętą kropką" lub "czerwoną kropką"; symbolizuje ochronę kobiety przez jej męża lub ojca. Mężczyźni noszą podłużny znak tilaka - znak przynależności wyznaniowej.

Tak jak znak na czole jest widziany dla wszystkich i odróżnia naznaczonego od wszystkich, tak i my powinniśmy być widziani przez innych jako wyróżniający się w tym świecie wierni słudzy, niewolnicy Boga i strażnicy powierzonego nam dziedzictwa. Słowo 'święty' znaczy oddzielony, inny od pozostałych, przeznaczony dla Boga. Słowo 'święty' znaczy zapieczętowany, będący własnością Boga żywego. Kapłan w Starym Testamencie miał na czole diadem z napisem „Poświęcony Panu”.  Pieczęć informuje, że jesteś czyjąś własnością, to jest znak przynależności, marki, wysokiej jakości. Czasami policja pieczętuje mieszkania, aby tam nikt się nie wkradł podczas śledztwa. Tak sobie pomyślałem, że pieczęć Boga żywego utrudnia, uniemożliwia dostęp do naszego duchowego wnętrza niepowołanych i nieproszonych „gości”. Pieczęć wskazywała na właściciela. Pieczęć jest znakiem, że oznaczeni nia ludzie należą do Boga i są pod Jego ochroną, namaszczeniem i autorytetem. Pieczęcią opatrywano również drogocenne rzeczy, znalezione skarby. Lud Boży zarówno ten historyczny, jak i ten wybrany z pogan jest drogocenny dla Boga. Myślę, że tutaj chodzi o takie właśnie zapieczętowanie.

„Będą moją własnością - mówi Pan Zastępów - w dniu, który Ja przygotowuję, i oszczędzę ich, jak ktoś oszczędza swojego syna, który mu służy. Wtedy znowu dostrzeżecie różnicę między sprawiedliwym a bezbożnym, między tym, kto Bogu służy, a tym, kto mu nie służy. Bo oto nadchodzi dzień, który pali jak piec. Wtedy wszyscy zuchwali i wszyscy, którzy czynili zło, staną się cierniem. I spali ich ten nadchodzący dzień, - mówi Pan Zastępów - tak, że im nie pozostawi ani korzenia, ani gałązki. Ale dla was, którzy boicie się mojego imienia, wzejdzie słońce sprawiedliwości z uzdrowieniem na swoich skrzydłach. I będziecie wychodzić z podskakiwaniem, jak cielęta wychodzące z obory.” Mal. 3:17-20

„I będzie ci to jako znak na ręce twojej i jako pamiątka między oczyma twoimi, aby zakon Pański był w ustach twoich, gdyż ręką przemożną wyprowadził cię Pan z Egiptu. I będziesz przestrzegał ustawy tej co rok w jego oznaczonym czasie.” 2 Moj. 13:9-10

„Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu. Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. Przywiążesz je jako znak do swojej ręki i będą jako przepaska między twoimi oczyma.” 5 Moj. 6:6-8

W księdze Ezechiela jest jeszcze jeden bardzo ciekawy werset. Zacytuję go z Biblii Tysiąclecia „Pan rzekł do niego: Przejdź przez środek miasta, przez środek Jerozolimy i nakreśl ten znak TAW na czołach mężów, którzy wzdychają i biadają nad wszystkimi obrzydliwościami w niej popełnianymi.” Ezechiel 9:4 BT Katoliccy bibliści podają, że mamy tutaj pierwowzór znaku krzyża, Litera Taw jako znak odkupienia. Ten znak to ostatnia litera, ostatnie słowo, ostateczna doskonałość (tak jak w grece ja jestem Pierwszy i Ostatni). Odpowiednik TAW w greckim to litera TAU która ma kształt krzyża. Grecka litera Tau jest symbolem krzyża, ponieważ wygląda zupełnie tak jak crux commissa, tj. ta forma krzyża, w której belki się nie przecinają, lecz są złączone tak, że jedna z góry nałożona jest na drugą. Jednak to jest dość spekulatywna teoria. Bardziej odpowiada mi hebrajskie zrozumienie, że chodzi o Torę, o poddanie się Prawu Bożemu. Ten znak TAW według mnie zastępował filakterie z księgi Powtórzonego Prawa.

Do tych słów z Ezechiela 9:4 Orygenes zauważa: „Kiedy wypytywaliśmy Hebrajczyków, czy na podstawie ojcowskiej tradycji mogliby podać nam informacje o literze Tau, oto co usłyszeliśmy. Jeden powiedział, że litera Tau zajmuje ostatnie miejsce wśród dwudziestu dwóch liter w kolejności, w jakiej zostały one ułożone. Ostatni zatem znak przyjęty został dla oznaczenia doskonałości tych, którzy jako cnotliwi płaczą i boleją nad grzechami ludu i współczują przeniewiercom. Drugi mówił, że litera Tau jest symbolem tych, którzy zachowali Prawo, jako że u Hebrajczyków Prawo nazywa się Torą, a ponieważ pierwszą literą tego słowa jest Tau, więc oznacza ona tych, którzy żyją podług Prawa. Trzeci natomiast, należący do tych, którzy zawierzyli Chrystusowi, twierdził, że według starej pisowni litera Tau przypomina swym kształtem krzyż i jest zapowiedzią tego znaku, który chrześcijanie kreślą na czole i który czynią wszyscy wierni, gdy przystępują do jakiejkolwiek pracy, zwłaszcza zaś zaczynając modły lub lekturę pism świętych” .

Czy ta pieczęć jest znakiem widzialnym ? Nie, to pieczętowanie dzieje się wewnątrz, w duchu. Ale jest to jak najbardziej widzialne dla otoczenia, w postępowaniu, w owocach. To prawda, że to pieczętowanie w tym miejscu dotyczy 144 000, o tej liczbie coś więcej w następnych wpisach. Jednak myślę, że każdy sługa Boży od dnia Pięćdziesiątnicy do zabrania Kościoła z ziemi jest pieczętowały pieczęcią Boga żywego. Napisałem, że czoło jest symbolem naszego umysłu. Podczas Bożego pieczętowania nasze myśli, nasze umysły są przemieniane. Lekcja dla mnie na dzisiaj tkwi w pytaniu. Czy moje myśli zostały przemienione i odnowione ?

„ A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe. Rzym. 12:2