5,6 Zwycięzca zostanie przyobleczony w szaty białe, i nie wymażę imienia jego z księgi żywota, i wyznam imię jego przed moim Ojcem i przed jego aniołami. Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. BW
Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami. Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. BT
Ten, kto zwycięży, podobnie założy białe szaty i na pewno nie wymażę jego imienia ze zwoju życia, i wyznam jego imię przed moim Ojcem i Jego aniołami. Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zborom. NP.
Szata wprawdzie podobno nie zdobi, ale wiele mówi na temat noszącego ją człowieka. W Indiach po ubiorze można, tak jak z dowodu osobistego, wyczytać wiele informacji na temat kim jest i jaką pozycję społeczną posiada ubrany. Ten który zachowa w czystości swoją szatę, która świadczyła o jego przynależności do Jezusa, otrzyma nową, białą, ale tym razem niebiańską szatę, symbol odkupienia i zwycięstwa.
W wierszu (3:4) czytaliśmy o tym, że Jezus powróci niespodziewanie i wielu będzie zaskoczonych. Czym zaskoczonych ? Dzisiaj mamy odpowiedź na to pytanie. Kto nie będzie przyobleczony w białe szaty, kto będzie miał szaty poplamione, ten nie otrzyma nowej szaty i jego imię bezpowrotnie zostanie wymazane z księgi żywota.
„Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.” 2 Kor. 5:17 Jako dzieci Boże, wierzący w Sardes zostali zapisani w Niebie, w Bożym rejestrze, do Księgi Żywota. Niestety wielu w Sardes zostanie z tej Księgi wymazanych, z powodu opieszałości, pozorów, zabawy w kościół, śmierci duchowej. Z powodu poplamionych, nie wybielonych szat, a ich imię, być może nowe imię, nigdy nie zostanie im nadane i przedstawione Ojcu. Ci co wytrwają do końca przy Jezusie, ich imiona, tylko kilka imion ze zboru w Sardes zostanie na zawsze zachowane w tej Księdze.
Idea niebiańskiego rejestru jest już wymieniona w Starym Testamencie; „Wrócił tedy Mojżesz do Pana i rzekł: Oto lud ten popełnił ciężki grzech, bo uczynili sobie bogów ze złota. Teraz, racz odpuścić ich grzech, lecz jeżeli nie, to wymaż mnie ze swojej księgi, którą napisałeś. I rzekł Pan do Mojżesza: Tego, kto zgrzeszył przeciwko mnie, wymażę z księgi mojej.” 2 Moj. 32:31-33 O księdze życia wspomina Dawid, Izajasz i prorok Daniel, z tego wynika, że judaizm miał i ma zakorzenioną wiarę w istnienie ksiąg niebiańskich "Przydaj winy do winy ich, Niech nie dostąpią sprawiedliwości twojej! Niech (bezbożni) będą wymazani z księgi życia, A ze sprawiedliwymi niech nie będą zapisani!" Ps. 69:28-29; "W owym dniu latorośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi chlubą i krasą ocalonych Izraela.I będzie tak, że kto pozostanie na Syjonie i ostoi się w Jeruzalemie, będzie nazwany świętym; każdy, kto jest zapisany wśród żywych w Jeruzalemie." Izaj. 4:2-3
Dalej w proroctwie Daniela czytamy; „Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła - płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.” Daniela 7:9-10 BT ; „W owym czasie powstanie Michał, wielki książę, który jest orędownikiem synów twojego ludu, a nastanie czas takiego ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istnieją narody, aż do owego czasu. W owym to czasie wybawiony będzie twój lud, każdy, kto jest wpisany do księgi żywota. A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie.” Daniela 12:1-2;
Dalej w mamy wspomnianą Księgę Prawdy, Księdze Wspomnień, Bożej, nieokreślonej Księdze. „Doprawdy! Oznajmię ci, co jest napisane w księdze prawdy. I nie ma ani jednego, kto by mężnie stał po mojej stronie przeciwko nim, oprócz Michała, waszego księcia anielskiego.” Być może te wszystkie księgi niebiańskie są synonimem wiecznej Bożej pamięci.” Daniela 10:21; „Tak mówili między sobą ludzie bojący się Boga, a Pan uważał i to posłyszał. Zapisano to w Księdze Wspomnień przed Nim dla dobra bojących się Pana i czczących Jego imię. Ml 3:16 BT; „Oczy twoje widziały czyny moje, W księdze twej zapisane były wszystkie dni przyszłe, Gdy jeszcze żadnego z nich nie było. Jak niezgłębione są dla mnie myśli twe, Boże, Jak wielka jest ich liczba!” Ps. 139:16-17; „Tyś policzył dni mojej tułaczki, Zebrałeś łzy moje w bukłak swój. Czyż nie są zapisane w księdze twojej?” Ps. 56:9
