15. Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. BW
Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. BT
Dlatego są przed tronem Boga, dniami i nocami służą Mu w Jego świątyni, a Ten, który siedzi na tronie, będzie rozciągał nad nimi namiot. NP.
Dlatego są przed stolicą Bożą i służą mu we dnie i w nocy w kościele jego, a ten, który siedzi na stolicy, jako namiotem zasłoni ich. BG
Wielu ludzi ma nadzieję na wieczny odpoczynek w niebie. Mówią, w niebie to ja sobie wreszcie odpocznę. Tymczasem tam czeka nas nieustanna służba w niebiańskiej świątyni. Niebo nie będzie zasłużoną duchową emeryturą czy okresem bezczynności. W Obj. 22:5 czytamy, że wprawdzie „ nocy już nie będzie”, ale dla zobrazowania nieustannie sprawowanej służby mamy napisane, że będzie ona trwała we dnie i w nocy, czyli ciągle.
„A każda z tych czterech postaci miała po sześć skrzydeł, a wokoło i wewnątrz były pełne oczu; i nie odpoczywając ani w dzień, ani w nocy śpiewały: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który ma przyjść, Obj. 4:8
Bóg też jest czynny, jest obecny nieustannie, nie drzemie, nie zasypia. O taką nieustanną Bożą obecność prosił Dawid. „Wejrzyj na modlitwę swojego sługi i na jego błaganie, Panie, Boże mój wysłuchaj donośnej modlitwy, jaką twój sługa zanosi do ciebie. Niechaj oczy twoje otwarte będą nad tym przybytkiem dniem i nocą, nad tym miejscem, o którym powiedziałeś: Tam będzie imię moje, abyś wysłuchiwał modlitwy, jaką twój sługa będzie zanosił na tym miejscu.” 2 Kron. 6:19-20
Służba w Świątyni też trwała dniem i nocą, czytamy w 1 Kron. 9:32-34 „Spośród Kehatytów, ich braci, mieli niektórzy polecenie układać w sabat chleby pokładne. A to byli śpiewacy, naczelnicy rodów lewickich, pomieszczeni w komorach przyświątynnych, wolni od innych zajęć, gdyż dniem i nocą byli na stanowiskach. A to byli naczelnicy rodów lewickich według głównych swoich rodzin i ci mieszkali w Jeruzalemie.”
Następnie rodzi się pytanie, czy w niebie jest jakaś niebiańska świątynia. Dzisiaj przeczytaliśmy, że wielki tłum służy Bogu w Jego świątyni ναω (naō przybytku), a w Obj. 15:5 czytamy; „A potem widziałem, i oto otwarła się w niebie świątynia Namiotu Świadectwa.”
Ciekawą myśl mamy zapisaną w liście do Hebrajczyków; „Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie, Jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek. Albowiem każdy arcykapłan bywa ustanawiany, aby składał dary i ofiary; dlatego jest rzeczą konieczną, żeby i ten miał co ofiarować.. Otóż, gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem, skoro są tu tacy, którzy składają dary według przepisów zakonu;. Służą oni w świątyni, która jest tylko obrazem i cieniem niebieskiej, jak to zostało objawione Mojżeszowi, gdy miał budować przybytek: Bacz, powiedziano mu, abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze.. Teraz zaś objął o tyle znakomitszą służbę, o ile lepszego przymierza jest pośrednikiem, które ustanowione zostało w oparciu o lepsze obietnice.” Hebr. 8:2-6
Interesujący jest komentarz do Objawienia 7:15 który mamy zapisany w „Żydowskim Nowym Testamencie”, czytamy tam, „Jego Świątynia. Według tradycji żydowskiej Bóg ma świątynię w niebie. Widać to w Liście do Żydów mesjanicznych, gdzie Jeszua jest ukazany jako kohen (kapłan) służący Bogu w niebie. W Hebr. 8:2-6 jest mowa o Namiocie (Przybytku) w niebie i gdzie nawiązuje się do Księgi Wyjścia. Roztoczy nad nimi swą SZ’chinę. Albo: „rozłoży nad nimi swój namiot”, dając ochronę. Greckie słowo σκηνωσει (skēnōsei , rozłoży swój namiot, zamieszka) wiąże się z hebrajskimi słowami Miszkin (namiot) i Sz’china (miejsce zamieszkania), słowo stosowane w judaizmie rabinicznym na oznaczenie „objawionej chwały Bożej przebywającej wśród ludzi.”
„I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I poznają narody, że Ja jestem Pan, który uświęcam Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki.” Ezech. 37:27-28; „A przecież Ty jesteś święty, Przebywasz w chwałach Izraela.” Ps. 22:4
Bóg był i jest nadal zainteresowany zamieszkaniem wśród Swojego ludu. Biblia mówi o mieszkaniu dla Jego chwały, aby ona mogła wypełnić jakąś przestrzeń. Za Mojżesza miejscem takim był ogromny Namiot Zgromadzenia zwany Przybytkiem. Księga Objawienia i proroctwo Ezechiela mówi o niebiańskiej świątyni. Taki namiot, Zasiadający na tronie obiecuje rozciągnąć nad Wielkim Tłumem Jego wielbicieli. Rozciągnąć namiot nad kimś, to znaczy osłonić kogoś swoją obecnością.
„I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi,” Obj. 21:3
„Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe imię.” Obj. 3:12
„I dano mi trzcinę podobną do laski mierniczej i powiedziano: Wstań i zmierz świątynię Bożą i ołtarz, i tych, którzy się w niej modlą,” Obj. 11:1
Pan Jezus powiedział: „Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli.” Jan. 14:1-3
Apostoł Paweł w 2 liście do Koryntian 5:1 dodaje, „Wiemy bowiem, że jeśli ten namiot, który jest naszym ziemskim mieszkaniem, się rozpadnie, mamy budowlę od Boga, dom w niebie, nie rękoma zbudowany, wieczny.” Księga Objawienia zapewnia nas, że wiara nasza nie była i nie jest daremną, że życie nie kończy się śmiercią, ale tak naprawdę dopiero się zaczyna. A nasza Ojczyzna i nasz Dom tak naprawdę znajdują się w Niebie. Jak wiele nadziei możemy czerpać z księgi Objawienia.
„O jedno prosiłem Pana, o to zabiegam: Abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni życia mego By oglądać piękno Pana i by odwiedzać świątynię jego. Bo skryje mię w dzień niedoli w szałasie swoim, Schowa mnie w ukryciu namiotu swego, Postawi mnie wysoko na skale. Teraz wznosi się głowa moja Nad nieprzyjaciółmi, którzy mnie otaczają. W namiocie jego będę składał ofiary przy okrzykach radości, Będę śpiewać i wysławiać Pana.” Ps. 27:4-6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz