Rozdział 2:20

20. Lecz mam ci za złe, że pozwalasz niewieście Izebel, która się podaje za prorokinię, i naucza, i zwodzi moje sługi, uprawiać wszeteczeństwo i spożywać rzeczy ofiarowane bałwanom. BW

ale mam przeciw tobie to, że pozwalasz działać niewieście Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, a naucza i zwodzi moje sługi, by uprawiali rozpustę i spożywali ofiary składane bożkom. BT

Lecz mam przeciw tobie to, że pobłażasz tej kobiecie Jezabel, która się podaje za prorokinię i naucza, i zwodzi moje sługi, aby uprawiali nierząd i spożywali z ofiar składanych bóstwom. NP

To jest jeden z kluczowych fragmentów Księgi Objawienia. Chciałbym wyraźnie to podkreślić. Czytamy w nim o Izebel. Izebel lub Jezebel to najprzewrotniejsza i najpodlejsza kobieta o której czytamy w Biblii, córka króla Sydonu, żona izraelskiego króla Achaba. To ona sprowadziła do Izraela kult Baala z czterystu pięćdziesięcioma jego kapłanami. To na prześladowała Bozych proroków z Eliaszem na czele. Jej zamiarem, podobnie jak króla Moabu Balaka, było duchowe unicestwienie Bożego narodu i ostateczna destrukcja ich tożsamości religijnej. Podobnie jak w Izraelu tak i w Tiatyrze Izebel cieszyła się powodzeniem, poważaniem i znacznym wpływem. Cel był jeden, doprowadzić do ruiny. Wszyscy, łącznie z mężem Achabem  bali się jej. Była egoistką i kobietą zachłanną. Przez swoją zachłanność skazała niewinnego człowieka Nabota na śmierć. Przedstawia ona wierzących którzy przedkładają własny interes nad posłuszeństwo Bożym zasadom i przykazaniom Jezusa. Izebel w Tiatyrze, być może była nawet orędowniczką kultu Artemidy i prorokini Sambate. Działalność tej kobiety była na tyle dobrze zamaskowana, że Pan Jezus musiał zdemaskować ją wyraźnym nazwaniem jej imieniem, które nosiła wpływowa żona Achaba, wyznawczyni bogini Astarty i bożka Baala.

Aby dobrze zrozumieć przesłanie na temat Izebel trzeba przeczytać jej historię w Starym Testamencie, do czego zachęcam. Czytamy tam m.in.:„Niczym to jeszcze było, że chodził w grzechach Jeroboama, syna Nebata, lecz ponadto pojął on za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydonu, i służył Baalowi, i oddawał mu pokłon, I wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii. Achab kazał też sporządzić Aszerę; czynów takich, pobudzających do gniewu Pana, Boga Izraela, popełnił więcej aniżeli wszyscy królowie izraelscy, jego poprzednicy.” 1 Król. 16:31-33; „Nie było doprawdy takiego jak Achab, który by tak się zaprzedał, czyniąc to, co złe w oczach Pana, do czego przywiodła go Izebel, jego żona. Postępował nader ohydnie, chodząc za bałwanami, podobnie jak to czynili Amorejczycy, których Pan wypędził przed synami izraelskimi.” 1 Król. 21:25-26; „Kiedy Joram ujrzał Jehu, zapytał: Czy [przyjście to oznacza] pokój, Jehu? Ten zaś odpowiedział: Jaki pokój? Gdy jeszcze trwają czyny nierządne twojej matki Izebeli i liczne jej czarodziejstwa!” 2 Krl 9:22 BT

Czytamy w Objawieniu 2:20, „Lecz mam ci za złe, że pozwalasz niewieście Izebel, która się podaje za prorokinię, i naucza διδασκειν (didaskein), i zwodzi πλανασθαι (planasthai) zwodzi, wprowadza w błąd, moje sługi, uprawiać wszeteczeństwo.” Zatrzymam się na słowie „wszeteczeństwo”. Nie myślę, że chodzi tutaj tylko o cielesne cudzołóstwo jednej kobiety w wieloma partnerami. W Księdze Objawienia to jest bardzo ważne słowo. Wielu biblistów utrzymuje, że Objawienie nie odnosi się tu do kobiety, ale do systemu religijnego opartego na łamaniu wierności Bogu i puszczaniu oka do wszelkiego rodzaju odstępców i zwodzicieli. Ten system religijny utożsamiany z Izebel funkcjonował w Tiatyrze, potem trwał przez wieki i pojawi się ponownie u kresu czasu. Pastor Clendennen pisał „ Ten system ma stać się wszetecznym kościołem Wielkiego Ucisku. Izebel jest świeckim systemem, który dzisiaj nazywamy ekumenicznym, a który wprowadza mieszaninę prawdy i fałszu przez bawienie się z wartościami i prawdziwymi doktrynami Bożymi. Jest to system zupełnie pozbawiony osądzania. Bóg jest dodawany do tego, czym jesteś lub w co wierzysz. To jest Izebel. Jest to wszędzie w nowoczesnym kościele.”