O zapisywaniu imion w niebie wspomina też sam Pan Jezus. „Wszakże nie z tego się radujcie, iż duchy są wam podległe, radujcie się raczej z tego, iż imiona wasze w niebie są zapisane.” Łuk. 10:20; Księga żywota jest wymieniona przez apostoła Pawła w stosunku do żyjących jego współpracowników. Proszę także i ciebie, wierny mój towarzyszu, zajmij się nimi, wszak one dla ewangelii razem ze mną walczyły wespół z Klemensem i z innymi współpracownikami moimi, których imiona są w księdze żywota. Filip. 4:3 A autor listu do Hebrajczykow dodaje; „Lecz wy podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego i do niezliczonej rzeszy aniołów, do uroczystego zgromadzenia. I zebrania pierworodnych, którzy są zapisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy osiągnęli doskonałość,” Hebr. 12:22-23
W księdze Objawienia, Księgę Życia mamy wymienioną, w czterech miejscach; (13:8; 17:8; 20:12,15; 21:27) Kto nie będzie zapisany w Księdze Życia, zostanie wrzucony do jeziora ognistego (Obj 17:8 i 20,12 -15); a tylko zapisani do Księgi Życia Baranka będą mogli wejść do błogosławionego miasta (Obj 21,27).
W starożytności greckie i rzymskie miasta posiadały rejestr swoich obywateli. Gdy ktoś dopuszczał się przestępstwa przeciwko państwu, został skazany na wygnanie lub umierał, jego imię było wykreślane z tego spisu mieszkańców. Zapisanie imienia w Księdze Życia jest włączeniem zwycięzcy do grona wiernych obywateli Królestwa Bożego. Jednak Księga Życia zakłada wolny wybór i wolną współpracę człowieka z Bogiem. "Wyznam przed Ojcem to imię które będzie zapisane." Tak jak już wcześniej napisałem, każdy z nas ma obowiązek i osobistą odpowiedzialność aby czuwać, utrzymywać w czystości szatę ( którą jest niezasłużone usprawiedliwienie z łaski czy nasz nowy wewnętrzny człowiek), inaczej mówiąc mamy "ze drżeniem swoje zbawienie sprawować". „Przeto, umiłowani moi, jak zawsze, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej pod moją nieobecność byliście posłuszni; z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie.” Filip. 2:12
Pan Jezus zapłacił swoją drogocenną krwią na krzyżu za grzechy każdego człowieka. Jednak aby z tego dzieła Zbawienia człowiek mógł skorzystać, musi wypowiedzieć słowa; Tak, chcę Panie. Kiedy człowiek zaniedba i porzuci tą chęć i kiedy powie sobie; Ja już nie chcę Panie, wówczas dzieje się jedna z najstraszniejszych rzeczy w historii człowieka, jego imię jest wymazane z rejestru żyjących. Stanem pośrednim, widzimy to w Sardes jest taka sytuacja, w której człowiek „Ma imię, że żyje a jest umarły.” Obj. 3:1
W liście do tego zboru mamy podanych siedem ważnych zaleceń, siedem wskazówek do wyjścia z duchowego letargu i apatii. Bądź czujny (obudź się), umocnij, pamiętaj o tym czego się nauczyłeś i co usłyszałeś, zachowuj to (strzeż tego) , odwróć się od grzechu i nie pobrudź swoich szat (noś je w czystości). Tych siedem rzeczy warto zapamiętać i stosować w naszym życiu, zwłaszcza gdy będziemy w stanie duchowej agonii. Dzisiaj wielu chrześcijan śpi. Nie rosną w swojej wierze, nie wydają owocu, nie czytają Biblii, nie modlą się. Wiele z duchowych rzeczy i darów zaniedbali. Po prostu rok za rokiem śpią jak w letargu. Chadzają do kościoła w Sardes, ale nie chcą być kościołem. Pan Jezus przychodzi do ciebie dzisiaj i mówi: „Zbudź się! Jest już późno!”.
Dzisiaj przychodzi nam pożegnać się ze Wspólnotą Wybranych w Sardes i udać się do innego zboru. Jesteśmy zmęczeni, nieco zniesmaczeni postawą wierzących w Tiatyrze i teraz w Sardes. Już wkrótce odwiedzimy oddaloną od Sardes o 50 km Filadelfię....
"Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zborom." Ktoś kto śpi, kto nie czuwa, nic nie usłyszy....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz