Do anioła zboru w Filadelfii...7,8 A do anioła zboru w Filadelfii napisz:
To mówi Święty, prawdziwy, Ten, który ma klucz Dawida, Ten, który
otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, który zamyka, a nikt nie otworzy.
Znam uczynki twoje; oto sprawiłem, że przed tobą otwarte drzwi, których
nikt nie może zamknąć; bo choć niewielką masz moc, jednak zachowałeś
moje Słowo i nie zaparłeś się mojego imienia. BW
Aniołowi
Kościoła w Filadelfii napisz: To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co ma
klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a
nikt nie otwiera. Znam twoje czyny. Oto postawiłem jako dar przed tobą
drzwi otwarte, których nikt nie może zamknąć, bo ty chociaż moc masz
znikomą, zachowałeś moje słowo i nie zaparłeś się mego imienia. BT
A
do anioła zboru w Filadelfii napisz: Oto, co mówi Święty, Prawdziwy,
Ten, który ma klucz Dawida, Ten, który otwiera, a nikt nie zamknie, i
Ten, który zamyka, a nikt nie otworzy. Wiem o twoich czynach - oto
sprawiłem, że przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może zamknąć -
że niewielką masz moc, jednak zachowałeś moje Słowo i nie zaparłeś się
mojego imienia. NP
Księga
Objawienia zawiera cały przekaz biblijny. To jest wspaniały epilog do
biblii, a właściwie swoisty skorowidz wszystkich najważniejszych
tematów jakie są w niej poruszane. Dlatego na tą Księgę trzeba popatrzyć
z dwóch perspektyw. Z góry, z „lotu ptaka” i z bliska, zatrzymując się
przy każdym wyrazie, każdej najdrobniejszej myśli. Każdy wyraz, każde
sformułowanie, gra słów ma głębokie znaczenie. Praktycznie wychodząc z
treści Objawienia można by ułożyć 365 bardzo treściwych kazań. Dlatego
staram się, czasami poszerzać perspektywę spojrzenia na tekst, a czasami
bacznie przyglądam się detalom. Zachęcam zarówno do częstego czytania
całej Księgi, jak i do dokładnego studium poszczególnych wersetów.
Poświęć jeden rok w życiu na dokładne poznanie tej Księgi. Jeżeli
skorzystasz z mojej pracy będzie mi miło, jeżeli jednak coś tobie w moim
studium nie odpowiada, nie zniechęcaj się i nie zaniechaj z tego powodu
studiowania tej ważnej księgi w Biblii.
Księga
Objawienia składa się z 404 wierszy, które zawieraja ponad 800 aluzji do
samego Starego Testamentu! Jedna z przyczyn dla których księga ta
wydaje się dziwna dla nowicjusza jest, że większość z nas nie jest
dobrze zaznajomiona ze Starym Testamentem.
Wiadomość do kolejnego zboru pochodzi od Jezusa który jest Święty αγιος hagios i Prawdziwy αληθινος
alēthinos. Pan Jezus jest Prawdomówny, Realny i Wierny. Słowo święty
oznacza kogoś trwale odzielonego od ziemskiej rzeczywistości i
przeznaczanego do, żyjącego według duchowej, niebiańskiej
rzeczywistości. Słowo „święty” znaczy: „różny”, „odmienny”,
„odłączony”. Grecki termin hagios jest zazwyczaj odpowiednikiem
hebrajskiego qadosz, rzeczownika o nie ustalonej etymologii,
wyrażającego ideę „rozdzielania” i „przynależenia, poświęcenia dla
Boga”. To co święte należy więc do Boga, a co jest Bożego – jest święte.
Świątynia była hagios, ponieważ różniła się od innych budynków; dzień
święty jest hagios, ponieważ różni się od innych dni; chrześcijanin jest
hagios, ponieważ różni się od innych ludzi, jest oddzielony i
poświęcony Panu. Świętość Chrystusa znaczy, że jest On całkowicie
oddzielony od grzechu i od grzeszników, od złego systemu panującego na
tym świecie. „Ja, Pan, jestem waszym Świętym.” Izaj. 43:15 Bóg
jest święty, jest Ha-Kadosz, ponieważ różni się od ludzi. Jest
Najświętszy ponieważ różni się od wszystkiego co jest na niebie i na
ziemi. Bóg posiada cechy, które należą wyłącznie do Niego. Skoro Jezus
Chrystus jest przedstawiony jako Święty, to posiada On cechy samego
Boga. „A wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko.” 1 Jan.
2:20
W Słowie Bożym czytamy, że Pan Jezus jest
Prawdziwy i Rzeczywisty, Prawdomówny, Pełen Prawdy. ”Jezus odpowiedział:
Ja jestem prawdą” Jana 14:6; „Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał
nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest Prawdziwy. My jesteśmy w
tym, który jest Prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym
prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym.” 1 Jan. 5:20
Przypomnijmy
sobie historię kiedy Eliasz modlił się o to, aby Bóg okazał się Bogiem
żywym i realnym w Izraelu, modlił się tymi słowy: „Odezwij się, Panie,
odpowiedz mi, a niech ten lud pozna, że Ty, Panie, jesteś Bogiem prawdziwym
i że Ty odmienisz ich serca. Wtedy spadł ogień Pana i strawił ofiarę
całopalną i drwa, i kamienie, i ziemię, a wodę, która była w rowie,
wysuszył. Gdy to cały lud zobaczył, padł na twarz, mówiąc: Pan jest
Bogiem, Pan jest Bogiem!” 1 Król. 18:37-39; „Ale Pan jest prawdziwym
Bogiem. On jest Bogiem żywym i Królem wiecznym; Od jego gniewu drży
ziemia, a narody nie mogą znieść jego groźby.” Jer. 10:10
W
dzisiejszym świecie duchowym jest wiele imitacji. Szatan zamienia się
na naszych oczach w anioła światłości, a imitacja rzeczy duchowych
zewsząd nas otacza i pętla ta zacieśnia się coraz bardziej. To są trudne czasy. Mamy imitację
uzdrowień, imitację w modlitwie, manipulacje świadectwami, kazaniami, imitację
języków i innych darów duchowych. Ta imitacja weszła, gdyż ignorowaliśmy
oczyszczającą pracę Ducha Świętego. Kościół jest pełen cielesności i
nie może wykonywać dzieł Bożych, dlatego je imituje. Pełno jest
imitacji. Pan Jezus ostrzegał nas, abyśmy byli czujni, ponieważ
przyjdzie wielu fałszywych Jezusów, i że Ewangelia będzie fałszowana.
Współczesny kościół, tak jak wspólnota w Filadelfii potrzebuje, może jak nigdy dotąd, świeżego
objawienia się Jezusa jako Kogoś Świętego, Realnego i przede wszystkim Prawdziwego.
Jan
lubił pisać o prawdziwości i wiarygodności Jezusa. Pisze o tym sporo w
swojej Ewangelii, że Jezus jest prawdziwą światłością (Jan 1:9), prawdziwym
Zbawicielem (4:42), prawdziwym chlebem i pokarmem (6:32,55), że Jego
świadectwo i sąd są prawdziwe (8:13 i 16), że Jezus daje prawdziwą
wolność (Jan 8:36), że jest prawdziwym krzewem winnym (15:1).
Charakter naszego Zbawiciela i Pana musi się odzwierciedlać w nas, dlatego Słowo Boże mówi abyśmy
byli święci i prawdziwi, niezafałszowani (nieobłudni) i wierni.
Przedstawiając się w ten sposób, takie właśnie przesłanie Pan kieruje do
wspólnoty w Filadelfii.
„ Lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, Ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty." 1 Piotr. 1:15-16; „Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane,” Efez. 5:1; „Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.” 1 Jan. 3:2
Prawdziwy chrześcijanin jest nieobłudny, szczery,
przejrzysty i praktykujący. „A gdy Jezus ujrzał Natanaela, idącego do
niego, rzekł o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.” Jan. 1:47
Pan Jezus nie akceptował obłudy i obłudników. Nie akceptował żadnego
ściemniania i imitacji. „A celem tego, co przykazałem, jest
miłość płynąca z czystego serca i z dobrego sumienia, i z wiary
nieobłudnej,” 1 Tym. 1:5; „A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną
trudne czasy, (pojawią się ludzie): ... Którzy przybierają pozór
pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również
tych się wystrzegaj.” 2 Tym. 3:1,5; „Wreszcie, bracia, myślcie tylko o
tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co
chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały.” Filip. 4:8
„Ten,
który ma klucz Dawida, Ten, który otwiera, a nikt nie zamknie” W
księdze Izajasza 22: 20-22 czytamy. „I stanie się w owym dniu, że
powołam mojego sługę Eljakima, syna Chilkiasza, I oblokę go w twoją
szatę, i przepaszę go twoją szarfą, i twoją władzę złożę w jego ręce, i
będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalemu i dla domu judzkiego. I położę
na jego ramieniu klucz domu Dawida, i gdy on otworzy, to nikt nie
zamknie, a gdy on zamknie, to nikt nie otworzy.” Chrystus odnosi te
słowa dotyczące Eliakima do Siebie. Chrystus i tylko On ma pełną i
wyłączną władzę nad nowym, niebiańskim domem Dawida, nad Królestwem
Bożym. Klucz Dawida to symbol władzy nad bramami
Królestwa Bożego. Jezus jest ostatecznym dysponentem klucza i jako taki
może udzielić przywileju otworzenia Królestwa wybranym przez siebie
osobom. Tylko Ten, Święty i Prawdziwy Jezus będzie w stanie, okaże się
godnym aby otworzyć zwój w piątym rozdziale księgi Objawienia !!