„I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę ci sąd nad wielką wszetecznicą, która rozsiadła się nad wielu wodami, A na czole jej wypisane było imię o tajemniczym znaczeniu: Wielki Babilon, matka wszetecznic i obrzydliwości ziemi.” Obj. 17:1,5; „Potem usłyszałem jakby donośny głos licznego tłumu w niebie, który mówił: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc Bogu naszemu, Gdyż prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego; osądził bowiem wielką wszetecznicę, która skaziła ziemię wszeteczeństwem swoim, i pomścił na niej krew sług swoich.” Obj. 19:1-2

„Która się podaje za prorokinię (jest fałszywą prorokinią), i naucza.” Ten fragment nie jest skierowany przeciwko służbie kobiet w kościele. Choć ja uważam na podstawie Słowa Bożego, że nauczanie i zarządzanie kościołem jest kompetencją Starszych we wspólnocie. Nowy Testament wspomina o prorokiniach  i o diakonisie Febie. Jest pewna kobieta, która przemawia za kazalnicami wielu kościołów i nie budzi to żadnego sprzeciwu. Mam na myśli Joni Eareckson. Jej przemówienia to zachęcanie innych, szczególnie niepełnosprawnych do trwania w Bogu, to składanie świadectwa i skuteczne głoszenie Ewangelii Pana Jezusa. Słuchałem Joni i zwróciłem szczególną uwagę na jej postawę, pełną pokory, skromności i zaufania Bogu. Nie poucza, nie zachowuje się jakby zjadła wszystkie rozumy, nie tworzy nowej teologii czy nowej doktryny wiary. Nie zachęca do używania życia w tym świecie, wskazuje na niebiańską Ojczyznę, nie stara się być kobietą wpływową.

Zupełnym przeciwieństwem była Izebel. Chciałbym w tym miejscu dodać jeszcze jeden wątek. Myślę, że bardzo ważny. Wielu biblistów doszukało się greckiego zwrotu: GUNAIKA (ten gunaika sou Iezebel). To by wskazywało, że była to żona biskupa, starszego wspólnoty w Tiatyrze. To jest dość ważny wątek, ponieważ w wielu współczesnych zborach i kościołach tymi wspólnotami zarządzają praktycznie żony pastorów. To one decydują jakie kazanie wygłosi pastor czy starszy zboru, to one decydują kogo w zborze dopuścić do służby, kogo odsunąć. Co kupić, kogo zaprosić. Najczęściej podają się za prorokinie, a nimi nie są. Jednak z całą zaciekłością, tak jak Izebel, walczą ze służbą proroczą we wspólnocie. Być może z tego powodu wprowadzono później celibat.

Zgromadzenie Wybranych w Tiatyrze było teoretycznie dobrą wspólnotą, panowała w nim miłość, dawali świadectwo uczynków, mieli posługę i byli wytrwali. A jednak ulegli duchowi fałszywej prorokini. Zbyt łatwo ulegali duchowi czasu który narzucił im wzorce życia sprzeczne z nauką Jezusa.  Dzisiaj obserwujemy coś bardzo podobnego. Wspólnoty koncentrują się na służbie, na wierze, są wytrwali w wielu sprawach, a nawet jest wśród nich miłość, ale całkowicie lekceważą sobie, a nawet szydzą z problemu zwiedzenia. Mówią przekornie, ten temat nas nie dotyczy.

Biblia ostrzega; „ Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą wielkie znaki i cuda, aby, o ile można, zwieść i wybranych. Oto przepowiedziałem wam. Mat. 24:24-25; "Nie dajcie się zwodzić przeróżnym i obcym naukom" (Hebr. 13:9).; „Nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy czy są z Boga”1 Jana 4:1.

"Lecz mam ci za złe, że pozwalasz",  Nie pozwalaj !