Ostateczne słowo należy do prawdziwego Jezusa.
Otwarte
drzwi. Miasto Filadelfia było położone na pewnej wysokości i tutaj
krzyżowały się ważne szlaki komunikacyjne. Z tego powodu w Filadelfii
działał ważny rzymski urząd pocztowy zwany „wrotami Wschodu”. Tędy
przechodziły kolumny wojsk cesarskich i karawany kupieckie. To miasto
stało się „otwartymi wrotami”, przyczółkiem dla rozprzestrzenienia się
kultury hellenistycznej po krajach barbarzyńskich.
Tak
jak w przypadku poprzednich zborów Pan Jezus podkreśla, że On zna
czyny, dzieła, postępowanie każdego z nich i całej wspólnoty. Jakie to były czyny?
„zachowałeś ετηρησας etērēsas, strzegłeś moje Słowo (też w znaczeniu jako moje Poselstwo) i nie zaparłeś się ηρνησω
ērnēsō nie wyparłeś się, nie odrzuciłeś mojego imienia.” Wierzący w
Filadelfii nie czuli się jakąś specjalną potęgą duchową, być może czuli się, że ich
drzwi, ich możliwości są zamknięte bądź przymknięte. Dzięki wiernej służbie i
strategicznej lokalizacji wierzący w Filadelfii mieli otwarte drzwi dla
ewangelizacji całej okolicy. Można powiedzieć, że zbór w Filadelfii był
zborem misyjnym.
„A gdy tam przybyli i zgromadzili
zbór, opowiedzieli, jak wielkich rzeczy dokonał Bóg z nimi i jak poganom
drzwi wiary otworzył.” Dz.Ap. 14:27; „A w Efezie pozostanę aż do
Zielonych Świąt, Albowiem otwarły się przede mną szeroko wrota dla
owocnej działalności mojej, a przeciwników jest wielu.” 1 Kor. 16:8-9;
„Gdy przybyłem do Troady dla zwiastowania ewangelii Chrystusowej, a
drzwi zastałem otwarte w Panu,” 2 Kor. 2:12; „W modlitwie bądźcie
wytrwali i czujni z dziękczynieniem, A módlcie się zarazem i za nas, aby
Bóg otworzył nam drzwi dla Słowa w celu głoszenia tajemnicy
Chrystusowej, z powodu której też jestem więźniem, Abym ją obwieścił,
jak powinienem.” Kol. 4:2-4
Czy zachowujesz Słowo, czy strzeżesz je? Aby zachowywać Słowo trzeba je zgłębiać, czytać, poznać, aby zbudować na nim silny fundament swojej wiary. Nie na książkach, nie na teologii tego czy innego kościoła, nie na kazaniach i doświadczeniach innych ludzi, ale na osobistym słuchaniu i karmieniu się Bożym Słowem. "A On odpowiadając, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. " Mat. 4:4
„Choć
niewielką masz moc” Efektywność służby nie zależy od wielkości zboru,
ani od indywidualnych osobistości, lecz od oddania się Jemu w posłuszeństwie i wierności do dyspozycji. Bóg nie szuka osobistości, tym bardziej nie szuka
gwiazd, wytrenowanych managerów, i „grubych ryb” w kościele, szuka
słabych w cielesnym wymiarze osobowości, poszukuje naczyń, ludzi i
wspólnot pokornych, posłusznych i oddanych. Moc należy do Boga.
„Wzywam
was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje
jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba
wasza. A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez
odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą,
co jest dobre, miłe i doskonałe.” Rzym. 12:1-2
„Przypatrzcie
się zatem sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że
niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych,
niewielu wysokiego rodu, Ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby
zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby
zawstydzić to, co mocne,” 1 Kor. 1:26, 27; „Dlatego
mam upodobanie w słabościach, w zniewagach, w potrzebach, w
prześladowaniach, w uciskach dla Chrystusa; albowiem kiedy jestem słaby,
wtedy jestem mocny.” 2 Kor. 12:10
„Choć
niewielką masz moc...”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz